Tanrı Çekti Tüm Resimleri - Sagopa Kajmer

Derin rüyalar gördüm maceramda

Etrafıma açıldığımda kalplerin hepsi darda

Karşılıklı vurulan yumruklar;

Güllerin yaprakları gibi ağır ağır yere çarparken içimde

Kopan fırtınalara tepkisizdi dilim

Sırtı dönük bir duvara bakan gözlerimdeki yaşları silerken;

Yıllarca koşan bu ayaklarda kalmayan derman sordu:

«Ne zaman sönecek bu ateşin?

Ne zaman sönecek bu güneşi?»

Soluksuzca verdiğim emekler kumsaldaki kum taneleri kadar değersiz

Dercesine vurdu yüzüme, dercesine sustu gözüme

Başka amacım yokmuş gibi yaşama hevesim de kaçtı!

Gönlümde ruhum çaresiz, ayrılmak ister bedenden

Hadi susan gönlüm konuş, bu sana son tepkisiz sunuş

Düşlerde kavuşamadığım, her seferinde yerlere yıkıldığım

Acılarla dolu pişmanlığımın dillerdeki adı

Resmi çekti Tanrı koydu önüne tüm resimleri

Hatırla!

Neydi sebebi yapılan tüm hataların?

Bağışla!

Küle mi döndü sevgiler?

Hesap ver!

Ben yok olmadan evvel emeller ektim hasadı çık

Yıkık duvarlar ördü kinin önüne sevgi gömdü, her övgü şımarık etti

100 yılım güz oldu, cevap ver!

Can aldım, canını kanla sıvadı Tanrı

Ben yok olmadan evvel dualar ettim

Canını ser!

Bu bahçelerde kaç çiçek sulandı?

Kaç çiçek sarardı?

Adını aldı tüm yaşamlar, her hayatta bin diken var

Bu gözler erdi gerçeğin karanlık çizgilerine

Duydu kulağım vardı, yaşamın komalı ezgilerine

Çakıllı Rap yolunda bohçasıyla Sagopa Key

İzdihamda yakıcı tüm ışınlar, beynim ortasında ateşi

Külle bezenip gülle kandırıldı tüm hayallerim

Ve sen seyirci zoraki teşhir sahnesinde kör ebe

Ve rahibeydi gün yüzüm harabe gül

Yüzüm terane hep hüzün, gazabı her üzüm

Kederdi tüm çözüm, gözüm seyire kaldı

Yok misafirim, tekilim tek tabanca yoluma dökerim suyumu

İlerlerim, sudan sebeple kavga çıkaran insanoğlu

Aklı yordu kötüye, iyiyi yetime terk ettik

Akibetime zerk ettik

Sefile yol verdik, keklik avına çıktık

Sanki avcılar da bizdik, avlar ortasında avlanan da

İstemenli etme kalbini, nedeni ne nevaleler

Havale komada ezgiler, ve intaharda tüm kadercil yazgılar ki

Evcil arzularını nesili

Tükene durmuş, şiirbazın satırı donmuş

Resmi çekti Tanrı koydu önüne tüm resimleri

Hatırla!

Neydi sebebi yapılan tüm hataların?

Bağışla!

Küle mi döndü sevgiler?

Hesap ver!

Ben yok olmadan evvel emeller ektim hasadı çık

Yıkık duvarlar ördü kinin önüne sevgi gömdü, her övgü şımarık etti

100 yılım güz oldu, cevap ver!

Can aldım, canını kanla sıvadı Tanrı

Ben yok olmadan evel dualar ettim

Canını ser!

Hayat şartları artık çok zorlaştı çocuğum

Çocukluğunuzu yaşayamıyorsunuz bile

Senin için dua edeceğim evlat

Tuve sueños profundos en mi aventura

Los corazones están apretados cuando abro

Golpes mutuos;

Golpeando lentamente el suelo como los pétalos de rosas dentro de mí

Mi lengua no respondía a las tormentas furiosas

Mientras secaba las lágrimas de mis ojos mirando fijamente a una pared de espaldas;

El cura, que no se quedó en estos pies que llevaban años corriendo, preguntó:

«¿Cuándo se apagará este fuego?

¿Cuándo se apagará este sol?»

Mis esfuerzos sin aliento son tan inútiles como los granos de arena en la playa.

Me golpeó en la cara como diciendo, se calló como diciendo

¡Perdí mi entusiasmo por vivir como si no tuviera otro propósito!

En mi corazón, mi alma está indefensa, quiere dejar el cuerpo

Vamos, mi corazón está en silencio, habla, esta es la última presentación que no responde para ti.

No pude encontrarme en sueños, caí al suelo cada vez

El nombre de mi arrepentimiento lleno de dolor en idiomas

Él tomó la foto Dios puso todas las fotos frente a ti

¡Recordar!

¿Cuál fue la razón de todos los errores cometidos?

¡perdonar!

¿Se ha convertido el amor en cenizas?

¡Dale cuenta!

Antes de morir, planté ambiciones y coseché

Construyó muros en ruinas, enterró el amor frente al odio, echó a perder todos los elogios

¡Mis 100 años es otoño, respóndeme!

Tomé una vida, Dios la cubrió con sangre

Recé antes de desaparecer

¡Sálvate la vida!

¿Cuántas flores se regaron en estos jardines?

¿Cuántas flores se volvieron amarillas?

Todas las vidas llevan su nombre, cada vida tiene mil espinas

Estos ojos se han cerrado a las líneas oscuras de la verdad

Tuve oídos para escuchar las melodías comatosas de la vida

Sagopa Key con su manada en Pebble Rap Road

Todos los rayos ardiendo en la estampida, el fuego en medio de mi cerebro

Todos mis sueños adornados con ceniza y engañados con rosas

Y ustedes, el público, son las parteras ciegas en la escena de exhibición forzada.

Y el día fue monja, mi cara se arruinó rosa

Mi rostro siempre está triste, la ira es cada uva

El dolor fue toda la solución, estaba mirando

Sin invitados, soy soltero, solo una pistola, vierto mi agua en mi camino

Saldré adelante, ser humano que lucha por razones fuera del agua

Dejamos la mente a los malos, dejamos los buenos a los huérfanos

Inyectamos mi destino

Le dimos paso a la parte miserable, nos fuimos a cazar perdices

Como si fuéramos los cazadores, y los cazados en medio de las cacerías.

No hagas tu corazón voluntariamente, ¿cuál es la razón?

La remesa canta en coma, y ​​todos los destinos fatalistas en el suicidio que

generación de deseos de mascotas

Agotado, el verso del poeta se congela

Él tomó la foto Dios puso todas las fotos frente a ti

¡Recordar!

¿Cuál fue la razón de todos los errores cometidos?

¡perdonar!

¿Se ha convertido el amor en cenizas?

¡Dale cuenta!

Antes de morir, planté ambiciones y coseché

Construyó muros en ruinas, enterró el amor frente al odio, echó a perder todos los elogios

¡Mis 100 años es otoño, respóndeme!

Tomé una vida, Dios la cubrió con sangre

Recé antes de desaparecer

¡Sálvate la vida!

Las condiciones de vida se han vuelto muy difíciles ahora, hija mía.

Ni siquiera puedes vivir tu infancia.

oraré por ti hijo