Ci Wszyscy Ludzie - Jacek Kaczmarski

Ci wszyscy ludzie, którzy poszli precz

Z naszego życia

Z naszego życia

To także nasza rzecz, nie tylko ich to rzecz

To stawka winy nie do przebicia

Ci wszyscy ludzie, których kazał minąć

Nasz pośpiech nagły

Nasz pośpiech nagły

Nieodwracalnie z pamięci naszej giną

I całych światów kształt odchodzi w diabły

Ci wszyscy ludzie, których nie ma już

(Nas dla nich nie ma też

Nas dla nich nie ma)

Wiedzą, że nawet nie wiemy gdzie ich grób

Że oni dla nas to tylko rozmów temat

Ci wszyscy ludzie, którzy wokół nas

Zawsze — nie tacy

Zawsze — nie tacy

Niegodni rozmów i niegodni łask —

Są, żyją, błądzą, więc nie mają racji

Ci wszyscy ludzie, czyli wszyscy — my

My pominięci

My pochowani

Żyjemy, jak pozwalaliśmy żyć

Niepamiętanym

Niewysłuchanym

Toda la gente que se fue

de nuestra vida

de nuestra vida

También es nuestro negocio, no solo el de ellos.

Esta es una culpa invencible

Toda la gente que le dijo que pasara

Nuestra prisa es repentina

Nuestra prisa es repentina

Se pierden irreversiblemente de nuestra memoria.

Y la forma de mundos enteros se convierte en demonios

Todas esas personas que se han ido

(Tampoco estamos para ellos

No estamos allí para ellos)

Saben que ni siquiera sabemos dónde está su tumba.

Que son solo un tema de conversación para nosotros.

Toda esa gente que nos rodea

Siempre - no así

Siempre - no así

Indigno de conversación e indigno de favores -

Están, están vivos, están equivocados, entonces están equivocados

Toda esta gente, eso es todo - nosotros

nos quedamos fuera

estamos enterrados

Vivimos como hemos dejado vivir

no recordado

lo inaudito