Plecak - Sid Roams, Małpa

Czapka na bakier miastem wielkich czynów

Śmigam z plecakiem jak ten MC z Brooklynu

Bez stałej pensji, ale nic na przymus

Niosę życie rapera w pełnej wersji maximum

Widzę w tym sens i wierze że warto

Kolejny dzień spędzić pochylony nad kartką

Potem spakować plecak i w jakimś klubie

Styl i poglądy śmiało wystawić na próbę

Mam wiarę w siebie, nosze to ja stygmaty

Znak dla tych których los spisał na straty

Gest Kozakiewicza mam w małej kieszonce

Prezent dla hejterów gdy kończę mój longplay

Błądzę wśród ludzi, tematów rozmów

Dzieł moich mistrzów, ulicy bloków

Treścią po brzegi plecak chce mieć wypchany

Wśród tych co na kolanach iść wyprostowanym

Ej Pelson — co tam?

Ej Małpa — co jest?

To ja piszę, ale słowa są jak by nie moje

Puzzle niby je znam, lecz nie wiem kto je ułożył

Jak by ktoś tysiąc życiorysów oddał mi w depozyt

Mam styl mam flow, mam skillsy mam wiarę

Mam serce, mam rozum, mam pełen plecak

Zawiązałem dawno swój bagaż na kiju

I wbijając chuj w azymut, idę słuchając dobrych grup z Brooklynu

By poczuć smród dymu i przejść się każdą z dróg tylu

By móc powiedzieć: «kiedyś miałem świat u stóp, synu»

Chciałem grać synu, tym którym brak stylu

Pokazać miejsce, ale żaden nie jest wart rymu

Wróżą mi z kart triumf, z fusów koniec

Ja każdemu z nich patrzę w twarz śmiejąc się jak gnojek

Mam mocne dłonie i ogień, który w zwrotce płonie

I każe dojrzeć mi, choć pozostać chłopcem wolę

Nie pytaj czy się ocknę w porę

Śpię spokojnie, bo pod uwagę tylko taką opcję biorę

Skumałem już w szkole za małolata

Że mojej drogi nie wskażą mi symbole na mapach

I od tylu lat wciąż nie zdjąłem plecaka

Nie słucham rad tych, którzy krzyczą, że czas zawracać

Ej Włodi — co tam?

Ej Eldo — co jest?

To ja piszę, ale słowa są jakby nie moje

Puzzle, niby je znam, lecz nie wiem kto je ułożył

Jakby ktoś tysiąc życiorysów oddał mi w depozyt

Mam styl, mam flow, mam skillsy, mam wiarę

Mam serce, mam rozum, mam pełen plecak

Na starcie Stwórca dał mi pusty plecak

Dorzucił wolną wolę, nic nie obiecał

Tak ruszył w świat prostych przyjemności koneser

Mówiłem ci o nich razem z Emilem i Mesem

Napiszę esej, zdemaskuję szmirę

Mam dla wesołych refleksję, dla smutnych satyrę

Mogę dać ci prawdę śmiejąc się jak Horacy

Jak w krzywym zwierciadle rzeczywistość chcesz zobaczyć

W moim plecaku znajdziesz przeszłości ślady

Garść marzeń o smaku czerwonej oranżady

Flaszkę nadziei, gdy przyjdzie czarna godzina

Usiądę pod drzewem i na hejnał wbiję klina

I mam też notes zagubionych dusz opium

Jednym wersem mogę w diament zamienić popiół

I muszę iść i walczyć póki nie spocznę

Bo chcę tego co każdy, tylko sto razy mocniej

Ej Włodi — co tam?

Ej Eldo — co jest?

To ja piszę, ale słowa są jakby nie moje

Puzzle, niby je znam, lecz nie wiem kto je ułożył

Jakby ktoś tysiąc życiorysów oddał mi w depozyt

Mam styl, mam flow, mam skillsy, mam wiarę

Mam serce, mam rozum, mam pełen plecak

Bóg dał mi talent i cierpliwość do ludzi

By opowiadać, mówić, i tych co śpią budzić

Ślepym otwierać oczy, upadłym dać nadzieję

Samotnym podawać dłoń, pokazać świat, który się śmieje

Niosę worek, w nim historii cały zestaw

Mam klucz do świata marzeń, chcesz?

Możesz w nim zamieszkać

Każdy z nas chłopiec dostał nowe klocki

Krótkie portki, zdarte kolana, strzał z procy

Nigdy nie stracisz naiwności z tamtych dni

Przecierać oczy ze zdumienia i ciekawości

I w niewinności żyć po swojemu

I nawet idąc pod wiatr, nadawać sens istnieniu

Serce bije, płuca praca, mózg spokój

Wiara mocna, choć Szatan wciąż ma mnie na oku

Jest okej, wiem czego chcę, nie zbawiać tylko gadać

Zajrzyj do plecaka losu i ja zacznę opowiadać

Ej Pelson — co tam?

Ej Włodi — co jest?

To ja piszę, ale słowa są jakby nie moje

Puzzle, niby je znam, lecz nie wiem kto je ułożył

Jakby ktoś tysiąc życiorysów oddał mi w depozyt

Mam styl, mam flow, mam skillsy, mam wiarę

Mam serce, mam rozum, mam pełen plecak

La gorra en la parte trasera de la ciudad de las grandes hazañas

Estoy corriendo con una mochila como esa MC de Brooklyn

Sin sueldo fijo, pero nada forzoso

Llevo la vida del rapero en la version completa maximo

Le veo el sentido y creo que vale la pena.

