Benim Hayatım - Ozbi

‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏Benim hayatım köyden umutlarıyla göçen 10 kişiyle aynı evde

başladı

İstanbul işte taşı toprağı altın

Çoğumuzun dedesi gibi benimkilerde buna inanmış

İstanbul’lu olmuş

Şişli Devlet Hastanesi’nde dünyaya 10 aylık gelmişim

Evet, biraz üşengeçlik etmişim

Belki de doğarken asiydim

Belki de daha ilk gün bu yalan dünyaya bi' nah çekmek istemiştim

Büyüdüğüm sokaklar baya çetrefilliydi

Gecekondu mahallesiydik bi'çok yer hazine arazisiydi

Alt sınıftık, aileler gündüz başka inşaatların

Geceyse mecburn kendi evinin amelsiydi

Feodal toplum, yoksulluk ve gurbette şehir hayatı

Köy ağalarının yerine kabadayılar ve burjuva patronları

Güçlü olanın insanlık olduğuna inanmış devrimciler

Ve onların inşa ettiği bi' mahalle yani Nurtepe

Yani mertlik, yani gerçek mücadele

Yani sevgi, dürüstlük ve içten gülümseme

Ve cunta ve darbe

Güzel yüzlü insanları katledip yozlaşmış sistemi kanla kazırken tarihe

Bizse okula giderdik gelirdik her gün sokaktaydık

10, 15 kişi toplanır türlü türlü oyunlar oynardık

Bazen canımız sıkılırdı mahalle basardık

Ve çoğu zaman mahalle maçlarında karşı takıma dalardık

Ben gerçeğin adamıyım aga

Caddenin sokağıyım aga

Ben şehrinin krosuyum aga

Fakirin prosuyum aga

Ben gerçeğin adamıyım aga

Ben caddenin sokağıyım aga

Ben şehrinin krosuyum aga

Ben fakirin prosuyum aga

Ben gerçeğin adamıyım aga

Ben caddenin sokağıyım aga

Ben şehrinin krosuyum aga

Ben fakirin prosuyum aga

Büyümek çamurda futbol oynamaktı

Kışın kar yağınca poşetle lüks kızakmış gibi kaymaktı

Annemin mahalledeki olaylardan korkmasıydı

Ve dedemin sığıntı olduğumuz yazlığına kaçırılmaktı

Büyümek platonik bi' aşkla tanışmaktı

Yani içinde tutunduğun bi' umutla yaşamaya alışmaktı

Boktan bi' eğitim sisteminde mutlaka başarmak

Ve hep, nedense hep ötekiyle yarıştırılmaktı

E puan tutmayınca bi' torpil kayırırsa

Rapçi olduğun için okulda sağcılar dalarsa

Mahallende solcu gençler amerikalı sanarsa

Tüm hayatın rap olur herkes karşı çıkarsa

Hayal ettiğim müzik ve hayat şartları

İçimde büyüttüğüm dünya ve gerçeğin kartları

17 yaşında bi' hayalperest olarak çalışmaya git

Bilgisayar almak için tüm yaz yıka tabakları

Ve büyümek, hırsımın yarattığı idealle kör olmam

Verem uykusuyla gerçek arasında bi’yerde yön bulmam

Bu sanki yazları küçük burjuvayla kışlarıysa sarı

Ayakkabısı yırtılmış yoksulla dost olmam gibiydi

Rüyalar der ki: «Mutluluk çocuk kalmaktır»

Yani hayallerini büyütmek kendini ufaltmaktır

Gerçekse sarı ayakkabın yırtıldığında artık ilk aldığın günki gibi

olmayacağının farkında olmaktır

(Gerçek farkında olmaktır)

Ben gerçeğin adamıyım aga

Ben caddenin sokağıyım aga

Ben şehrinin krosuyum aga

Ben fakirin prosuyum aga

Ben gerçeğin adamıyım aga

Ben caddenin sokağıyım aga

Ben şehrinin krosuyum aga

Ben fakirin prosuyum aga

Ben gerçeğin adamıyım aga

Ben caddenin sokağıyım aga

Ben şehrinin krosuyum aga

Ben fakirin prosuyum aga

Ben gerçeğin adamıyım aga

Ben caddenin sokağıyım aga

Ben şehrinin krosuyum aga

Ben fakirin prosuyum aga

Mi vida es en la misma casa con 10 personas que emigraron del pueblo con esperanza.

comenzó

Estambul, aquí está la piedra, el suelo es oro

Como la mayoría de nuestros abuelos, el mío también creía en ello.

de estambul

Nací en el Hospital Estatal de Şişli durante 10 meses.

