Encore, jeszcze raz - Jacek Kaczmarski

Mam wszystko, czego może chcieć uczciwy człowiek

Światopogląd, wykształcenie, młodość, zdrowie

Rodzinę, która kocha mnie, dwie, trzy kobiety

Gitarę, psa i oficerskie epolety

To wszystko miało cel i otom jest u celu

Na straży pól bezkresnych strażnik (jeden z wielu)

Przy lampie leżę, drzwi zamknięte, płomień drga

A ja przez szpadę uczę skakać swego psa

Na drzwi się nie oglądaj, nasienie sobacze

Gdzie w śniegach nocny wilka trop i zaspy po pas

Skacz jak ci każę, będę patrzył jak skaczesz

Encore, encore jeszcze raz |

x2

Za oknem posterunku nic nie dzieje się

Czego bym umiał dopilnować, albo nie

Dali tu stertę starych futer i człowieka

Ażeby był i nie wiadomo na co czekał

Więc przypuszczenia snuję, liczę sęki w ścianach

Czasem przekłuję końcem szpady karakana

W oku mam błysk!

(Od knota co się w lampie żarzy)

Czerwony odcisk na podpartej ręką twarzy

Na drzwi się…

Tak, jest gdzieś świat, obce języki, lecz nie tu

Tu z ust dobywam głos, by rzucić rozkaz psu

Są konstelacje gwiazd i nieprzebyte drogi

Ja krokiem izbę mierzę, gdy zdrętwieją nogi

I wtedy szczeka pies na ostróg moich brzęk

Ze ściany rezonuje mu gitary dźwięk

Ze wspomnień pieśni, które znam, tka wątek wróżb

Jak gdybym swoje życie przeżył już

Na drzwi się…

Więc jem i śpię, pies śledzi wszystkie moje ruchy

Gdy piję, powiem czasem coś, on wtedy słucha

I widzę w oknie, zamiast zimy, lampę, psa

I oficera, który pije tak jak ja

Nic nie ma za tą ścianą z wielkich czarnych belek

Nad stropem nazbyt niskim, by skorzystać z szelek

Nic we mnie, prócz do świata żalu dziecięcego

Tu nikt nie widzi, więc się wstydzić nie ma czego

Oczami za mną nie wódź, nasienie sobacze

Gdy piję w towarzystwie alkoholowych zmor

I nie liż mnie po rękach, gdy biję cię - i płaczę

Jeszcze raz!

Jeszcze raz!

Encore!

Tengo todo lo que una persona honesta podría desear.

Cosmovisión, educación, juventud, salud

Una familia que me quiera, dos o tres mujeres

Hombreras de guitarra, perro y oficiales

Todo tenía un propósito, y aquí está.

Custodiando los campos interminables (uno de muchos)

Me acuesto junto a la lámpara, la puerta está cerrada, la llama vibra

Y uso una espada para enseñarle a mi perro a saltar

No mires atrás a la puerta, semilla de insecto

Donde en la nieve un lobo nocturno rastrea y se desplaza hasta la cintura

Salta como te digo, te veré saltar

Encore, encore una vez más |

x2

No pasa nada fuera de la ventana de publicación.

¿Qué sería capaz de hacer o no?

Pusieron un montón de pieles viejas y un hombre aquí

Que seria y no se sabe que estaba esperando

Así que hago mis suposiciones, cuento los nudos en las paredes

A veces atravieso la punta de la espada de la cucaracha

¡Tengo un brillo en mis ojos!

(De la mecha que brilla en la lámpara)

Una impresión roja en una cara apoyada a mano.

En la puerta ...

Sí, hay un mundo ahí fuera, lenguas extranjeras, pero aquí no.

Aquí saco mi voz de mi boca para ordenarle al perro

Hay constelaciones de estrellas y caminos intransitables

Mido la habitación con un paso cuando mis piernas se entumecen

Y luego el perro ladra a mis ruidosas espuelas

El sonido de la guitarra resuena desde la pared.

De los recuerdos de las canciones que conozco, se teje el hilo de la adivinación

Como si ya hubiera vivido mi vida

En la puerta ...

Entonces como y duermo, el perro sigue todos mis movimientos.

Cuando bebo, a veces digo algo y él escucha.

Y veo en la ventana, en lugar de invierno, una lámpara, un perro

Y un oficial que bebe como yo

No hay nada detrás de ese muro de grandes rayos negros.

Por encima de un techo demasiado bajo para usar aparatos ortopédicos

Nada en mí sino en el mundo del dolor infantil

Nadie puede ver aquí, así que no hay nada de qué avergonzarse

No me sigas con tus ojos, semilla de gusano

Cuando bebo en compañía de pesadillas alcohólicas

Y no me lamas las manos mientras te golpeo - y lloro

¡Otra vez!

¡Otra vez!

¡Bis!