Igła - Marek Grechuta

W palcach świeci mi igła znaleziona w stogu

Patrzę poprzez jej ucho — w niebie stoi sokół

Patrzę w rzekę a ryba stoi w poprzek rzeki

Patrzę w las, widzę drzewo całe w łuskach siekier

Poprzez ucho igielne słucham głosów świata

Trzeszczy ogień, dzwon bije i popiół opada

Igłę w palcach odwracam na jej ostrym końcu

Zbieram kroplę ludzkiej krwi

Człowiek w cień przemieniony światła w oczach szuka

Powieki mu zlepia dymu ciemna smuga

Ledwie tyle co soli ujął światła w palce

Igłę można nim powlec lub naostrzyć lancet

Martwa rzeka ustaje, cień zarasta drogi

Patrzą w lasach zwierzęta, człowiek patrzy w ogień

W palcach świeci mi igła znaleziona w stogu

Una aguja encontrada en un pajar brilla en mis dedos

Miro a través de su oído: hay un halcón en el cielo.

Miro el río y el pez está parado al otro lado del río.

Miro hacia el bosque, veo un árbol lleno de escamas de hacha

A través del ojo de la aguja, escucho las voces del mundo

Crepita el fuego, suena la campana y cae la ceniza

Giro la aguja en mis dedos en su extremo afilado

Estoy recogiendo una gota de sangre humana

Un hombre transformado en sombra busca luz en sus ojos

Sus párpados están manchados de humo oscuro.

Apenas tanta sal tocó las luces con sus dedos

Puede cubrir la aguja con ella o afilar una lanceta

El río muerto se detiene, los caminos están cubiertos de sombra

Los animales miran los bosques, el hombre mira el fuego

Una aguja encontrada en un pajar brilla en mis dedos