Promień - Medium

Wsłuchasz się jak kapie perkusyjny deszcz

Hat, stopa, stopa, snare, czyli EKG serc

Serc EKG czyli snare, stopa, stopa, hat

Deszcz perkusyjny kapie jak się wsłuchasz w jego rewers

Siedzę sam, czas czasami przytłacza mnie też

Klawisz zawisł a więc odetnę mu pętle

Wiecie żaden ze mnie jazzman kompletnie

Jestem głuchy na wskazówki, zegar leczy dźwiękiem

Widzę odbicie na szybie, to moja twarz

Co chowa strach, głowa oparta o blat

Nie przeklinam, wystarczy że słowa są przekleństwem

Dla nich obojętne jest, czy kochasz ich orędzie

Bezdech, chcę tlen więc łapię przestrzeń

Kręcę epopeję dźwiękiem, tu, w reżyserce

Na scenie, melorecytuję, cóż mogę robić, wiesz

Jedyne czego tak bardzo się boję, to cień…

All i need is one mic

I właśnie wtedy kiedy zamykałem zeszyt

Pod moim oknem podszedł chłopiec wydobyć melodię

Moment akordeon intonował akord d-moll

Na pewno doleciał przestrzenią na trzecie piętro

Mam nadzieję że nadziałem Cię nadzieją

Jak Bachus wiem to, daję mu błogosławieństwo z resztą

Też pofrunął orzeł z reszką, z monetą

Bez tego to nielot a srebro jest dla niego celą

Wolny ptak który dba o swoje skrzydła

Widział nas i zatrzymał się na dachu jakby słyszał

Czytał w myślach, akordeonista zszedł z trawnika

Ptak zatrzepotał raz, wzbił się ponad sidła

Cisza.

Poszybował ponad bloki

Chowam oczy bo pod powiekami to mniej boli

Szukam analogii by pozbyć się tej niepewności

A jedyne co widzę dzień w dzień to cień wolności, jak pomnik…

Te chmury są tu chyba na złość

Zasłaniają światło, smutny kontur szaro-burych zasłon

Samobójczy szafot dla posłusznych katom

Gra tą lekarstwo aby udusić to miasto

Mieszkańcom powiedz że zabrakło Ci już liter

Zdań, słów, analogii, znaków, cyfer

Mam ich katalogi w bicie

Ikoną nie jestem, lecz odtworzyłeś mnie na pulpicie

Jak lampy zgasi ktoś, to bardzo dobrze

Bo nie chcę więcej byś oblepiał tą twarz wzrokiem

Ja chce być słowem, mową, dźwiękiem, czynem

A nie billboardem, co żyje byle kiczem

Nie o tym życie, to inna jego strona

Mój obraz ma sugerować, a nie wyglądać

Droga do bogactw to wciąż pozorna droga

Ufaj promieniom słońca, a wyjdziesz z cienia, zobacz…

Oirás la lluvia goteando goteando

Sombrero, pie, pie, trampa o electrocardiograma de corazones

Corazones de EKG, es decir, trampa, pie, pie, sombrero

La lluvia de tambores gotea cuando escuchas su reverso

Me siento solo, a veces el tiempo también me abruma

La llave está colgando, así que cortaré sus bucles.

Ya sabes, no soy un jazzman completo

Soy sordo a las direcciones, el reloj cura con sonido

Puedo ver el reflejo en el cristal, esta es mi cara

Lo que esconde el miedo, la cabeza descansa sobre la mesa

No estoy maldiciendo, basta que las palabras sean una maldición

No les importa si amas su mensaje.

Apnea, quiero oxígeno, así que cojo espacio

Hago una epopeya con sonido, aquí en el director

En el escenario, recito, ¿qué puedo hacer, ya sabes?

Lo único que temo tanto es la sombra...

Todo lo que necesito es un micrófono

Y justo cuando cerré la libreta

Un niño se acercó a mi ventana para sacar una melodía.

El momento del acordeón cantó un acorde de Re menor

Debe haber llegado al tercer piso a través del espacio.

Espero poner esperanza en ti

Como Baco sabe esto, le doy mi bendición con los demás.

Un águila con rabo también voló, con una moneda

Sin él, no puede volar y la plata es su objetivo.

Un pájaro libre que cuida sus alas

Nos vio y se paró en el techo como si pudiera oír

Leyó su mente cuando el acordeonista salió del césped.

El pájaro revoloteó una vez, se elevó por encima de las trampas

Silencio.

Voló sobre los bloques

Escondo mis ojos porque me duele menos debajo de los párpados

Busco una analogía para deshacerme de esta incertidumbre.

Y lo único que veo día tras día es una sombra de libertad, como un monumento...

Estas nubes probablemente están ahí fuera por despecho

Bloquean la luz, el triste contorno de las cortinas grises y grises.

Un patíbulo suicida para los obedientes a los torturadores

Está jugando esa medicina para estrangular a esta ciudad

Dile a los vecinos que te has quedado sin cartas

Oraciones, palabras, analogías, signos, números

Tengo sus catálogos en la carrera

No soy un ícono, pero me recreaste en el escritorio

Si alguien apaga las luces, eso es muy bueno.

Porque ya no quiero que pongas tus ojos en esa cara

quiero ser palabra, habla, sonido, obra

Y no un cartel, que vive de cualquier kitsch

La vida no se trata de eso, es otro lado de ella.

Mi pintura está destinada a sugerir, no a mirar.

El camino a la riqueza sigue siendo un camino aparente

Confía en los rayos del sol y saldrás de la sombra, verás...