Naprawde Nie Dzieje Sie Nic - Grzegorz Turnau

Czy zdanie okrągłe wypowiesz,

czy księgę mądrą napiszesz,

będziesz zawsze mieć w głowie

tę samą pustkę i ciszę.

Słowo to zimny powiew

nagłego wiatru w przestworze;

może orzeźwi cię, ale

donikąd dojść nie pomoże.

Zwieść cię może ciągnący ulicami tłum,

wódka w parku wypita albo zachód słońca,

lecz pamiętaj: naprawdę nie dzieje się nic

i nie stanie się nic — aż do końca.

Czy zdanie okrągłe wypowiesz,

czy księgę mądrą napiszesz,

będziesz zawsze mieć w głowie

tę samą pustkę i ciszę.

Zaufaj tylko warg splotom,

bełkotom niezrozumiałym,

gestom w próżni zawisłym,

niedoskonałym.

Zwieść cię może ciągnący ulicami tłum,

wódka w parku wypita albo zachód słońca,

lecz pamiętaj: naprawdę nie dzieje się nic

i nie stanie się nic — aż do końca.

¿Pronunciarás una frase redonda,

¿Escribirás un libro sabio,

siempre estarás en tu cabeza

el mismo vacío y silencio.

La palabra es una brisa fría

viento repentino en el cielo;

tal vez te refresque, pero

llegar a ninguna parte no ayudará.

Puedes ser engañado por la multitud que conduce por las calles,

vodka en el parque borracho o atardecer,

pero recuerda: nada sucede realmente

y nada pasará - hasta el final.

¿Pronunciarás una frase redonda,

¿Escribirás un libro sabio,

siempre estarás en tu cabeza

el mismo vacío y silencio.

Confía solo en los tejidos de los labios,

galimatías incomprensibles,

gestos colgados en el vacío,

imperfecto.

Puedes ser engañado por la multitud que conduce por las calles,

vodka en el parque borracho o atardecer,

pero recuerda: nada sucede realmente

y nada pasará - hasta el final.