Aramadı Sormadılar Beni - Aşık Mahzuni Şerif

Aramadı sormadılar beni

Kendime vermediler beni

Aha geldim gidiyorum ben

Dünyada görmediler beni

Bu diyar bizim diyar

Diyarda sevdiğim var

Toprak ana yandım yandım

Dağlarda yok mudur kar

Tırnağımla kapı yaptım

Kapılar beni boğar

Gözümden Ceyhan aktı

Özümden alev baktı

Eski dostlar nerde nerde

Gül gibi diken çıktı

Aklım bana dargın oldu

Deli diye bıraktı

Gel Mahzuni dağlarım

Neşesi yok bağlarım

Yaprak dökmüş kalbi kalbi

Benim eski bağlarım

Bir sabah rüzgarı gibi

Akıp giden çağlarım

No me llamaron, no me preguntaron

no me dieron a mí mismo

Oh, ya vengo, me voy

No me vieron en el mundo

Esta tierra es nuestra tierra

tengo un amor en la tierra

Madre tierra, me quemé

¿No hay nieve en las montañas?

Hice una puerta con mi uña

Las puertas me estrangulan

Ceyhan fluyó de mis ojos

Me miró con fuego

donde estan los viejos amigos

Madura como una rosa

mi mente se enojó conmigo

lo dejo loco

Venid, mis montañas de Mahzuni

no tengo alegria

corazón frondoso corazón

mis viejos lazos

como una brisa de la mañana

Mis edades pasajeras