Motorek - Grzegorz Turnau

Żyjesz i jesteś meteorem

Lata całe tętni ciepła krew

Rytmy wystukuje maleńki w piersiach motorek

Od mózgu do ręki biegnie drucik nie nerw

Jak na mechanizm przystało myśli masz ryte w metalu

Krążą po dziwnych kółkach, nigdy nie wyjdą z tych kółek

Jesteś system mechanicznie doskonały

Jesteś system mechanicznie doskonały

Nagle coś się zepsuło…

Oto płaczesz, po kątach trudno znaleźć przeszły tydzień

Linie proste falują, zamiast kwadratów romby

W każdym głosie słychać

W całym bezwstydzie ostatecznego dnia trąby

Otworzyły się oczy niebieskie

Widzą razem witrynę sklepową i sąd

Przenika się nawzajem tłum

Archanioły i ludzie, archanioły i ludzie

Chmurne morze faluje przez ląd

Ulicami wskroś tramwaje w poprzek

Suną mgliste rydwany, suną mgliste rydwany

Pod mostami różowe błyskawice, choć grudzień

Otworzyły się oczy niebieskie

Otworzyły się oczy niebieskie

Widzisz siebie — marynarza w Azji

A zarazem trzyletniego, pięcioletniego chłopca

Na warszawskim podwórku

Na warszawskim podwórku

I siebie przed maturą w gimnazjum

Namnożyło się tych postaci, namnożyło się tych postaci

Stoją ogromnym tłumem

A wszystko to ty, a wszystko to ty…

Nie możesz tego objąć szlifowanym w żelazie rozumem

Żyjesz i jesteś meteorem

Lata całe tętni ciepła krew…

Estás vivo y eres un meteoro

La sangre caliente pulsa durante años

Los ritmos son golpeados por un pequeño motor en los senos.

Un cable va del cerebro a la mano, no un nervio

Como corresponde a un mecanismo, tus pensamientos están grabados en metal

Dan vueltas en círculos extraños, nunca saldrán de estos círculos.

Eres un sistema mecánicamente perfecto.

Eres un sistema mecánicamente perfecto.

De repente algo se rompió...

Aquí estás llorando, en las esquinas es difícil encontrar la semana pasada

Las líneas rectas ondean, en lugar de cuadrados hay diamantes.

Escúchalo en cada voz

En toda la desvergüenza del último día de la trompeta

Ojos azules abiertos

Ven juntos el escaparate y el patio

La multitud se impregna unos a otros

Arcángeles y personas Arcángeles y personas

Un mar nublado ondea sobre la tierra

Tranvías por las calles

Los carros brumosos se mueven, los carros brumosos se mueven

Rayo rosa bajo los puentes, aunque diciembre

Ojos azules abiertos

Ojos azules abiertos

Te ves a ti mismo - un marinero en Asia

Y también un niño de tres años, cinco años

En un patio trasero de Varsovia

En un patio trasero de Varsovia

Y yo antes de la graduación de la escuela secundaria

Estas cifras multiplicadas, estas cifras multiplicadas

Están de pie en una gran multitud.

Y todo eso eres tú, y todo eso eres tú...

No puedes aceptarlo con tu mente pulida como el hierro

Estás vivo y eres un meteoro

La sangre caliente pulsa durante años...