Error - Natalia Nykiel

Tramwaj lepiej wie, gdzie czas zakręca

I najkrótsza noc dłużej trwa

Wyprzedzamy fakty, daty

Za horyzont znika co drugi takt

Jesteś też, tak jak ja

Gotów skraść cały skarb, wygrać bal

Miniesz mnie, a oddech Twój

Mógłby mi rozwiać cały wstyd, a z nim strach i głód

Światła tworzą korytarze

Prowadzą znowu w poprzek zdarzeń

W tym dymie ginie lęk, zbyt gęsty jest by biec

Nie oderwę stóp od ziemi

Zostanę tak nim świt nas zmieni

Nie możesz teraz wejść, zbyt wiele o mnie wiesz

Dzielą nas tysiące snów, łączy aż jeden wers

Lecz nie zna go nikt

W mojej krwi wciąż płyną dźwięki, słyszę je i drżę

Nie mogę mniej

Nagle padł twardy dysk

Sen zamazał swą treść, nie ma zdjęć

Mogę wrócić tam, gdzie co dzień w ładzie jestem

Nie ukrywam, że wiem, co to lęk

Światła tworzą korytarze

Prowadzą znowu w poprzek zdarzeń

W tym dymie ginie lęk, zbyt gęsty jest by biec

Nie oderwę stóp od ziemi

Zostanę tak nim świt nas zmieni

Nie możesz teraz wejść, zbyt wiele o mnie wiesz

Ta chwila to błysk, za krótki by czuć

Rozpoznać twarz, rozmawiać bez słów

Oślepił nas neonów blask

Przedrzyj się przez labirynt rąk

Powiedz, że wiesz, zabierz mnie stąd

Na tysiąc spraw się rozbił czas

Światła tworzą korytarze

Prowadzą znowu w poprzek zdarzeń

W tym dymie ginie lęk, zbyt gęsty jest by biec

Nie oderwę stóp od ziemi

Zostanę tak nim świt nas zmieni

Nie możesz teraz wejść, zbyt wiele o mnie wiesz

Światła tworzą korytarze

Prowadzą znowu w poprzek zdarzeń

W tym dymie ginie lęk, zbyt gęsty jest by biec

Nie oderwę stóp od ziemi

Zostanę tak nim świt nas zmieni

Nie możesz teraz wejść, zbyt wiele o mnie wiesz

El tranvía sabe mejor dónde pasa el tiempo

Y la noche más corta dura más

Nos adelantamos a hechos y fechas

Cada otra barra desaparece más allá del horizonte

Tú también lo eres, como yo.

Listo para robar todo el tesoro, ganar la pelota

Me pasarás y pasará tu aliento

Él podría disipar toda mi vergüenza, y con él, el miedo y el hambre

Las luces crean pasillos.

Conducen de nuevo a través de eventos

En este humo desaparece el miedo, es demasiado espeso para correr

No puedo levantar mis pies del suelo

Me quedaré así antes de que el amanecer nos cambie

No puedes entrar ahora, sabes demasiado sobre mí.

Miles de sueños nos dividen, una línea nos conecta

pero nadie lo conoce

Todavía hay sonidos en mi sangre, los escucho y tiemblo

no puedo hacer menos

De repente, el disco duro se bloqueó.

El sueño ha desdibujado su contenido, no hay fotos

Puedo volver a donde estoy en orden todos los días

No escondo que se lo que es el miedo

Las luces crean pasillos.

Conducen de nuevo a través de eventos

En este humo desaparece el miedo, es demasiado espeso para correr

No puedo levantar mis pies del suelo

Me quedaré así antes de que el amanecer nos cambie

No puedes entrar ahora, sabes demasiado sobre mí.

Este momento es un destello, demasiado corto para sentir

Reconocer una cara, hablar sin palabras

Estábamos cegados por un resplandor de neón

Ábrete camino a través del laberinto de manos

Di que sabes, sácame de aquí

El tiempo se ha estrellado contra mil cosas

Las luces crean pasillos.

Conducen de nuevo a través de eventos

En este humo desaparece el miedo, es demasiado espeso para correr

No puedo levantar mis pies del suelo

Me quedaré así antes de que el amanecer nos cambie

No puedes entrar ahora, sabes demasiado sobre mí.

Las luces crean pasillos.

Conducen de nuevo a través de eventos

En este humo desaparece el miedo, es demasiado espeso para correr

No puedo levantar mis pies del suelo

Me quedaré así antes de que el amanecer nos cambie

No puedes entrar ahora, sabes demasiado sobre mí.