Błogosławię zło - Jacek Kaczmarski

Błogosławię zło na ekranie niebieskim

Mój intymny kontakt z istotą gatunku.

Widzę i osądzam, jak Stwórcy namiestnik,

Taniec śmierci, zdrady, gwałtu i rabunku.

W naturalnych barwach, w dowolnym języku,

Z dźwiękiem tak klarownym, jak klarnet Mozarta

Sięgam po wieczorną porcję krwi i krzyku

Stamtąd, gdzie akurat ginie trzystu Spartan.

Nie brak mi współczucia.

Wzburzam się i wzruszam,

Stwierdzam z satysfakcją, że doznałem szoku;

Niby balon szlochu kształt zyskuje dusza

Łzawią mi paprochy uczuć w chłodnym oku.

A w życiu, na codzień - przydarza się rzadko

Żeby rzecz, co wstrząsa — ujrzeć jak na dłoni.

A gdy już się uda być świadkiem wypadku —

To dźwięk ktoś zagłuszy lub widok przysłoni.

Ekran zaś niebieski szczegóły powtarza

Krwiście bezlitosne zbliżenia w zwolnieniach,

Chociaż w każdej chwili może je wymazać

Palcem tknięty pilot — podczerwień sumienia…

Bendigo el mal en la pantalla azul

Mi contacto íntimo con la esencia de la especie.

Veo y juzgo como gobernador del Creador,

Una danza de muerte, traición, violación y robo.

En colores naturales, en cualquier idioma,

Con un sonido tan claro como un clarinete de Mozart

Alcanzo la dosis vespertina de sangre y grito

De allí donde están muriendo trescientos espartanos.

tengo compasión

Me alboroto y me conmuevo

Observo con satisfacción que me ha sorprendido;

El alma toma forma como un globo sollozante

Estoy regando el polvo del sentimiento en mi ojo frío.

Y en la vida, en la vida cotidiana, sucede rara vez.

Para ver la cosa temblorosa a simple vista.

Y cuando te las arreglas para presenciar el accidente -

Es el sonido que alguien ahoga, o su vista te obstruye.

La pantalla azul repite los detalles.

Primeros planos sangrientos y despiadados en los despidos,

Aunque puede borrarlos en cualquier momento.

Un mando a distancia tocado con un dedo - conciencia infrarroja...