Sí, era un poco perezoso.

Tal vez yo era un rebelde cuando nací

Quizá quise decir no a este falso mundo desde el primer día.

Las calles donde crecí eran bastante ásperas

Éramos barrios marginales, muchos lugares eran tierras del tesoro

Éramos la clase baja, las familias construían otros edificios durante el día.

Si era de noche, era la escritura de tu propia casa.

Sociedad feudal, pobreza y vida urbana en el extranjero

En lugar de señores de aldea, matones y jefes burgueses

Revolucionarios que creían que la humanidad es la más fuerte

Y un barrio que construyeron, que es Nurtepe

Tanta valentía, tan verdadera lucha

Así que amor, honestidad y sonrisa sincera.

Y la junta y el golpe

Matar gente con caras hermosas y raspar el sistema corrupto con sangre

Íbamos a la escuela, veníamos, estábamos en la calle todos los días

Se juntaron 10, 15 personas y jugamos todo tipo de juegos.

A veces nos aburríamos, asaltábamos el barrio

Y la mayor parte del tiempo solíamos precipitarnos hacia el equipo contrario en los partidos de barrio.

Soy un hombre de verdad, pero

Soy la calle de la calle aga

Soy el campo traviesa de tu ciudad aga

Soy el profesional de los pobres aga

Soy un hombre de verdad, pero

Soy la calle de la calle aga

Soy el campo traviesa de tu ciudad aga

Soy el profesional de los pobres

Soy un hombre de verdad, pero

Soy la calle de la calle aga

Soy el campo traviesa de tu ciudad aga

Soy el profesional de los pobres

Crecer fue jugar al fútbol en el barro

Cuando nevaba en invierno, estaba esquiando como un trineo de lujo con una bolsa.

Fue porque mi madre tenía miedo de los acontecimientos en el barrio.

Y fue a ser secuestrado a la casa de verano de mi abuelo donde nos refugiamos.

Crecer fue conocer un amor platónico

Entonces fue acostumbrarse a vivir con una esperanza a la que te aferras.

Triunfando en un sistema educativo de mierda

Y siempre, por alguna razón, siempre se competía con el otro

Si un torpedo favorece cuando no obtienes puntos

Si la derecha en la escuela porque eres rapero

Si los jóvenes de izquierda de tu barrio se creen americanos

Toda tu vida es un rap si todos se oponen

Música y condiciones de vida con las que sueño

El mundo en el que crecí y las cartas de la verdad

Ir a trabajar como un soñador de 17 años

Lava platos todo el verano para comprar una computadora

Y creciendo, cegado por el ideal de mi ambición

No puedo encontrar mi camino en algún lugar entre el sueño de la tuberculosis y la realidad

Es como pequeño burgués en verano y amarillo en invierno.

Era como ser amigo de un hombre pobre con un zapato roto.

Los sueños dicen: «La felicidad es seguir siendo niño»

Así que agrandar tus sueños es encogerte a ti mismo.

Si es real, cuando tu zapato amarillo se rompe, es como el primer día que lo compraste.

ten en cuenta que no lo harás

(La verdad es conciencia)

Soy un hombre de verdad, pero

Soy la calle de la calle aga

Soy el campo traviesa de tu ciudad aga

Soy el profesional de los pobres

Soy un hombre de verdad, pero

Soy la calle de la calle aga

Soy el campo traviesa de tu ciudad aga

Soy el profesional de los pobres

Soy un hombre de verdad, pero

Soy la calle de la calle aga

Soy el campo traviesa de tu ciudad aga

Soy el profesional de los pobres

Soy un hombre de verdad, pero

Soy la calle de la calle aga

Soy el campo traviesa de tu ciudad aga

Soy el profesional de los pobres