Kom mee - De Kift

Vannacht was m’n moeder bij me

Ze zat naast me op de vloer

En wreef met haar handpalmen over haar knieën

En ze keek me plotseling aan met bange ogen

Wil je iets voor me doen?

Maar je mag niet lachen, alsjeblieft niet

Kom mee

Ze greep mijn hand

En die voelde aan als sneeuw

Heel koel, heel los, heel licht

We stonden tussen een paar elzenbomen

Daar lag iets lichts

Kom zei ze, daar lig ik

Ik zag het skelet van een mens

En toen wees ze naar het skelet

Je mag niet lachen, zei ze

Dat ben ik

Kun je dat begrijpen?

Zeg nu zelf

Kan ik dat zijn?

Met alles wat ik vroeger was, heeft dat toch niks meer te maken?

Ze ging op de donkere aarde zitten, en keek bedroef voor zich uit

Met vroeger heeft dat niks meer te maken, zei ze

Helemaal niks

En toen raakte ze met haar vingertoppen iets op van de donkere aarde

En rook eraan

Vreemd, fluisterde ze

Zo vreemd

En ze hield me de aarde voor

En die was als sneeuw

Die was als de hand, waarmee ze mijn hand had gegrepen

Ruik, zei ze

Ik snoof diep

Nou?

Aarde, zei ik

En?

Een beetje zuur, een beetje bitter

Echte aarde

Maar toch vreemd, walgelijk toch?

Ik snoof diep de geur van de aarde in

En die rook koel, los en licht

Het ruikt lekker zei ik, naar aarde

Mijn moeder keek me met bange ogen aan

Het ruikt toch walgelijk?

Ik rook

Nee

Die ruikt zoals alle aarde

Vind je?

Ja

En je vindt het niet walgelijk?

Nee

Je ruikt echt lekker ma

Ruik nog eens goed

Ze nam een beetje tussen haar vingertoppen en rook

Ruikt alle aarde zo, vroeg ze

Ja, alle aarde

Ze snoof diep

Ze stak haar hand helemaal in de aarde en snoof

En toen keek ze me aan

Je hebt gelijk

Misschien ruikt 'ie heel lekker

Maar toch vreemd

Als ik bedenk dat ik dat ben

Toch wel verschrikkelijk vreemd

M’n moeder zat daar

En rook

En vergat mij

En zei het woord vreemd steeds minder vaak

Steeds zachter, zei ze het

En toen liep ik stilletjes terug naar huis

Het was half zes in de ochtend

En in de voortuin kwam overal aarde tussen de sneeuw kijken

En ik liep met m’n blote voeten over de donkere aarde in de sneeuw

En die was koel, los en licht

En hij geurde

Ik stond op, en ademde diep

Hij ruikt lekker ma

Anoche estuvo mi madre conmigo

Ella se sentó a mi lado en el suelo

Y se frotó las palmas de las manos sobre las rodillas

Y ella de repente me miro con ojos asustados

¿Quieres hacer algo por mí?

Pero no puedes reírte, por favor no

Ven conmigo

ella agarro mi mano

Y se sentía como nieve

Muy fresco, muy suelto, muy ligero.

Estábamos parados entre unos alisos

habia algo ligero

Vamos, dijo, ahí miento

Vi el esqueleto de un humano

Y luego señaló el esqueleto.

No tienes permitido reír, dijo ella.

Ese soy yo

¿Puedes entender esto?

Seamos honestos

¿Puedo ser?

No tiene nada que ver con todo lo que solía ser, ¿verdad?

Sató la tierra oscura, y miró tristemente al frente

No tiene nada que ver con el pasado, dijo.

Nada en absoluto

Y luego tocó algo con las yemas de los dedos de la tierra oscura.

y fumarlo

Extraño, susurró

Tan raro

Y ella me sostuvo la tierra

Y eso fue como la nieve

Era como la mano con la que había agarrado mi mano

Huele, dijo ella

olfateé profundamente

¿Bien?

Tierra, dije

¿Y?

Un poco agrio, un poco amargo

tierra real

Pero sigue siendo extraño, repugnante ¿no?

Olí profundamente el olor de la tierra

Y olía fresco, suelto y ligero.

Huele bien dije, a tierra

Mi madre me miró con ojos asustados.

Huele asqueroso verdad?

yo fumo

Nuevo

Huele a toda la tierra

¿Tu crees?

Sí

¿Y no crees que es repugnante?

Nuevo

Hueles muy bien mami

huele bien de nuevo

Tomó un poco entre las yemas de los dedos y fumó

Toda la tierra huele así, preguntó

Si, toda la tierra

Ella olió profundamente

Metió la mano hasta el fondo de la tierra y olió

Y luego ella me miró

Tienes razón

Tal vez huele muy bien

pero sigue siendo extraño

Si recuerdo que soy

Todavía terriblemente extraño

mi madre estaba allí

y humo

y me olvido

Y dijo la palabra extraño cada vez menos

Más y más suave, ella lo dijo

Y luego caminé en silencio de regreso a casa

Eran las cinco y media de la mañana

Y en el voorfrontyardearth llegó a ver por todas partes entre la nieve

Y caminé con mis pies descalzos sobre la tierra oscura en la nieve

Y era fresco, suelto y ligero.

Y olía

Me levanté y respiré profundamente

Huele bien mami