Pasar el día siguiente inclinado sobre una hoja de papel.

Entonces empaca tu mochila y vete a algún club

Pon a prueba tu estilo y vistas

Tengo fe en mí mismo, llevo estigmas

Una señal para aquellos cuyo destino canceló.

Tengo el gesto de Kozakiewicz en un pequeño bolsillo.

Un regalo para los haters cuando termine mi LP

Deambulo entre la gente, temas de conversación

Las obras de mis maestros, calle de bloques

La mochila quiere estar llena hasta el borde

Camine erguido entre los que están de rodillas

Oye Pelson, ¿qué pasa?

Oye mono, ¿qué pasa?

Estoy escribiendo, pero las palabras son como si no fueran mías.

Los rompecabezas parecen saberlos, pero no sé quién los armó.

Como si alguien me hubiera dado mil CV como depósito

Tengo un estilo de flujo, tengo habilidades, tengo fe.

Tengo un corazón, tengo una mente, tengo una mochila llena

Até mi equipaje a un palo hace mucho tiempo.

Y golpeando mi polla en azimut, voy escuchando algunos buenos grupos de Brooklyn

Para sentir el hedor del humo y caminar todos los caminos

Para poder decir: "Yo tenía el mundo a mis pies, hijo"

Quise tocar para los que carecen de estilo

Muestra un lugar, pero tampoco vale la pena rimar

Auguran triunfo en las cartas, terminan con café molido

Los miro a cada uno a la cara, riendo como un cabrón.

Tengo manos fuertes y un fuego que quema en el verso

Y me hace madurar, aunque prefiero seguir siendo niño

No preguntes si me despertaré a tiempo

Duermo tranquilo porque solo considero esta opción

Ya aprendí en la escuela cuando era adolescente

Que mi camino no me será mostrado por símbolos en los mapas

Y todavía no me quito la mochila desde hace tantos años

No escucho los consejos de los que gritan que es hora de dar marcha atrás

Hola, Włodi, ¿qué pasa?

Hola Eldo, ¿qué pasa?

Estoy escribiendo, pero las palabras no son mías.

Rompecabezas, como los conozco, pero no sé quién los armó

Como si alguien hubiera depositado mil CV por mí.

Tengo estilo, tengo flow, tengo habilidades, tengo fe.

Tengo un corazón, tengo una mente, tengo una mochila llena

Al principio, el Creador me dio una mochila vacía.

Agregó libre albedrío, no prometió nada

Así es como el conocedor se adentra en el mundo de los placeres simples

Te hablé de ellos con Emil y Mes

Escribiré un ensayo, expondré la basura

Tengo reflexión para los alegres y sátira para los tristes

Puedo decirte la verdad riéndome como Horace

Quieres ver la realidad en un espejo torcido

Encontrarás rastros del pasado en mi mochila.

Un puñado de sueños con sabor a naranjada roja

Una botella de esperanza cuando llega la hora oscura

Me sentaré debajo de un árbol y clavaré una cuña en la llamada de corneta.

Y también tengo un cuaderno de almas de opio perdidas

Con una línea puedo convertir la ceniza en un diamante

Y tengo que ir a luchar hasta que descanse

Porque quiero lo que todos quieren, solo que cien veces más

Hola, Włodi, ¿qué pasa?

Hola Eldo, ¿qué pasa?

Estoy escribiendo, pero las palabras no son mías.

Rompecabezas, como los conozco, pero no sé quién los armó

Como si alguien hubiera depositado mil CV por mí.

Tengo estilo, tengo flow, tengo habilidades, tengo fe.

Tengo un corazón, tengo una mente, tengo una mochila llena

Dios me dio talento y paciencia con la gente

Para contar, para hablar y para despertar a los que duermen

Abre los ojos de los ciegos, da esperanza a los caídos

A la gente solitaria para dar una mano, mostrarle al mundo que se ríe

Estoy cargando una bolsa con todo un conjunto de historia en ella

Tengo la llave del mundo de los sueños, ¿quieres?

puedes vivir en el

Cada uno de nosotros, chicos, tenemos ladrillos nuevos

Pantalones cortos, rodillas raspadas, una honda

Nunca perderás la ingenuidad de aquellos días.

Frota tus ojos con asombro y curiosidad.

Y vive tu propia inocencia

Y aun yendo contra el viento, darle sentido a la existencia

El corazón late, los pulmones funcionan, el cerebro está tranquilo

Fe fuerte, aunque Satanás me vigila

Está bien, sé lo que quiero, no para ahorrar solo hablando

Fíjate en la mochila del destino y te empezaré a contar

Oye Pelson, ¿qué pasa?

Hola, Włodi, ¿qué pasa?

Estoy escribiendo, pero las palabras no son mías.

Rompecabezas, como los conozco, pero no sé quién los armó

Como si alguien hubiera depositado mil CV por mí.

Tengo estilo, tengo flow, tengo habilidades, tengo fe.

Tengo un corazón, tengo una mente, tengo una mochila llena