Twoja Postac - Grzegorz Turnau

Wśród drzew schylonych o północy

Wśród jasnych widów złego mroku

Coś się przemienia w naszej mocy

Ktoś się porusza z naszym krokiem

Kiedy tak idziesz w szumnej szacie

A wiatr ją targa i rozwiewa

Nie bój się ty nie idziesz sama

Chodzą wraz z tobą wszystkie drzewa

Ziemia jak echo minionych dni grające w borze

A nasze cienie wśród martwych pni wieszają zorze

Dziwnie się srebrzysz aniele mój w tęczowym piórze

Nade mną góry, wieżyce miast

Nade mną…

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać, jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Miła moja już późno

Chylą się żółte mlecze

W doliny napływa gór cień

Cichy odwieczerz

Już późno już późno już późno

Miła moja trudno z miłości się podnieść

A jeszcze ciężej od złych nowin

Gdy patrzą na nas w ciemnym nowiu

Chłodniej chłodniej boisz się

Nie ma się czego bać nie ma się czego bać

To tylko księżyc idzie srebrne chusty prać

I tylko cicha trawa, trawa wśród kamieni

Wiesz?

— ludzie ludzie są dziećmi dużemi

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Entre los árboles doblados a medianoche

Entre los espectros brillantes de la oscuridad del mal

Algo está cambiando en nuestro poder

Alguien se mueve con nuestro paso

Cuando caminas así con una túnica brumosa

Y el viento lo tira y se lo lleva

No tengas miedo, no vas solo

Todos los árboles caminan contigo

La tierra como un eco de días pasados ​​jugando en el bosque

Y nuestras sombras cuelgan auroras entre troncos muertos

Mi ángel es extrañamente plateado en una pluma de colores del arcoíris

Por encima de mí montañas, torres de la ciudad

Sobre mí…

Amplias ventanas azules

Y rayas brillantes de las lámparas

Y tu carácter, carácter brillante

Sé que te gusta esto, sé que te gusta esto

Amplias ventanas azules

Y rayas brillantes de las lámparas

Y tu personaje es una figura brillante.

Sé que te gusta esto, sé que te gusta esto

querida es tarde

Los dientes de león amarillos se inclinan

La sombra fluye hacia los valles

Vejez tranquila

es tarde es tarde es tarde

Querida, es difícil levantarse del amor

Y aún más difícil que las malas noticias

Cuando nos miran en la luna nueva oscura

Más frío, más frío tienes miedo

No hay nada que temer, nada que temer

Eso es solo que la luna va bufandas plateadas para lavar

Y solo hierba quieta, hierba entre las piedras

¿Sabes?

- la gente la gente son niños grandes

Amplias ventanas azules

Y rayas brillantes de las lámparas

Y tu personaje es una figura brillante.

Sé que te gusta esto, sé que te gusta esto

Amplias ventanas azules

Y rayas brillantes de las lámparas

Y tu personaje es una figura brillante.

Sé que te gusta esto, sé que te gusta esto