Karmaniola - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Ile wściekłości trwoga w was zajadła

Potrafi ciągle z ludzkiej dobyć mowy

A wszak Bastylia wcale nie upadła

I nikt królewskiej nie zażądał głowy

Lud wszystko zna — jałmużnę post i chłostę

I w wasze oczy spojrzy bez zmrużenia

A nikt nie mierzy latarń ludzkim wzrostem

Na szafotach rosną krzyże przebaczenia

Lecz wy widzicie dół kopany w piachu

I sztandar który płynie ponad trony

Nienawiść dzieckiem śmiertelnego strachu

A czegóż mają bać się miliony?

Wszystko się według ich potoczy woli

Choć niejedno jeszcze może się wydarzyć

Póki co tańczmy w rytmie karmanioli

Nim mały kapral obwoła się Cesarzem!

Dlatego chcecie stanąć wbrew ich woli

By czas odmierzać w spadających głowach

By w rozpędzone dźwięki karmanioli

Wszedł marsz przez Alpy armii Suworowa!

Cuanta furia has temido

Todavía puede hablar humanamente.

Después de todo, la Bastilla no cayó en absoluto.

Y ninguna persona real pidió una cabeza

El pueblo lo sabe todo: limosna, ayuno y flagelación.

Y te mirará a los ojos sin pestañear

Y nadie mide las linternas por la altura humana

Crecen cruces de perdón en los cadalsos

Pero ves un hoyo cavado en la arena

Y el estandarte que ondea sobre los tronos

Odio a un hijo del miedo mortal

¿Y a qué deberían temer millones?

Todo irá de acuerdo a su voluntad.

Aunque aún podría pasar más de una cosa

Por ahora, bailemos al ritmo de karmaniola

¡Antes de que el pequeño cabo se llame Emperador!

Por lo tanto, quieres oponerte a su voluntad.

Para medir el tiempo en la caída de cabezas

A los sonidos apresurados de los carmines

¡Entró en la marcha del ejército de Suvorov a través de los Alpes!