Wee mij - De Kift

Er trekt een eg door m’n innerlijk

Aan de herinnering aan haar

Hellingen met roestroze bosbessenstruiken

Bergtoppen

En stromen smeltwater

Uitgebroeide bremmenheiden

En lange lila duisternis

Afgezien van een enkele vlaag van zwartkijkerij

Ben ik een opgewekt persoon

Er is niemand die vaker lacht dan ik

Hoewel zij altijd heeft gezegd

Dat een lach een kind van de mistroostigheid is

Geloof ik daar niks van

Ik heb alleen geen mensenkennis

En minder gezond verstand dan een kind

Hier kan ik het wel zeggen

Maar tegenover de wereld, moet ik een rol spelen

Wee mij

Wee mij

Wee mij

Wee mij

Vorstin

Wee

Wee-oh

Wee mij

Hay un ejemplo corriendo a través de mi yo interior

Del recuerdo de ella

Laderas con arbustos de arándano rosa óxido

picos de las montañas

Y flujos de agua de deshielo

Páramos de aulagas eclosionadas

Y una larga oscuridad lila

Aparte de una sola ráfaga de ojos negros

¿Soy una persona alegre?

No hay nadie que sonría más que yo

Aunque ella siempre ha dicho

Que una sonrisa es hija de la penumbra

no creo nada de eso

simplemente no conozco gente

Y menos sentido común que un niño

Puedo decirlo aquí

Pero frente al mundo, debo jugar un papel

ay de mi

ay de mi

ay de mi

ay de mi

princesa

aflicción

wee-oh

ay de mi