Mahnılar Məni - Orxan Zeynallı

Elə bir hiss var ki, ürəyimdən uzaqdayam

Geri gələndə yolumu kimsə gözləmir (heç kim)

Küləyi bezdirən bu şəhərdə, xoşbəxtlik ehtimalı %1

Danışmaq, yazmaq, oxumaq, yadda qalmaq…

Səni sevən səndən vaxt istəyir, sevgi istəmir

Çağırmışdım dostları dar günümdə…

Hələ də yoxdur səs-səmir

Davamlı payız qoxusu, xəzanlı misralarda

Mən artıq eyni mövzulardan ibarət bir sətir

Mən artıq yaxın deyiləm sənə əvvəlkitək…

Həyatım bələd sənə, qulaqların sözlərimi izləmir!

De sevgin aysberq kimi altda gizlənib, yoxsa üstdəmi?

Səni isidir toxunuşum, yoxsa hər şey sözdəmi?

Maraqlan, gör kim öz həyatını pisləmir?

Həyat bataqlıdır hə?

Bəlkə Aid düz demir?!

Həyat adlı qaranlığın içində

Arzularla çətindir yaşamaq

Unudaraq dərdləri güləndə

Mahnılar məni…

Ağladar yenə…

Həyat adlı qaranlığın içində

Arzularla çətindir yaşamaq

Unudaraq dərdləri güləndə

Mahnılar məni…

Ağladar yenə…

Soyuq divarlara söykənmək

Uzaqlara baxıb — niyə böyüdük?

— demək

Tapa bilsəydik səadəti

Sahil boyu qurduğumuz saraylarda

Dalğalardan çəkinmədən

Özu ilə səmaya səni hissələrlə çəkir gedən

Böyümək — səni böyüdəni itirməkdir, demək!

Məni sıxır keçmişdən qalan gödəkçə və xatirələr!

Sığal çəkir, bu deyil əzizləmək

Bu deyil qəliz demək, həyatı pisləmək

Və kimsə niyə nifrət etdiyini yox

Niyə sevə bilmədiyini deyir

Valideynlər çox vaxt kim olduğunu yox

Kim ola bilmədiyini deyir!

Uzun qış gecələrində, qarışıq fikirlər

Elə o vaxtı susur doğmalar, danışır fikirlər

Sən içməsən də, köhnə dost gəlib, süz deyir

Bütün qış məni dinlə və de — «Orxan düz deyir!»

Həyat adlı qaranlığın içində

Arzularla çətindir yaşamaq

Unudaraq dərdləri güləndə

Mahnılar məni…

Ağladar yenə…

Həyat adlı qaranlığın içində

Arzularla çətindir yaşamaq

Unudaraq dərdləri güləndə

Mahnılar məni…

Ağladar yenə…

Hay un sentimiento de que estoy lejos de mi corazón

Nadie me espera cuando vuelvo (nadie)

En esta ciudad ventosa, la probabilidad de felicidad es del 1%

Habla, escribe, lee, recuerda…

El que te ama quiere tiempo de ti, no quiere amor

Llamé a mis amigos en mi día apretado...

Todavía no hay ruido

Fragancia otoñal persistente, líneas atesoradas.

Ya tengo una linea de los mismos temas

Ya no estoy cerca de ti...

¡Mi vida te conoce, mis oídos no siguen mis palabras!

¿Está el amor escondido debajo como un iceberg, o encima?

¿Hace calor al tocarte, o todo se llama así?

Me pregunto quién no condena su vida.

La vida es pantanosa, ¿no?

¿Quizás la ayuda no está bien?

En la oscuridad llamada vida

Es difícil vivir con sueños.

Cuando olvidas tus penas y te ríes

Canciones yo…

Llorando otra vez…

En la oscuridad llamada vida

Es difícil vivir con sueños.

Cuando olvidas tus penas y te ríes

Canciones yo…

Llorando otra vez…

Apoyado en paredes frías

Mirando a lo lejos, ¿por qué crecimos?

- decir

Si pudiéramos encontrar la felicidad

En los palacios que construimos a lo largo de la costa

Sin dudarlo de las olas

El que te atrae al cielo en partes

¡Crecer significa perder a quien te crió!

¡Estoy abrumado por la chaqueta y los recuerdos del pasado!

Acaricia, no mima

Esto no es algo malo para decir, para condenar la vida.

Y no por eso nadie lo odia

Él dice por qué no puede amar

Los padres a menudo no saben quiénes son.

¡Quién dice que no puedes ser!

En largas noches de invierno, pensamientos encontrados

En ese momento, los familiares están en silencio, hablando pensamientos.

Incluso si no bebes, un viejo amigo viene y dice algo.

Escúchame todo el invierno y di: "¡Orkhan tiene razón!"

En la oscuridad llamada vida

Es difícil vivir con sueños.

Cuando olvidas tus penas y te ríes

Canciones yo…

Llorando otra vez…

En la oscuridad llamada vida

Es difícil vivir con sueños.

Cuando olvidas tus penas y te ríes

Canciones yo…

Llorando otra vez…