24 Smutki - Grzegorz Turnau

Dwadzieścia cztery smutki

To zwykła nasza doba

I dzień jest nie za krotki

I noc się nam podoba

Deszcz pada nieustanny

I nudny, i nużący

Za oknem chodzą panny

Smucące się niechcący

(niechcący…)

Za oknem wieczór spływa

Po dachach i po rynnach

I ciemność odpoczywa

Bezpieczna i bezczynna

Dwadzieścia cztery smutki…

Usiądę sam za stołem

Zamyślę się wieczyście

O życiu niewesołym

Przez które ze mną szliście

O naszym domu niskim

I o wysokim niebie

O wszystkich i o wszystkim —

I za was, i za siebie

Dwadzieścia cztery smutki…

Veinticuatro penas

Este es nuestro día habitual

Y el día no es demasiado corto

Y nos gusta la noche

llueve sin cesar

Y aburrido y aburrido

Las vírgenes están caminando fuera de la ventana

Duelo accidentalmente

(inconscientemente…)

Fuera de la ventana, la tarde fluye

En tejados y canalones

Y la oscuridad descansa

Seguro e inactivo

Veinticuatro penas...

me sentaré solo en la mesa

creo que para siempre

Sobre una vida feliz

por donde caminaste conmigo

Sobre nuestra casa baja

y cielos altos

Sobre todos y sobre todo -

y por ti y por mi

Veinticuatro penas...