Bəs İndi - PRoMete

Bu soyuqluq üşüdür, üşüdüm, üşüdüm

Bu səssizlik kar edir, var idin, bəs indi?

Əllərin dondurur, üzümə toxunma, uzaqda dur

Yoluma çıxma sən, bu qədəri bəsimdir

Təcrübə sevgidə yaramır heç bir işə

Sevgi oyunlarında yer yox vərdişə

Hər dəfə eyni halqaları fırlanmalı olursan

Və oyundan çıxırsan əgər yorulsan

Burulğan olur, ancaq hər şeyin əvvəlində

Həvəslənirsən, qeydlər eliyirsən dəftərində

Sənə bağışlanır səhvlərin də

Sevinirsən ki, sevilirsən səhvlərinlə belə

Amma hər şey dəyişir həftələrlə, günlərlə, saniyələrlə

Həyat dolmağa başlayır maneələrlə

İçində baş verən şübhələrlə oyanırsan gecələr

Anlaya bilmirsən — nə bu qarışıq hadisələr…

Qapanırsan, hər şeydən sən soyuyursan

Kənardan izləyərək anlamağa qoyulursan

Ya cəhənnəm istisində yanaraq kül olursan

Ya da soyuqdan iliklərinə qədər donursan

Bu soyuqluq üşüdür, üşüdüm, üşüdüm

Bu səssizlik kar edir, var idin, bəs indi?

Əllərin dondurur, üzümə toxunma, uzaqda dur

Yoluma çıxma sən, bu qədəri bəsimdir

Küsmək, barışmaq, bu bəzəyidir sevginin

Amma əgər hər küsəndə dəyişmirsə sevgilin

Sən sevmək nədir bilirsənsə, arifsən onda

Bilirsən, dərin batan tikanı var hər gülün

Hər bir günün dəyəri də başqadır sən sevəndə

Sanki bütün dünya gülür — bunu sən istəyəndə

Fəsillərdən nə olur olsun, heç bir fərqi yox

Sənə xətər gəlmir soyuqdan istidən də

Son söz, bil heç vaxt deyil sənin son söz

Sən ancaq deyərək korlaya bilərsən — ön söz

Kin yığmaq, başına cin vurmaq, özündən çıxmaq

Axmaqlıq… Sən heç nəsən sevgidə dözümsüz

Nə qədər dözümün var, ondan çox dözəcəksən

Elə bilmə ayrıldın, daha tənha üzəcəksən

Əgər daddınsa bircə dəfə dadını

Adını çəkib, gözünü yumub, sonra köçəcəksən

Bu soyuqluq üşüdür, üşüdüm, üşüdüm

Bu səssizlik kar edir, var idin, bəs indi?

Əllərin dondurur, üzümə toxunma, uzaqda dur

Yoluma çıxma sən, bu qədəri bəsimdir

Es un resfriado, tengo frío, tengo frío

Este silencio es ensordecedor, estabas ahí, ¿pero ahora?

Tus manos están heladas, no toques mi cara, aléjate

No te interpongas en mi camino, eso es suficiente.

De nada sirve la experiencia en el amor

No hay lugar para la costumbre en los juegos de amor.

Tienes que girar los mismos anillos cada vez.

Y sales del juego si te cansas

Es un torbellino, pero solo al principio de todo.

Te emocionas, haces notas en tu cuaderno

Tus errores son perdonados

Eres feliz de que te amen aun con tus errores

Pero todo cambia en semanas, días, segundos

La vida comienza a llenarse de obstáculos

Te despiertas por la noche con dudas sucediendo dentro de ti

No puedes entender, qué lío de eventos...

Te apagas, te enfrías de todo

Te hacen entender mirando desde afuera

O te quemarás hasta las cenizas en el calor del infierno

O te congelas hasta los huesos del frío

Es un resfriado, tengo frío, tengo frío

Este silencio es ensordecedor, estabas ahí, ¿pero ahora?

Tus manos están heladas, no toques mi cara, aléjate

No te interpongas en mi camino, eso es suficiente.

Resentimiento, reconciliación, esta es la decoración del amor.

Pero si no cambia cada vez, mi amor

Si sabes lo que es el amor, entonces eres sabio

Ya sabes, cada sonrisa tiene una espina profunda que se hunde

El valor de cada día es diferente cuando se ama

Es como si todo el mundo se riera, cuando tú quieres.

No importa cuáles sean las estaciones

No te importa el frio ni el calor

La última palabra, sé que nunca es tu última palabra

Solo puedes estropear diciendo - preposición

Acumular rencores, golpear a un demonio en la cabeza, salirse de los estribos

Estupidez... Eres intolerante en el amor

Aguantarás tanto como tengas

Te fuiste sin pensar, nadarás más sola

Si lo has probado, pruébalo solo una vez.

Lo nombras, cierras los ojos y luego te mueves

Es un resfriado, tengo frío, tengo frío

Este silencio es ensordecedor, estabas ahí, ¿pero ahora?

Tus manos están heladas, no toques mi cara, aléjate

No te interpongas en mi camino, eso es suficiente.