Piorunochron - Medium

To nie śniło się racjonalistom

Dla nich sen jest reakcją chemiczną, zwaną fikcją

To nie śniło się tym filozofom

Oni nie śnią, oprócz tego, który śni tobą

Tego nie pojmie bluźnierca, z piekła, zerkaj

Ta błyskawica rozedrze im serca

To przyśniło się mnie choć nie na jawie

To nie Incepcja, ale niebo jest otwarte

Tak więc

Jego słowa są jak grzmot

Spada grom nie podoba mu się coś, pada prąd

Niepodobna żadna noc to nie błąd

Spadachroniarz bada mrok, spadnie w głąb

Bo prawo grawitacji, to nie prawo, by rządzić

Nie masz prawa sądzić tych rodzin

Tworzyć zygoty w tych państwach bezprawia

Dopóki sam nie poznasz prawa, które je stwarza

Oto burza, każde Jego słowo jest piorunem

Bój się, rozładuje ten ładunek z hukiem, w próżnie

Próżny lud cudu nie rozumie

Cudem jest, tego, kogo ego nie pojmuje mózgiem

Tchórze, załaduję was w katakumbę

Mam katapultę i wystrzelę ją w pustkę

Uwierz!

Tylko Bóg panuje nad ludem

Lud panuje nad duchem, ale tego nie pojmujesz, bo…

Tak właśnie płacze twój procesor

Który zgubił wszelkie kontakty z Ziemią

A tak płacze smok w klatce

Ukryty w szafie pod stertą brudnych kartek

Tak łka nasza matka ziemia

Kiedy zalewamy cementem cmentarz

Znów słyszę krzyk, rozdziera głosy

Pozostał za ekranem jak te roboty

I wtedy był tam ze mną anioł

Staliśmy w gwiazdach, jakby chmury były tratwą, prawdą

Dlaczego niszczą ludzi którzy pragną dobra?

Czy mam namalować krwią serca obraz — mówi

Ten sam umysł z wnętrza, milczący jak pejzaż

Który krzyczy w twoich rękach niesiony w przepaść nieba

Fortepian powstał w częściach, ten Chopina

Na szczęście wyczaruję teraz ekran, to seans

To piorunochron ochroni was przed tą chorą prognozą

Pogodą dla bogaczy wypogodzony nieboskłon

To obłok jest ochroną przeciwpowodziową

Więc pogodź się jak potok z wodą, bo może tąpnąć

Marna armia Szatana będzie błagać o pokłon

Wiecznie spłacać dyshonor, wreszcie błagać o wolność, to co?

Oceniasz grzech w tym oceanie łez, przez oczernianie serc

Sobie orzekacie śmierć (wieczną)

Niebo otwiera się za zbrodnie

Wątpię, że ten Jego gniew jest początkiem

Wątpię, człowiek zignorował twoją wolną wolę

I pomylił ten nowy porządek z bałaganem w głowie

To już koniec, nie ma dokąd iść, dokąd odejść

Zlituj się nad nami dobry Boże

Myślą, że ten ogień płonie w smole, pojmą tą metaforę

Gdy ich duch zmieni się w wiecznie żywą pochodnię!

Los racionalistas no soñaron con eso.

Para ellos, el sueño es una reacción química llamada ficción.

Estos filósofos no soñaron con eso.

No están soñando, excepto el que te está soñando.

Este blasfemo no va a entender, desde el infierno, mira

Este relámpago destrozará sus corazones.

Era mi sueño, aunque no despierto

No es el Origen, pero el Cielo está abierto.

De este modo

Sus palabras son como un trueno.

El trueno está cayendo, no le gusta algo, la electricidad está cayendo.

Imposible, ninguna noche no es un error

El paracaidista examina la oscuridad, caerá más profundo

Porque la ley de la gravedad no es una ley para gobernar

No tienes derecho a juzgar a estas familias.

Para crear cigotos en estos estados sin ley

Hasta que conozcas la ley que lo crea tu mismo

Aquí hay una tormenta, cada palabra es un rayo

Ten miedo, descargará esta carga con una explosión, en vano.

Un pueblo vanidoso no entiende un milagro

Es un milagro que el ego no entienda con su cerebro

Cobardes, los cargaré en la catacumba

Tengo una catapulta y la voy a lanzar al vacío

¡Créelo!

Solo Dios gobierna sobre el pueblo.

El pueblo gobierna sobre el espíritu, pero vosotros no lo entendéis porque...

Así llora tu procesador

Quien ha perdido todo contacto con la Tierra

Y así es como llora un dragón en una jaula

Escondido en un armario bajo una pila de papeles sucios

Así llora nuestra madre tierra

Cuando echamos cemento sobre el cementerio

Escucho el grito de nuevo, las voces se están desgarrando

Se quedó detrás de la pantalla como estos robots

Y luego había un ángel conmigo

Nos paramos en las estrellas como si las nubes fueran una balsa, verdad

¿Por qué destruyen a las personas que quieren el bien?

Debo pintar un cuadro con la sangre de mi corazón - dice

La misma mente desde adentro, tan silenciosa como un paisaje.

Quien grita en tus manos, llevado al abismo del cielo

El piano se hizo por partes, el de Chopin

Afortunadamente, evocaré una pantalla ahora, es una proyección

Es el pararrayos que te protegerá de este pronóstico enfermizo

El cielo está iluminado por el clima para los ricos.

La nube es protección contra inundaciones.

Entonces resiste como una corriente de agua, porque puede chocar

El pobre ejército de Satanás rogará por adoración

Pagando la deshonra para siempre, rogando por la libertad, ¿entonces qué?

Juzgas el pecado en este océano de lágrimas calumniando corazones

Ustedes se pronuncian muerte (eterna)

El cielo se abre para los crímenes

dudo que su enfado sea el principio

Dudo que el hombre haya ignorado tu libre albedrío.

Y confundió este nuevo orden con un lío en su cabeza

Este es el final, no hay a donde ir, no hay a donde ir

Ten piedad de nosotros, buen Dios

Creen que el fuego está ardiendo en el alquitrán, entenderán la metáfora

¡Cuando su espíritu se convierte en una antorcha eterna!