Að Hausti - Skálmöld

Tveimur jafnfljótum

Tiplar yfir sandinn

Landið suður lokkar

Tíminn hálfnaður

Sömuleiðis vandinn

Andið svala okkar

Enginn þekkir til

Gjörða eða göngu

Vona sinna valdur

Gömlu konunnar

Endur fyrir löngu

Kona vindur kaldur

Skórinn Gatslitinn

Skörð eru í kápu

Lækir frosnir leka

Skemmir göngu með

Sögum eða drápu

Flækir ísinn fleka

Reynslan Æskune

Rúði inn að skinni

Tapa laufin trjánum

Rífur gömul sár

Slitrótt bernskuminni

Gapa klettar gjánum

Það var haust, við þögðum

Allt vort traust, við á þig lögðum

Endalaust en lítið sögðum

Það var haust, við þöðum

Ferðast einsömul

Fararskjótinn enginn

Gjánum klettar gapa

Félagsskapurinn allur

Úr sér genginn

Trjánum laufin tapa

Kaldur vindurinn

Klónum sínum sekkur

Fleka ísinn flækir

Krækiberjablá

Lækjarvatnið drekkur

Leka frosnir lækir

Liðið sumarið

Lækkar sól og dofnar

Kaldur vindur kona

Leggst þar undir stein

Örmagna og sofnar

Valdur sinna vona

Leikur andlitið

Ljósrauð morgunglæta

Okkar svala andið

Líkt og Brynhildar

Goðin hennar gæta

Lokkar suður-landið

Það var haust, við þögðum

Allt vort traust, við á þig lögðum

Endalaust en lítið sögðum

Það var haust, við þögðum

Það var haust, í sárum

Allt vort traust, við á þig bárum

Endalaust en lítið sögðum

Það var haust, við þögðum

Það var haust, í klettum

Allt vort traust, við á þig settum

Endalaust en lítið sögðum

Það var haust, við þögðum

Dos ríos iguales

Volcando sobre la arena

Los señuelos del sur del país

Medio tiempo

Así mismo el problema

Respira nuestra frescura

Nadie lo sabe

hacer o caminar

Espero que su poder

La mujer mayor

patos hace mucho tiempo

Mujer viento fresco

El zapato Gatslitinn

Hay huecos en el abrigo.

Arroyos de fugas congeladas

Daños al caminar con

Cuentos o asesinato

Complica la balsa de hielo

La experiencia Juventud

ventana a la piel

Pierde las hojas de los árboles

Lágrimas viejas heridas

Memoria de la infancia desgarrada

Gapa mece la garganta

Era otoño, estábamos en silencio

Toda nuestra confianza, la depositamos en ti

Interminable pero poco dicho

Era otoño, pensamos

Viajar solo

nadie está acelerando

A través de los acantilados abiertos

toda la empresa

Fuera de plazo

Las hojas del árbol pierden

el viento frio

Sus garras se hunden

La balsa de hielo complica

azul arándano

Bebidas Lækjarvatn

Fugas de arroyos congelados

el verano ha terminado

El sol se pone y se desvanece

mujer viento frio

Acuéstese allí debajo de una piedra

Agotado y se queda dormido

poder de la esperanza

Cara del juego

Resplandor rojo claro de la mañana

Nuestro espíritu fresco

como brynhildur

Sus dioses cuidan

Atrae al país del sur

Era otoño, estábamos en silencio

Toda nuestra confianza, la depositamos en ti

Interminable pero poco dicho

Era otoño, estábamos en silencio

Era otoño, en heridas

Toda nuestra confianza, te aburrimos

Interminable pero poco dicho

Era otoño, estábamos en silencio

Era otoño, en las rocas

Toda nuestra confianza, la ponemos en ti

Interminable pero poco dicho

Era otoño, estábamos en silencio