Beyaban (Released Track) - Sagopa Kajmer

Kuşkularıma bir kuş kondu, saçlarımda kış soludu

Hınç kuruttu mutluluğunu, tırs bu kez bu hırs sorunlu

Hayat zulümlü, kader oyunlu

Kim yerlerden toplayacak sürgün kader yorgununu?

Her işte bir hayır ve her hayırda bir de şer yatılıdır

Terim işimin kanıtıdır

Peynirimde gözü olan karga, kanatların elimle kırılır

Üzüntülerimi paketlesinler!

Söyle fiyatı kaç mangır?

Kırık hayaller kaç satır?

Bana küfreder gözlerin, dudakların yardım yalvarır

Hırslarınızın yıprantısı yüzlerinizden yansır

Benden firârî bu sır

Ben yapmadan önce, kendi gölünde salını batır!

Günahlarımı taşıyanın adı hamal değil, melekti

Saflığında lekeydim, af buyur zaman bir hayli geçti

Yunus şıkkı seçti, üç yanlışım bir doğrumla çekti gitti

Bütün hikayem burda bitti

Beyâban, bâranın yaşı gözümün, özü bednam salmış hüzünümün yüzü gülsün

Ahvâlim suskun, dokunan bana mendil tutsun!

Beyâban, fırtınan beni kavurur, gözyaşım kum olur dağılır, kumun o tozuna

karışır

Biraz merhamet eyle, etme eyleme

Yüreğimin tel örgüsünü, paramparça eden haydut

Hain çelmesiyle pusuda bekler, yüzüme bakar nemrut

Sedâmla gecenin örtüsünü yırttım, dilini tut

Şüphelerim seslendikçe, geçilemeyecektir benim hudut

Bak, güneş parlaklığıyla yüce, deniz dalgalarıyla ulu

Heybetimin rüzgarıyla söğütçesine titredi rabbin kulu

Göğe açılan iki elimin bil ki birdir yolu (Bir!)

Mikrofon icâdoldu, elim yazdı, vurdum sağlı sollu

Öldürme gözlerini görünce beni sîmamı belle!

Lisanım benimle koç, kül yutmaz hile

Bir beyitte çift sille

Bile bile gülümse

Ağırbaşlı bir dille mürekkep yalar bu dede

Uykusuz geceyle aşka dal, tam ortasında uyuya kal

Bu acımasız hayal, bir kabusun esiri ve kör topal

Kendime verdim emri, kim çekerse çeksin resti

Başı dönük divânenin âvâre gezer hisleri

Beyâban, bâranın yaşı gözümün, özü bednam salmış hüzünümün yüzü gülsün

Ahvâlim suskun, dokunan bana mendil tutsun!

Beyâban, fırtınan beni kavurur, gözyaşım kum olur dağılır, kumun o tozuna

karışır

Biraz merhamet eyle, etme eyleme

Un pájaro se posó en mis dudas, el invierno respiró en mi cabello

El resentimiento secó tu felicidad, esta vez esta codicia es problemática.

La vida es cruel, el destino es engañoso

¿Quién recogerá el destino cansado del exilio?

Hay bien en cada obra y mal en cada buena obra.

El término es prueba de mi trabajo.

Cuervo con un ojo en mi queso, tus alas están rotas por mi mano

¡Que empaquen mis penas!

Dime, ¿cuánto es el precio?

¿Cuántas líneas de sueños rotos?

Tus ojos me maldicen, tus labios piden ayuda

El desgaste de vuestras ambiciones se refleja en vuestros rostros

esto es un secreto para mi

¡Hunde tu balsa en tu propio lago antes que yo!

El que lleva mis pecados no se llama portero, sino ángel

Fui una mancha en tu pureza, perdóname, el tiempo pasó

Yunus eligió la opción, mis tres errores se salieron con la suya con un acierto

Toda mi historia termina aquí.

Beyaban, deja que las lágrimas del bar sonrían en mis ojos, mi tristeza, cuya esencia se ha vuelto infame

¡Mi compañero calla, que quien me toque sostenga un pañuelo!

Beyaban, tu tormenta me quemará, mis lágrimas se convertirán en arena

mezclas

Ten piedad, no actúes

El bandido que destrozó la malla de alambre de mi corazón

El traidor espera en una emboscada con su viaje, Nimrod me mira a la cara

Rasgué el velo de la noche con mi suspiro, muérdete la lengua

Como llaman mis dudas, mi frontera no será traspasada

Mira, el sol está alto con su resplandor, el mar está alto con sus olas.

La sierva del Señor tembló como un sauce con el viento de mi majestad.

Sabed que mis dos manos que se abren al cielo, el camino es uno (¡Uno!)

Se inventó el micrófono, mi mano escribió, le disparé a diestro y siniestro

¡Recuerda mi cara cuando veas tus ojos asesinos!

Mi lengua está conmigo, entrenador, no traga trampas de ceniza.

Eliminación doble en un pareado

incluso sonreír

Este abuelo lame tinta con lengua solemne

Enamórate de la noche sin dormir, duerme justo en el medio

Este sueño cruel es prisionero de una pesadilla y ciego cojo

Me di la orden a mí mismo, no importa quién tire del resto

Los sentimientos errantes del diván vuelto cabeza

Beyaban, deja que las lágrimas del bar sonrían en mis ojos, mi tristeza, cuya esencia se ha vuelto infame

¡Mi compañero calla, que quien me toque sostenga un pañuelo!

Beyaban, tu tormenta me quemará, mis lágrimas se convertirán en arena

mezclas

Ten piedad, no actúes