Uçan Oğlan - PRoMete, Mc Virus

Biz əlimizdə olanların dəyərini, ancaq təhlükə olanda hiss edirik

Elə bizə öyrədilən adi duanın da dəyəri birə-beş artır

Allahı da daha çox yada salmağa başlayırıq.

Qəribədir…

Belə baxanda insan üçün ən təhlükəli şey

Onu ölümə yaxınlaşdıran — yaşamaqdır

Hündür mərtəbəli bina, burdan hər şey ovuc içindəki boyda

Həyatdan doymaq çətindir, amma burda durub doymuş bir oğlan

O fikirləşir sonuncu dəfə, bəlkə də, elə ilk dəfə fikirləşir

Bütün olanı-keçəni, tərk etmək üçün bu bacanı-küçəni

Əllərin iki yana açır, uçur, uçur

Gözləyir onu aşağıda ölüm köçü

Əllərin iki yana açır, uçur, uçur

Gözləyir onu aşağıda ölüm köçü

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Hər şey gözünün önündən keçir, sanki 35 millimetrlik lent

Həyətlərində yığışıb dost-tanışı, qurulub çadır, tent

Onu çağırır, ona toxunur, amma elə bil ki, ona fikir verən yox

Niyə ona belə saymamazlıq edir hamı?

Axı, pis nə edib görən o?!

Əllərin iki yana açır, çığır, bağır

Gözləri sanki bulud, yağır yağış, yağır

Nə isə dəyişib, maraq, şübhə, qorxu

Bədəni yüngülləşib, fikir ağır, ağır

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Yadına düşür: axırıncı dəfə bura gəlməyindən yeddi gün keçib

İlk dəfə bu dama gələndə kim olacağına qərar verib, özün seçib

Ağırlıqla dolu həyatında çox ağırlığa dözüb, keçib

Amma sonda bezib yenə, durub, gəlib, ölüm seçib, uçub

Əllərin iki yana açıb, uçub, uçub

İnsanlardan uzağa qaçıb, gedib, köçüb

Təkliyi dost edib özünə, kimsəsiz gecələrdə tək-tənha

Vaxtı boş oturacaqlı parklarda səssiz keçir…

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Mən də böyüyəndə uçmağı öyrənəcəm

Hündürdən uçmağı, lap quşlar kimi…

Sentimos el valor de lo que tenemos, pero solo cuando hay peligro

El valor de la oración ordinaria que nos enseñan aumenta en una quinta parte

Empezamos a recordar más a Dios.

Es raro…

Esto es lo más peligroso para un ser humano.

Lo que le acerca a la muerte es vivir

Edificio de gran altura, todo desde aquí hasta el tamaño de un puñado

Es difícil estar lleno de vida, pero aquí hay un tipo que está lleno

Piensa por última vez, tal vez por primera vez

Todo lo que pasó, esta chimenea-calle para salir

Manos abiertas en ambos lados, moscas, moscas

Esperando que migre a la muerte abajo

Manos abiertas en ambos lados, moscas, moscas

Esperando que migre a la muerte abajo

Parques y asientos vacíos

Un día él también será tu amigo.

Estás solo en esta ciudad.

Como si el niño más frágil

Todo pasa frente a sus ojos, como si fuera una cinta de 35 mm.

Amigos y conocidos se juntaron en sus patios, armaron carpas y toldos

La llama, la toca, pero parece que nadie le hace caso.

¿Por qué todos lo ignoran?

Después de todo, ¿qué hizo mal?

Abre las manos de ambos lados, grita, grita

Sus ojos son como nubes, lluvia, lluvia

Algo ha cambiado, curiosidad, duda, miedo.

Su cuerpo se aligeró, su mente pesada, pesada

Parques y asientos vacíos

Un día él también será tu amigo.

Estás solo en esta ciudad.

Como si el niño más frágil

Recuerda: han pasado siete días desde la última vez que vino aquí.

Cuando llegó por primera vez a este techo, decidió quién sería y se eligió a sí mismo.

Soportó muchas dificultades en su vida.

Pero al final, otra vez cansado, se levantó, vino, eligió la muerte y se fue volando.

Manos abiertas en ambos lados, voló, voló

Se escapó de la gente, fue y se mudó.

Hazte amigo de la soledad, solo en noches solitarias

Pasa tiempo tranquilamente en parques con asientos vacíos…

Parques y asientos vacíos

Un día él también será tu amigo.

Estás solo en esta ciudad.

Como si el niño más frágil

Parques y asientos vacíos

Un día él también será tu amigo.

Estás solo en esta ciudad.

Como si el niño más frágil

Parques y asientos vacíos

Un día él también será tu amigo.

Estás solo en esta ciudad.

Como si el niño más frágil

Parques y asientos vacíos

Un día él también será tu amigo.

Estás solo en esta ciudad.

Como si el niño más frágil

yo tambien aprendere a volar cuando sea grande

Volando alto, como los pájaros...