Rejtan, czyli raport ambasadora - Jacek Kaczmarski

«Wasze wieliczestwo», na wstępie śpieszę donieść:

Akt podpisany i po naszej myśli brzmi

Zgodnie z układem wyłom w Litwie i Koronie

Stał się dziś faktem, czemu nie zaprzeczy nikt

Muszę tu wspomnieć jednak o gorszącej scenie

Której wspomnienie budzi we mnie żal i wstręt

Zwłaszcza że miała ona miejsce w polskim sejmie

Gdy podpisanie paktów miało skończyć się

Niejaki Rejtan, zresztą poseł z Nowogrodu

Co w jakiś sposób jego krok tłumaczy mi

Z szaleństwem w oczach wszerz wyciągnął się na progu

I nie chciał puścić posłów w uchylone drzwi

Koszulę z piersi zdarł, zupełnie jak w teatrze

Polacy — czuły naród — dali nabrać się:

Niektórzy w krzyk, że już nie mogą na to patrzeć

Inni zdobyli się na litościwą łzę

Tyle hałasu trudno sobie wyobrazić!

Wzniesione ręce, z głów powyrywany kłak

Ksiądz Prymas siedział bokiem, nie widziałem twarzy

Evidemment, nie było mu to wszystko w smak

Ponińskij wezwał straż - to łajdak jakich mało

Do dalszych spraw polecam z czystym sercem go

Branickij twarz przy wszystkich dłońmi zakrył całą

Szczęsnyj-Potockij był zupełnie comme il faut

I tylko jeden szlachcic stary wyszedł z sali

Przewrócił krzesło i rozsypał monet stos

A co dziwniejsze, jak mi potem powiadali

To też Potockij!

(Ale całkiem autre chose)

Tak a propos, jedna z dwóch dam mi przydzielonych

Z niesmakiem odwróciła się wołając — Fu!

Niech ekscelencja spojrzy jaki owłosiony!

(Co było zresztą szczerą prawdą, entre nous)

Wszyscy krzyczeli, nie pojąłem ani słowa

Autorytetu władza nie ma tu za grosz

I bez gwarancji nadal dwór ten finansować

To może znaczyć dla nas zbyt wysoki koszt

Tuż obok loży, gdzie wśród dam zająłem miejsce

Szaleniec jakiś (niezamożny, sądząc z szat)

Trójbarwną wstążkę w czapce wzniósł i szablę w pięści —

Zachodnich myśli wpływu niewątpliwy ślad!

Tak, przy okazji — portret Waszej Wysokości

Tam wisi, gdzie powiesić poleciłem go

Lecz z zachowania tam obecnych można wnosić

Że się nie cieszy wcale należytą czcią

Król, przykro mówić, też nie umiał się zachować

Choć nadal jest lojalny, mogę stwierdzić to:

Wszystko, co mógł - to ręce do kieszeni schować

Kiedy ten mnisi lis Kołłątaj judził go

W tym zamieszaniu spadły pisma i układy

«Zdrajcy!»

krzyczano, lecz do kogo, trudno rzec

Polityk przecież w ogóle nie zna słowa «zdrada»

A politycznych obyczajów trzeba strzec

Skłócony naród, król niepewny, szlachta dzika

Sympatie zmienia wraz z nastrojem raz po raz

Rozgrywka z nimi to nie żadna polityka

To wychowanie dzieci, biorąc rzecz en masse

Dlatego radzę: nim ochłoną ze zdumienia

Tą drogą dalej iść, nie grozi niczym to;

Wygrać, co da się wygrać!

Rzecz nie bez znaczenia

Zanim nastąpi europejskie qui pro quo!

"Tu multitud", al principio tengo prisa por anunciar:

El acta está firmada y suena como pretendíamos

Según el diseño, hay una brecha en Lituania y la Corona

Se ha convertido en un hecho hoy, que nadie puede negar.

Sin embargo, debo mencionar la escena escandalosa aquí.

cuyo recuerdo me da pena y disgusto

Sobre todo porque tuvo lugar en el polaco Seym

Cuando la firma de los pactos iba a terminar

Un tal Rejtan, además un diputado de Nowogród

Que de alguna manera me explica su paso

Con locura en los ojos se tendió en el umbral

Y no quiso dejar entreabiertos a los diputados con la puerta entreabierta

Se arrancó la camisa del pecho, como en el teatro.

Los polacos, una nación sensible, fueron engañados por:

Algunos gritan que ya no pueden mirarlo

Otros tuvieron una lágrima misericordiosa

¡Tanto ruido es difícil de imaginar!

Manos levantadas, cabello arrancado de las cabezas.

El Primate estaba sentado de lado, no podía ver su rostro.

Evidencia, no le gustó todo

Poninski llamó a los guardias - esto es un sinvergüenza

Para otros asuntos lo recomiendo de corazón puro

Branicki cubrió su rostro con todas sus manos

Szczęsnyj-Potockij fue bastante comme il faut

Y solo un viejo noble salió del salón.

Volcó la silla y esparció las monedas en un montón.

Y más raro, como luego me dijeron

¡Esto también es Potockij!

(Pero bastante autre eligió)

Por cierto, una de las dos damas asignadas

Con disgusto, se dio la vuelta y gritó: "¡Fu!"

¡Que mire Vuestra Excelencia qué peludo!

(Que en realidad era la pura verdad, entre nous)

Todos gritaban, no entendía una palabra.

No hay autoridad aquí por un centavo

Y sin ninguna garantía, todavía es posible financiar la mansión.

Esto podría significar un costo demasiado alto para nosotros.

Justo al lado del palco donde me senté entre las damas

Algún loco (pobre, a juzgar por sus vestiduras)

Levantó una cinta tricolor en una gorra y un sable en sus puños -

¡Sin duda, la influencia de los pensamientos occidentales tiene un rastro!

Sí, por cierto, un retrato de Su Majestad.

Ahí cuelga donde le recomendé colgar

Pero del comportamiento de los allí presentes se puede inferir

Que no es adorado apropiadamente en absoluto.

El rey, lamento decirlo, tampoco supo cómo comportarse.

Si bien sigue siendo leal, puedo afirmar esto:

Todo lo que podía hacer era poner sus manos en los bolsillos

Cuando ese monje Kolłątaj zorro lo había juzgado

En esta confusión, los escritos y los diseños cayeron

«¡Traidores!»

gritaron, pero a quién, es difícil decir

Después de todo, un político no conoce la palabra "traición" en absoluto.

Y las costumbres políticas deben ser guardadas

Una nación en disputa, rey incierto, nobleza salvaje

Le gustan los cambios junto con el estado de ánimo una y otra vez.

Jugar con ellos no es política

Es criar niños en masa.

Por eso les aconsejo: antes de que se enfríen de su asombro

Continúa por este camino, no es una amenaza;

¡Gana lo que puedas ganar!

La cosa no es insignificante

¡Antes de que se produzca el qui pro quo europeo!