CSS - Małpa, The Returners

Jestem szalony, tak twierdzi ksiądz z ambony

Wszystko w co wierzę to podobno zabobony

Nawet nie pytam o zdanie drugiej strony, marsz do szkoły

Wszyscy powtarzają wciąż te same kocopoły

Chcę uciec na wieś, opuścić gawiedź

Wieczorem grać w Warszawie, rano móc jeść śniadanie na trawie

Bawię się całkiem nieźle, krótko, zwięźle

Kryję się w cieniu drzewa, po którym pełzają węże

Nie mówię zbyt wiele, składam w głowie swoją epopeję

Proszę, nie patrz na mnie jak na kaznodzieję

Stoję na scenie, słyszysz mnie na antenie

Gdybyś chciał, bez problemu dostrzegłbyś pracę w terenie

Nie mam zbyt wielu rewolwerów na dnie bagażnika

Mimo to i tak unikam cały czas celownika

Nie od dzisiaj na widoku, są ci, którzy stoją z boku

Choć trudniej tutaj uniknąć kłopotów

Nie wyliczaj win mojego pokolenia

Nie powtarzaj im, że nic się nie zmienia

Żaden rym nie ma dziś znaczenia

Uciekłem w czwarty stan skupienia jak plazma

Z każdym kolejnym wersem czuję dumę

Czy to skit, feat, solo numer czy nasz stary, zgrany duet

To nie uległ zmianie plan, kreuję kierunek zmian

Pod kapturem snuję się wokół podwórek, które znam

Niemalże od podszewki, nie zawsze od kołyski

Wiesz, że żadne z nich nie śpi, nie wspominaj policji

Że co drugi spośród nas to wróg publiczny

Nasze miejsce to margines, błąd statystyczny

Nie wyjmuj łba z koryta, gdy mam twoje drzwi przed nosem

Nie pukam, a więc nie muszę czekać, aż powiesz «proszę»

Wpadam z buta po totem, znów stąpam po trupach tropem

Każdego kto chce narzucać nam rezultat swoich ocen

Wciągam dym w płuca potem dupa w gablotę zza okien

Świat wygląda na mniej pojebany, więc krążę tam i z powrotem

Szukam celu, tak robi bardzo wielu

Czemu nie chcesz przyznać, że masz ich za bohaterów?

Nie wyliczaj win mojego pokolenia

Nie powtarzaj im, że nic się nie zmienia

Żaden rym nie ma dziś znaczenia

Uciekłem w czwarty stan skupienia jak plazma

Estoy loco, dice el cura desde el púlpito.

Todo lo que creo es supuestamente superstición

Ni siquiera le pido su opinión a la otra parte, marcha a la escuela

Todos repiten las mismas mantas una y otra vez.

Quiero escaparme al campo, deja el chat

Juega en Varsovia por la noche, desayuna en el césped por la mañana

me lo estoy pasando bastante bien, corto, conciso

Estoy escondido a la sombra de un árbol con serpientes arrastrándose sobre él.

No digo mucho, armo mi epopeya en mi cabeza

Por favor, no me mires como un predicador.

Estoy parado en el escenario, me escuchas en el aire

Si quisiera, podría detectar fácilmente el trabajo en el campo.

No tengo muchos revólveres en el fondo del baúl

Aún así, evito el punto de mira todo el tiempo.

Hay quienes están parados al margen desde hace algún tiempo.

Aunque es más difícil evitar problemas aquí

No enumeres las faltas de mi generación

No les digas que nada cambia

Ni la rima importa hoy

Escapé a un cuarto estado como plasma

Me siento orgulloso con cada línea.

¿Es una parodia, una hazaña, un número en solitario o nuestro viejo y armonioso dúo?

Es el plan que no ha cambiado, estoy creando la dirección del cambio.

Debajo de mi capucha, deambulo por los patios que conozco

Casi de adentro hacia afuera, no siempre desde la cuna

Sabes que ninguno de ellos está durmiendo, no menciones a la policía.

Que cada segundo de nosotros es un enemigo público

Nuestro lugar es un margen, un error estadístico

No saques tu cabeza del abrevadero con tu puerta frente a mi cara

No llamo, así que no tengo que esperar a que digas "por favor"

Me quedo sin zapato por un tótem, vuelvo a pisar los cadáveres

Cualquiera que quiera imponernos el resultado de sus valoraciones

Respiro el humo en mis pulmones, luego mi culo en la vitrina detrás de las ventanas

El mundo parece menos jodido, así que voy de un lado a otro

Estoy buscando una meta, tantos lo hacen

¿Por qué no quieres admitir que crees que son héroes?

No enumeres las faltas de mi generación

No les digas que nada cambia

Ni la rima importa hoy

Escapé a un cuarto estado como plasma