Serbest - Sagopa Kajmer

Ay… bazı şeyleri silersen

Onunla silinir bazı şeyler, bazı şeyler

Bırak saatler oyalansınlar (bırak, bırak, bırak)

Sırtına duvar arar insanlar ki yaslansınlar

Çoğumuz aslen deli ve dünya deliler hastanesi

Hastaların doktarları hastaların kendisi

Ben Sago

Yunus’un deli efendisi

Beni kanarken görmek iştah açıyor zorbalarda

Vicdan hükümsüz kara mambaların toprağında

Tek başınalık yolcusu meçhul duraklarında

Beni unuttuğun yerdeyim aynen beni bıraktığında

Arenasında kör savaşçı, karşısında insan etinden aş yapan

Ve kaş yaparken göz çıkaran bir deste etobur aşçı

Bak bakayım dediklerim diyemediğinle aynı mı?

«Benden güzel var mı?"dediğin beni gösteren ayna mı?

Olan var mı itirazı?

Eritmeliyim evet beni donduran o buzları

O buzları eritecek tek şey gözyaşımın tuzları

İki kaşık gerçeklik, bir kepçe yalan

Kendini kandır insan

Uyarı olmak için yeter mi lisan?

Sen ve içinde güneş olmayan bir haziran

Bu şaka değil ve tarih değil 1 nisan

Görmek istemediklerini gören gözler

Duymak istemediklerini duyan kulaklara ağır sözler

Varlar ve hala yaşarlar bende

İstemediği sonlara katlananlar var

Bilmediği başlangıca hazır olmayanlar

Silinmeyen, kalan, yıkıcı hatıralar

Varlar, yaşarlar bende

Çok bakmışım, az görmüşüm

Çok bakmışım, az görmüşüm

Çok bakmışım, az görmüşüm

Çok bakmışım, az görmüşüm

Kulaklarını dudaklarımdan dökülenlerden çek!

Günlerini haftalarımdan arındır

Dün bitti, hedef yarındır

Önüne çıkan öfkemin sopası kalındır

Anlamak akıllının, kanmaksa safındır

Safları sıklaştır

Anla gürültülü bir gerçeğim, sır gibi içime sinmedim

Ve onlara söyle henüz bir yere gitmedim

Sarıldım bana defalarca, dedim «-Üzülme!

Sürmez dakikalarca ama unutma silinemez yıllarca.

Sakin ol, rahatla.»

Saldırganlığımı serbest bıraktım

Hipopotam çamur sıçratmaya başladı

Çekil önümden, önüne bak!

Şakam yok söyledim baştan

Kalbim sanki şu an kırılmaz bir taştan

Denedim inan, elimden geleni ardıma koymadım

Yine de olmadı

Gül solmaktan yılmadı

Ben sulamaktan o batmaktan bıkmadı

Ben kanamaktan bıkmadım

O kanatmaktan caymadı

Vakit kalmadı

Görmek istemediklerini gören gözler

Duymak istemediklerini duyan kulaklara ağır sözler

Varlar ve hala yaşarlar bende

İstemediği sonlara katlananlar var

Bilmediği başlangıca hazır olmayanlar

Silinmeyen, kalan, yıkıcı hatıralar

Varlar, yaşarlar bende

Çok bakmışım, az görmüşüm

Çok bakmışım, az görmüşüm

Çok bakmışım, az görmüşüm

Çok bakmışım, az görmüşüm

Ay... si borras algunas cosas

Algunas cosas se borran con él, algunas cosas

Deja que las horas se prolonguen (caída, caída, caída)

La gente busca una pared para poder apoyarse

La mayoría de nosotros estamos originalmente locos y el hospital de locos del mundo

Médicos de los propios pacientes

ben sagú

El señor loco de Jonah

Verme sangrar hace que los tiranos tengan hambre

La conciencia está en la tierra de las mambas negras vacías

Viajero solitario en paradas desconocidas

Estoy donde me olvidaste justo cuando me dejaste

Guerrero ciego en su arena, que cocina carne humana frente a él.

Y un montón de cocineros carnívoros que hacen cejas

Mira, ¿es lo mismo que lo que no puedes decir?

“¿Hay alguien más bonita que yo?” ¿Es el espejo el que me muestra?

¿Hay alguna objeción?

Tengo que derretir ese hielo que me congela, si

Lo único que derretirá ese hielo es la sal de mis lágrimas

Dos cucharadas de verdad, una cucharada de mentiras

engañate a ti mismo hombre

¿Es su lenguaje suficiente para ser una advertencia?

Tú y un junio sin sol

Esto no es una broma y no es la fecha del 1 de abril.

Ojos que ven lo que no quieren ver

Palabras pesadas para los oídos que oyen lo que no quieren oír

existen y aun viven en mi

Hay quien aguanta los fines que no quiere

Los que no están preparados para el comienzo no saben

Recuerdos indelebles, persistentes y destructivos.

existen, viven en mi

He visto mucho, he visto poco

He visto mucho, he visto poco

He visto mucho, he visto poco

He visto mucho, he visto poco

¡Quita tus oídos de lo que sale de mis labios!

Libera tus días de mis semanas

El ayer se acabó, la meta es mañana

El palo de mi ira que viene delante de ti es grueso

Entender es sabio, ser engañado es ingenuo

Aprieta las filas

Entiende que soy una verdad ruidosa, no estoy dentro como un secreto

Y diles que aún no he ido a ningún lado

Me abrazó muchas veces, le dije “-¡No estés triste!

No dura minutos, pero recuerda, no se puede borrar durante años.

Cálmate, relájate.”

Desaté mi agresión

El hipopótamo comenzó a salpicar barro.

¡Fuera de mi camino, mire hacia adelante!

No estoy bromeando, lo dije desde el principio.

Mi corazón es como una piedra irrompible en este momento

Lo intenté, créeme, no hice mi mejor esfuerzo

Aún así, no sucedió

La rosa no se atrevió a marchitarse

No me cansé de regar y hundirme

no estoy cansada de sangrar

no paró de sangrar

no queda tiempo

Ojos que ven lo que no quieren ver

Palabras pesadas para los oídos que oyen lo que no quieren oír

existen y aun viven en mi

Hay quien aguanta los fines que no quiere

Los que no están preparados para el comienzo no saben

Recuerdos indelebles, persistentes y destructivos.

existen, viven en mi

He visto mucho, he visto poco

He visto mucho, he visto poco

He visto mucho, he visto poco

He visto mucho, he visto poco