W pochodzie dni i nocy - Marek Grechuta

We wrzawie świata zgubić własny głos

Widzialność marzeń, w bezseną wierzyć noc

Zapatrzyć się w niebo, oddychać życiem

I w śpiewie ptaka, i w zgiełku dni-

-płynąć, płynąć, płynąć w pochodzie

Tak podobnych do siebie dni, nocy

Płynąć, płynąć pokoleniami

Ze zdartymi od krzyku ustami

Cyrkowym sercem uwierzyć by iść

W niepowstrzymanym pochodzie życia

Z taneczną wiarą we własny świat

Wśród tylu zdarzeń, przez tyle lat

Płynąć, płynąć, płynąć w pochodzie

Tak podobnych do siebie dni, nocy

Płynąć, płynąć pokoleniami

Ze zdartymi od krzyku ustami

Zdartym sercem uwierzyć jeszcze raz

Oddać swe ciało na popiół i blask

Cyrkowym krokiem w nieznaną dal

W niepowstrzymanym pędzie dnia

Płynąć, płynąć, płynąć w pochodzie

Tak podobnych do siebie dni, nocy

Płynąć, płynąć pokoleniami

Ze zdartymi od krzyku ustami

En la agitación del mundo, pierde tu propia voz

Visibilidad de los sueños, insomnio para creer en la noche

Mirar al cielo, respirar vida

Y en el canto del pájaro, y en el ajetreo y el bullicio del día-

- ve, fluye, ve en la procesión

Días y noches tan similares entre sí

Flotar, fluir por generaciones

Con la boca desgarrada de tanto gritar

Con un corazón de circo, cree ir

En la marcha imparable de la vida

Con fe danzante en tu propio mundo

Entre tantos acontecimientos, durante tantos años

Nadar, nadar, caminar en la procesión

Días y noches tan similares entre sí

Flotar, fluir por generaciones

Con la boca desgarrada de tanto gritar

Vuelve a creer con el corazón roto

Dale a tu cuerpo ceniza y brillo

Con un paso de circo hacia lo desconocido

En la prisa imparable del día

Nadar, nadar, caminar en la procesión

Días y noches tan similares entre sí

Flotar, fluir por generaciones

Con la boca desgarrada de tanto gritar