Kasandra - Jacek Kaczmarski

Nic się nie kończy prostym tak lub nie

I nie na darmo giną wojownicy

Dlatego mówię To początek końca

A lud pijany wspina się na mury

Bo pustką zieją szańce barbarzyńców

Strzeżcie się tryumfu jest pułapką losu

I nic nie znaczą wrogów naszych hołdy

Jeden jest ogień którym płoną stosy

Miecz o dwóch ostrzach trzyma tępy żołdak

Ja wam nie bronie radości

Bo losu nie zmienią wam wróżby

Ale pomyślcie o własnej słabości

Zamiast o tryumfie nad ludźmi

O straszne święto co poprzedza zgon

Szczęśliwe miasto pod rządami Priama

Rynki świątynie freski poematy

Zbezcześci zabłocony but Achaja

Ślepota dzieci twych otwiera bramy

Już mrówcza fala toczy się po polu

Gdzie niewzruszenie tkwi Czerwony Koń

Ach jakbym chciała być jak oni być jak oni

Ach jak mi ciąży to co czuję to co wiem

Bawcie się pijcie dzieci

Jak się bawić i pić potraficie

Są ludy co dojrzały do śmierci

Z rąk ludzi niedojrzałych do życia

Są ludy!

Nada termina con un simple sí o no

Y los guerreros no mueren por nada

Por eso digo que es el principio del fin

Y los borrachos trepan por las paredes

Porque el bárbaro baluarte el vacío

Cuidado con el triunfo es una trampa del destino

Y los enemigos de nuestro homenaje no significan nada

Uno es el fuego que quema montones

Un soldado contundente sostiene una espada de doble filo.

no te defiendo alegria

Porque tu destino no será cambiado por la adivinación.

Pero piensa en tu propia debilidad

En lugar de triunfar sobre la gente

Una fiesta terrible que precede a la muerte.

Ciudad feliz bajo Príamo

Mercados, templos, frescos, poemas

Profanar el zapato embarrado de Acaya

La ceguera de tus hijos abre las puertas

La ola de hormigas ya está rodando por el campo.

Donde el Caballo Rojo reside firmemente

Ay, como si quisiera ser como ellos, ser como ellos

Ah, que pesado lo que siento, lo que se

Diviértanse y beban, niños.

Cómo divertirse y beber

Hay pueblos que están maduros para morir

A manos de gente inmadura

¡Hay pueblos!