Ahmet Kaya'ya - Aşık Mahzuni Şerif

Çok canlar yedin oy aney

Goymak bilmedi gurbetin uzaklığı

Nice çiçeğe hazan vurdu

Bu acı bir kara düzenin tutsaklığı, tutsaklığı

Vatandan öteye yığıldı bunca dertler

Hasrete gömüldü gittiler

Mustafa Suphi’ler, Nazım’lar, Yılmaz’lar, Sebahattin Ali’ler ve de Ahmet’ler

Ağladıkça bahar oldu dağların

Toprağına küsme Ahmet geri gel, Ahmet geri gel

Gurbet eller bur’dan güzel değildir, güzel değildir

Yaban elden esme esme

Ahmet geri gel, Ahmet geri gel

Gelemez misin, dönemez misin?

Gözüm niye üzgünsün, gülemez misin, gülemez misin?

Kolay değil gurbet elin yarası

Yoktur bizim ile onun arası, onun arası

Bu memleket ata, dede mirası, ata mirası

Hemen ümit kesme kesme

Ahmet geri gel, Ahmet geri gel

Gelemez misin, dönemez misin?

Gözüm niye üzgünsün, gülemez misin, gülemez misin?

Mahzuni barışın yoluna kurban

Ahmet mızrabına, teline kurban, teline kurban

Hangi dil bilirsen diline kurban, diline kurban

Sen yeter ki susma susma

Ahmet geri gel, Ahmet geri gel

Gelemez misin, dönemez misin?

Gözüm niye üzgünsün, gülemez misin, gülemez misin?

Te comiste tantas vidas, oh aney

La lejanía de la patria

Hazan golpeó una bonita flor

Este es el cautiverio, cautiverio de una amarga orden negra

Todos estos problemas acumulados más allá de la patria

Fueron enterrados en el anhelo

Mustafa Suphi, Nazim, Yilmaz, Sebahattin Ali y Ahmet

Mientras llorabas, las montañas se convirtieron en primavera

No te ofendas con tu tierra Ahmet vuelve, Ahmet vuelve

Las manos de la patria no son mejores que bur, no son hermosas

no sople salvaje

Ahmet vuelve, Ahmet vuelve

¿No puedes venir, no puedes volver?

Mi ojo, ¿por qué estás triste, no puedes sonreír, no puedes sonreír?

No es fácil, expatriado, la herida de la mano

No hay entre nosotros y él, entre él

Esta tierra es ancestral, herencia del abuelo, herencia ancestral.

No pierdas la esperanza ahora

Ahmet vuelve, Ahmet vuelve

¿No puedes venir, no puedes volver?

Mi ojo, ¿por qué estás triste, no puedes sonreír, no puedes sonreír?

Sacrificio al camino de la paz mahzuni

Ahmet es sacrificado a su plectro, a su alambre, a su alambre

Sea cual sea el idioma que conoces, sacrifícalo a tu lengua, sacrifícalo a tu lengua

simplemente no te callas

Ahmet vuelve, Ahmet vuelve

¿No puedes venir, no puedes volver?

Mi ojo, ¿por qué estás triste, no puedes sonreír, no puedes sonreír?