Pokój 5 - Natalia Nykiel

Mam wszystko czego chcę

Czemu wciąż czuję głód?

Wracam znów do miejsc z których czułam mój puls

Bez wiedzy i bez prawd tak patrzyłam w dal

Nie było wtedy lepszej dziewczyny niż ja

Prawie zachowałam jeszcze swoją twarz

Nie spłynął z oczu tusz, zdrowy odcień skroni mam

Uśmiechu, ile mogę, muszę z siebie dać

Bezpiecznie trzymam się, chociaż trochę chcę się chwiać

Nie powiem nigdy, że tak bardzo jest mi żal

Jak teraz czy uronię, czy jeszcze jeden strzał

Jestem tak daleko, wiem

Pokój 5

To mój największy strach

Pusty kąt, ja i noc

Zamknęłam kilka drzwi a wciąż czekam na głos

Łatwo jest mnie znać, a trudno tu wejść

Popełniono gdzieś błąd, czy ktoś jeszcze tu jest?

Prawie zachowałam jeszcze swoją twarz

Nie spłynął z oczu tusz, zdrowy odcień skroni mam

Uśmiechu ile mogę muszę z siebie dać

Bezpiecznie trzymam się, chociaż trochę chcę się chwiać

Nie powiem nigdy że tak bardzo jest mi żal

Jak teraz czy uronię, czy jeszcze jeden strzał

Jestem tak daleko, wiem

Pokój 5

tengo todo lo que quiero

¿Por qué todavía tengo hambre?

Vuelvo a los lugares donde sentí mi pulso

Sin saber y sin verdades miré a lo lejos

No había mejor chica que yo entonces

casi mantuve mi cara

El rímel no se ha drenado de mis ojos, mis sienes tienen un tono saludable

Tanta sonrisa como pueda, tengo que dar de mí

Me aferro con seguridad, aunque quiero balancearme un poco

Nunca diré que siento tanta pena por mí

Como ahora voy a fallar o un tiro mas

Estoy tan lejos, lo sé

Sala 5

Este es mi mayor miedo

Rincón vacío, yo y la noche

He cerrado algunas puertas y sigo esperando una voz

Es fácil conocerme y es difícil entrar aquí

Cometió un error en alguna parte, ¿hay alguien más aquí?

casi mantuve mi cara

El rímel no se ha drenado de mis ojos, mis sienes tienen un tono saludable

¿Cuánta sonrisa puedo dar de mí mismo?

Me aferro con seguridad, aunque quiero balancearme un poco

Nunca diré que siento tanta pena por mí

Como ahora voy a fallar o un tiro mas

Estoy tan lejos, lo sé

Sala 5