Lubię Duchy - Grzegorz Turnau

Lubię czasem mieć w czubie

Lubię iść aż się zgubię

Gdzie się pejzaż otwiera

Tam zabieram z sobą Tetmajera

Lubię gdy mnie nie minie

Przeciąg wiatru w kominie

Mieć pod ręką się przyda

Słowackiego wtedy i Norwida

Słowackiego i Norwida

Jeszcze bardziej lubię

To nie moja wina

Czytać ci Puszkina

Jeszcze bardziej lubię

Gdy mi świat doskwiera

Czytać ci Moliera

Chciałbym być z tobą zawsze

Miałbym znaczenie zbawcze

Tylko Pieśń nad Pieśniami

Słychać wciąż by było między nami

Chciałbym na suchej łące

Leżeć

Patrzeć na słońce

Gdy nas mocno opala

To ochłody szukać u Mistrala

Szukać u Mistrala

Jeszcze bardziej chciałbym

Aż mnie ktoś zatrzyma

Czytać ci Tuwima

Jeszcze bardziej chciałbym

Czy w tym jest coś złego

Czytać ci Goethego

Duchy duchy krążą tu

Szepcą cicho we mgle

Słowo po słowie wywołujemy je

Duchów duchów nie bój się

Nie ma co się ich bać

Nie chcą wystraszyć takich jak ty i ja

Jeszcze chciałbym byś moja miła

Nigdy mną już nie pogardziła

Bardzo byłoby szkoda

Stracić i Verlaine’a i Rimbauda

I Verlaine’a i Rimbauda

Lecz najbardziej chciałbym

Co komu do tego

Czytać ci Dantego

Lecz najbardziej chciałbym

Gdy na płacz się zbiera

Czytać ci Homera

a veces me gusta

me gusta ir hasta perderme

Donde el paisaje se abre

Allí me llevo a Tetmajer conmigo

Me gusta cuando no me pasa

Tiro de viento en la chimenea

Tener a mano te vendrá bien

Słowacki entonces y Norwid

Slowacki y Norwid

me gusta aun mas

No es mi culpa

Leer a Pushkin para ti

me gusta aun mas

Cuando el mundo me molesta

Leer para usted Molière

Quisiera estar contigo siempre

Tendría un sentido salvador

Solo el Cantar de los Cantares

Todavía se escucharía entre nosotros

quisiera un prado seco

Mentir

Mira al sol

Cuando nos broncea mucho

Es genial mirar a Mistral

Mira Mistral

me gustaría aún más

Hasta que alguien me detenga

Lee Tuwim para ti

me gustaría aún más

Hay algo malo con eso?

Leer a Goethe para ti

Fantasmas, fantasmas, están flotando por aquí

Susurran suavemente en la niebla

Palabra por palabra los inventamos

No tengas miedo de los fantasmas

No hay que tenerles miedo

No quieren asustar a la gente como tú y yo.

Todavía te deseo, querida

Ella nunca más me despreció

Sería una pena

Perder tanto a Verlaine como a Rimbaud

Y Verlaine y Rimbaud

Pero me gustaría más

Qué hacer con esto

Leer a Dante para ti

Pero me gustaría más

Cuando tiene ganas de llorar

Leer a Homero para ti