Ey İstanbul - Ozbi

‏‏‏‏‏‏‏‏İstanbul temiz

Nemli sokak kaldırımlarının arasına sıkışmış papatyalarla taç yapan çocuklar

kadar

Ölümsüz aşkı bulan ve sonra Azrail ile tanışan saf bir aşık kadar

İstanbul kirli

Cehaletin enselediği suçluların güçsüz olduklarını kabullenip boyun eğdikleri

kader kadar

Bütün duyguların sanallaşıp, gerçekleri sokaklarında sakladıkları için İstanbul

mutsuz

Yaradan’ın yanıldığı kadar

Vicdan ve hürriyet

Neden geldiğini bilmediğin bir terminalde külleriyle oynadığın bir kül tablası

Bir yolculukta, ne ayı ne de yıldızları göremeyen bir insanın suratını asması

Vicdan ve hürriyet

Bir askerin kaşarlı bayat ekmeğini tutan palaskası

Yoldaşız diyenlerin dipçiği ile yırtılan karın kası

Tecavüzün simit susamlarından şaire glen ilhamı, yerle yksan eden kahredici

travması

O yüzden İstanbul, devr-i şahanesin

Şaheserin, özgürlüğün toprak altında beklemesi

Bu yüzden İstanbul, ehl-i vecizesin

Şaheserin, yazarın acıyla elinin titremesi

Ey gidi İstanbul

Olan biteni küçümsersin

Lakin büyüklüğün bir celladın marifet namesi

Bir zamanlar seni küçümseyenin küçüklüğüne üzülürdün

Ne vakit oldun böyle kibrin adresi

İstanbul!

Merhametin yok, yok!

Binlerce yıl küs kalmış hayallerin var

Ey İstanbul!

Cesaretin yok, yok, yok!

Gerçeği saklayan korkuların var

Unutulan sokaklar kayıp kahramanların martavalları ile süslenir

İsimsiz düşlerin pusu kurduğu yalan diyarıdır bu şehir

Kimsesiz bırakır lakin yine de gönül heveslenir

İnsanın kanıyla, gururuyla beslenir

Umutların rüzgarındadır tebessümün hikayesi

İlk önce kirlenmektir surattaki ifadesi

«Sadece en güçlü olmaya çalış» der kaderin iradesi

Kalırsan kaidesiz, bağlanır basiretin

Bir gökdelende görürsün parayla gelen asaleti

Bir banknot parçası tüm duygularına hükmederken anca sarhoş olup diklenirsin

O da olur rezaletin

Bir hayal kur, işte o an içindesindir esaretin

Gerçekle arandaki duvarı yıkmak ister dertlerin

Yıkabilir misin, bilemem lakin

Eyvallah!

Ben gidiyorum, bu şehre hoş geldin…

İstanbul!

Merhametin yok, yok!

Binlerce yıl küs kalmış hayallerin var

Ey İstanbul!

Cesaretin yok, yok, yok!

Gerçeği saklayan korkuların var

İçinde kuralların

İçinde yasakların

İçinde umutlara kibirlenen bir ruhun var

estambul esta limpio

Niños coronados con margaritas metidas entre aceras húmedas

mucho

Tanto como un amante puro que encuentra el amor inmortal y luego conoce a Azrael.

Estambul está sucia

Atrapados por la ignorancia, los criminales aceptan su impotencia y se someten.

como el destino

Estambul, porque todos tus sentimientos se han vuelto virtuales y esconden la verdad en sus calles.

infeliz

hasta que el Creador cometió un error

conciencia y libertad

Un cenicero con el que jugaste en una terminal a la que no sabes por qué viniste

El puchero de una persona que no puede ver ni la luna ni las estrellas en un viaje

conciencia y libertad

El casco de un soldado sosteniendo pan duro con queso cheddar

Músculo abdominal desgarrado por el trasero de los que dicen que somos camaradas

La inspiración de la violación de bagel semillas de sésamo al poeta, la devastadora

trauma

Es por eso que Estambul, eres increíble

La obra maestra, la libertad esperando bajo tierra

Por eso Estambul, ustedes son la gente

La obra maestra, el temblor de la mano del autor con dolor.

Oh, ve a Estambul

Subestimas lo que está pasando

Pero tu grandeza es el nombre del ingenio de un verdugo

Solías sentir pena por el pequeño que te despreciaba

¿Cuándo te convertiste en la dirección de tanta arrogancia?

¡Estanbul!

¡No tengas piedad, no!

Tienes sueños que han sido ofendidos durante miles de años.

Hola Estambul!

No tienes el coraje, no, no!

Tienes miedos que esconden la verdad

Las calles olvidadas están decoradas con las raves de los héroes perdidos

Esta ciudad es una tierra de mentiras donde acechan sueños sin nombre

Lo deja sin nadie, pero aún así el corazón está entusiasmado.

Se alimenta de sangre humana y orgullo.

La historia de tu sonrisa está en el viento de las esperanzas

La expresión de la cara es ensuciarse primero.

"Solo trata de ser el más fuerte" dice la voluntad del destino

Si te quedas sin pedestal, tu prudencia estará atada

En un rascacielos ves la nobleza que viene con el dinero.

Sólo te emborrachas y te pones de pie cuando un billete domina todos tus sentidos.

será tu desgracia

Ten un sueño, en ese momento estás en cautiverio

Tus problemas quieren romper el muro entre tú y la verdad.

¿Puedes lavarlo? No lo sé, pero

¡Gracias!

Me voy, bienvenidos a esta ciudad...

¡Estanbul!

¡No tengas piedad, no!

Tienes sueños que han sido ofendidos durante miles de años.

Hola Estambul!

No tienes el coraje, no, no!

Tienes miedos que esconden la verdad

en tus reglas

En tus prohibiciones

Tienes un alma dentro de ti que está orgullosa de la esperanza