Misja - Jacek Kaczmarski

Warczą bębny ludożerców na Wyspach Szczęśliwych

Idziemy misjonarze starych prawd brzegiem oceanu

Kto z nas pierwszy przyjmie rytualny rytm za swój

Kto uzna władzę oszalałych szamanów

Kadzie wódki tłum tłum łomot łomot łomot

Jesteśmy jak się zdaje zupełnie bezbronni

Oto spełniona przepowiednia nie przynosi chwały

Ogień krew ofiar wieszcze nieprzytomni

Będą nas poić dzikie kobiety o bezwzględnych ciałach

Śmiejąc się z naszych mdłości strachu zaklinania

Pijani będziemy krzyczeć kładąc dłonie pod pałki bijących w bębny

Lecz powiedzmy złoty ząb zatrze w ich pamięci największe kazania

Zmuszą nas byśmy pierwsi pili żółć zarzynanego jeńca

Będziemy też spać z żoną wodza po czym męskość zostanie nam odjęta

Każdy nasz ruch okaże się słowem w zapadającym wyroku

Gdy zapadnie zmrok święto naszej śmierci będzie rozpoczęte

Wzmoże się huk po czym błyśnie święte ostrze grotu

Którym wykroją nam serca po to na przykład żeby spadły deszcze

Gdyby nazajutrz spadły byłby powód jeszcze

Do gorzkiego śmiechu znad nieba pełnego łomotu

Warczą bębny ludożerców na Wyspach Szczęśliwych

Idziemy misjonarze starych prawd brzegiem oceanu

Kto z nas pierwszy przyjmie rytualny rytm za swój

Kto uzna władzę oszalałych szamanów…

Los tambores de los caníbales en las Islas Afortunadas gruñendo

Vamos misioneros de las viejas verdades a lo largo de la orilla del mar

¿Quién de nosotros será el primero en aceptar el ritmo ritual como suyo?

¿Quién reconocerá el poder de los locos chamanes?

Cubas de vodka, multitud, ruido sordo, ruido sordo, ruido sordo

Parece que estamos completamente indefensos.

He aquí, una profecía cumplida no trae gloria

Fuego la sangre de las víctimas profetas inconscientes

Seremos regados por mujeres salvajes con cuerpos despiadados

Riendonos de nuestras nauseas de miedo a la conjuncion

Cuando estamos borrachos, gritaremos cuando pongamos nuestras manos debajo de las baquetas que golpean los tambores.

Pero digamos que un diente de oro borrará sus mejores sermones

Primero nos harán beber la bilis de un preso degollado

También nos acostaremos con la mujer del jefe y luego nos quitarán la masculinidad.

Cada movimiento que hagamos se convertirá en una palabra en el juicio que se dicte.

Cuando caiga el anochecer, comenzará la fiesta de nuestra muerte.

El rugido aumentará y la hoja sagrada de la punta de flecha destellará

Que nos arrancarán el corazón para que, por ejemplo, caigan las lluvias

Si se hubieran caído al día siguiente, habría habido una razón más

A la risa amarga del cielo atronador

Los tambores de los caníbales en las Islas Afortunadas gruñendo

Vamos misioneros de las viejas verdades a lo largo de la orilla del mar

¿Quién de nosotros será el primero en aceptar el ritmo ritual como suyo?

¿Quién reconocerá el poder de los chamanes locos...