Uzaqlardan Məktub - Orxan Zeynallı

Əziz atam və anam, sağ olun ki, böyütdünüz məni

Mən ola bilərdim indi küçədə dilənənlərdən biri

Döşəməsi soyuq mərmərdən yığılan kobud şəhərdə

Deyiləm sevinənlərdən ki, növbəti gün oyanıb diri

Mənim uşaqlığım keçdi də müharibə illərində

Həyətdə oynayanda valideynlər çörək növbələrində

Susuz günlər çevrilirdi su daşıma əyləncəsinə

Ala biləcəyim hər dərdə göstərdiniz hamıdan öncə sinə

Əziz atam və anam, siz bəzən dalaşırdınız

Gözümü yumub, qorxub istəyirdim evdən qaçmaq

Siz mənə bilmədən bəlkə də göstərdiniz həyatın üzün

Mən hələ də bilmirəm nədir spirtli içkinin qapağını açmaq

«Böyüyüb soyuq biri olacam» — deyib bərk qucaqlamaq

Uşaqlığa qayıtmaq bir neçə dəqiqəlik heç olmasa

Həyatda qırdığın qəlbləri geri qaytarmaq ki, sonra

Başdaşını qucaqlayıb «Bağışla» demək gec olmasın

Əziz atam və anam, sizə deyiləcək sözüm çox

Mənim uşaqlıqda az olub oyuncağım, amma gözüm tox

Çətin vəziyyətlərdə düzgün addım atmağı öyrətdiniz

Mənə görə təvəllüd göstərmir insanın böyüklüyünü

İçimə qapandım illərlə, azaldı səsim, küyüm

Alışıb yansam, bu torpağa istəmərəm tökülsün külüm

Məni isidərsən, gülüm, mahnılar olmayanda

Bu şəhər yaman boş görünür insanlıq olmayandan

Əziz atam və anam, siz günahkar deyilsiniz

Bir dənə çirkli yağışa görə buludlar ola bilməz cavabdeh

Bir qurtum su istəyəndə bir okean verirsiniz

Dilənçi yaxşı görər sevgi hərdən isitməz, əzab verir

Həqiqət qorumaqdırsa ailəni, vətəni, evi

Gənclik vəfasız quş kimi əylənib, tükənib gedir

Qalır təkcə insanlıq qışda sadiq sərçətək

O heç vaxt uçmayacaq, gəl bir ömürlük mərc edək

Queridos padre y madre, gracias por criarme.

Podría ser uno de los mendigos en la calle ahora

En una ciudad áspera con un suelo de mármol frío

No estoy feliz de que despertara vivo al día siguiente.

Mi infancia transcurrió durante la guerra.

Los padres se turnan para comer pan mientras juegan en el patio

Días sedientos convertidos en diversión de transporte acuático

En cada dolor que pude tener, mostraste tu pecho primero que nada

Mis queridos padre y madre, a veces discutían

Cerré los ojos y tenía miedo de salir corriendo de casa.

Sin saberlo me mostraste el rostro de la vida

aun no se que abrir la tapa del alcohol

"Creceré para ser una persona fría", dijo, abrazándola con fuerza.

Al menos unos minutos para volver a la infancia.

Después de eso para devolver los corazones rotos en la vida.

No es demasiado tarde para abrazar tu cabeza y decir: "Lo siento".

Queridos padre y madre, tengo mucho que decirles

De niño, tenía pocos juguetes, pero mis ojos estaban llenos.

Has aprendido a dar el paso correcto en situaciones difíciles.

Para mí, el nacimiento no muestra la grandeza de una persona.

Estuve atrapado durante años, mi voz disminuyó

Si me acostumbro, no quiero que mis cenizas caigan en este suelo

Me calientas, sonríes, cuando no hay canciones

Esta ciudad se ve fea vacía de humanidad

Mi querido padre y madre, no eres culpable

Las nubes no pueden ser responsables de una sola lluvia sucia

Cuando pides un sorbo de agua, das un océano

El mendigo ama bien, a veces el amor no calienta, duele

Si la verdad es proteger la familia, la patria, el hogar

La juventud es como un pájaro infiel, y se agota

Todo lo que queda es un gorrión fiel en el invierno de la humanidad

Nunca volará, apostemos por la vida