Zbroja - Jacek Kaczmarski

Dałeś mi Panie zbroję, dawny kuł płatnerz ją

W wielu pogięta bojach, w wielu ochrzczona krwią

W wykutej dla giganta potykam się co krok

Bo jak sumienia szantaż uciska lewy bok

Lecz choć zaginął hełm i miecz

Dla ciała żadna w niej ostoja

To przecież w końcu ważna rzecz

Zbroja

Magicznych na niej rytów dziś nie odczyta nikt

Ale wykuta z mitów i wieczna jest jak mit

Do ciała mi przywarła, nie daje żyć i spać

A tłum się cieszy z karła, co chce giganta grać

Lecz choć zaginął hełm i miecz

Dla ciała żadna w niej ostoja

Bo przecież w końcu ważna rzecz

Zbroja

A taka w niej powaga dawno zaschniętej krwi

Że czuję jak wymaga i każe rosnąć mi

Być może nadaremnie, lecz stanę w niej za stu

Zdejmij ją Panie ze mnie, jeśli umrę podczas snu

Bo choć zaginął hełm i miecz

Dla ciała żadna w niej ostoja

To w końcu życia warta rzecz

Zbroja

Wrzasnęli hasło «wojna», zbudzili hufce hord

Zgwałcona noc spokojna ogląda pierwszy mord

Goreją świeże rany, hańbiona płonie twarz

Lecz nam do obrony dany pamięci pancerz nasz

Choć, choć za ciosem pada cios

I wróg posiłki śle w konwojach

Nas przed upadkiem chroni wciąż

Zbroja

Wywlekli pudła z blachy, natkali kul do luf

I straszą sami w strachu, strzelają do ciał i słów

Zabrońcie żyć wystrzałem, niech zatryumfuje gwałt

Nad każdym wzejdzie ciałem pamięci żywej kształt

Choć słońce skrył bojowy gaz

I żołdak pławi się w rozbojach

Wciąż przed upadkiem chroni nas

Zbroja

Wytresowali świnie, kupili sobie psy

I w pustych słów świątyni stawiają ołtarz krwi

Zawodzi przed bałwanem półślepy kapłan-łgarz

I każdym nowym zdaniem hartuje pancerz nasz

Choć krwią zachłysnął się nasz czas

Choć myśli toną w paranojach

Jak zawsze chronić będzie nas

Zbroja

Señor, me has dado una armadura, la antigua armadura de la armadura

En muchas batallas se bautiza en muchas con sangre

En el tallado para el gigante, tropiezo a cada paso

Porque como la conciencia, el chantaje oprime al lado izquierdo

Pero aunque faltan el casco y la espada

No hay en ella santuario para el cuerpo.

Esto es, después de todo, una cosa importante.

Armadura

Nadie leerá los grabados mágicos en él hoy.

Pero forjado de mitos y eterno, es como un mito

Se pegó a mi cuerpo, no me permite vivir y dormir

Y la multitud está feliz por el enano que quiere jugar al gigante.

Pero aunque faltan el casco y la espada

No hay en ella santuario para el cuerpo.

Después de todo, es algo importante.

Armadura

Y hay tanta seriedad en su sangre seca hace mucho tiempo

Que siento como requiere y me hace crecer

Tal vez en vano, pero lo aguantaré por cien

Señor, quítamelo si muero mientras duermo

Porque aunque falte el yelmo y la espada

No hay en ella santuario para el cuerpo.

Es algo que vale la pena después de todo.

Armadura

Gritaron la consigna "guerra", despertaron hordas de hordas

Una noche tranquila violada observa el primer asesinato

Las heridas frescas están ardiendo, la cara está ardiendo de vergüenza

Pero nuestra armadura nos es dada para defendernos

Aunque el golpe viene después del golpe

Y el enemigo envía refuerzos en convoyes

Todavía nos protege de caer

Armadura

Quitaron cajas de hojalata, encontraron barriles

Y se asustan de miedo, disparan cuerpos y palabras

Prohibir el tiro en vivo, que triunfe la violación

Una forma se elevará sobre cada cuerpo de memoria viva

Aunque el sol ocultó el gas de combate

Y el soldado disfrutando de los robos

Todavía nos protege de caer

Armadura

Entrenaron cerdos, compraron perros

Y en las palabras vacías del templo levantaron un altar de sangre

El sacerdote mentiroso medio ciego llora ante el muñeco de nieve

Y con cada nueva frase endurece nuestra armadura

Aunque nuestro tiempo está ahogado con sangre

Aunque los pensamientos se ahoguen en la paranoia

Como siempre, nos protegerá.

Armadura