Wieża Babel - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Spójrz w dół Gabrielu Archaniele

Gdzie tłum swój nowy wznosi chram

Na bezprzykładny ich wysiłek

Gdy chcą w nadludzkim arcydziele

Dorównać nam przez chwilę

Gdy w dół biegają i do góry

Spajając ciężkie głazy krwią

Na swym wspaniałym wspólnym kopcu

Bez żadnej kłótni awantury

Radośni są i mocni

Że wszyscy mają język jeden

By nim wyrazić jedną myśl

Tacy się widzą piękni mądrzy

Zbyt szybko chcą osiągnąć Eden

I miarą swą świat sądzić

Nie muszę nawet palcem ruszyć

By w prochy ziemi wetrzeć proch

Bo piorun rękę moją zdradzi

Człowiek zagładę nosi w duszy

Wystarczy go przerazić

Odbiorę bratu brata język

I koniec zgody Tłumiąc głos

Będę się zdradzać śledzić kumać

Na mnie polegać we mnie wierzyć

Wszak to ich los i duma

Patrz teraz Dłonie im opadły

I już nie rozumieją słów

Wieża osuwa się w mrowisko

Niech cię nie mierzi ich szkaradność

Spójrz znów

Już czysto

Mira hacia abajo, Arcángel Gabriel

Donde la multitud erige su nuevo santuario

Por su esfuerzo sin igual

Cuando quieren en una obra maestra sobrehumana

Emparejarnos por un tiempo

Cuando corren hacia abajo y hacia arriba

Uniendo rocas pesadas con sangre

En su magnífico montículo común

pelea sin peleas

son alegres y fuertes

Que todos tienen un idioma

Para expresar un pensamiento con él.

Así de hermosos se ven los sabios

Quieren llegar al Edén demasiado rápido

Y juzga el mundo por tu propia medida

Ni siquiera tengo que mover un dedo

Para frotar el polvo en el polvo

Porque el rayo traicionará mi mano

El hombre lleva la fatalidad en su alma

Solo asustalo

Le quitaré la lengua a mi hermano

Y fin del consentimiento Suprimiendo la Voz

haré trampa, sígueme

Confía en mí para creer en mí

Después de todo, es su destino y orgullo

Mira ahora, sus manos han caído

Y ya no entienden las palabras

La torre se derrumba en el hormiguero

No te dejes acosar por su fealdad.

Mirar de nuevo

ya esta limpio