Picasso - Medium

Jestem pociągiem, ciągnę za sobą słowo po torze

Utworzę z nich utwór I przeciągnę go po monitorze

Ciuff, ciuff!

Jedzie skurwiel;

jedzie, jedzie dumnie

W sumie domaluję mu most, niech ma tunel

Jestem w Winampie, scroll

To lokomotywa, pociąg w cyfrach

Gdzie jest tunel, który przekroczyła?

Znika!

Zostawiam czarną przestrzeń pod pikselem, wślizg

Dym z komina spowija wagonowy tętent

Pięćdziesiąt sześć sekund, tworzę obrazy

Stopami, ustami, rękami zamykam werblami

Wstań, zamieniamy się miejscami, siadaj, patrz!

Equalizacja nie jest tam taka płaska, spadam w dal

Jestem na decybelach, to jak winda

Winamp z bliska jak się przyjrzysz to jest dziwak

Dobra, zabieram Was stąd, tera ora ziom

Na raz, dwa, trzy, wstrzymuj oddech;

raz, dwa, trzy!

Byłeś pod wodą, byłaś wcześniej sucha, upał

Giza, ta piramida wydaje się inna być, bo

Jest odwrócona do góry nogami

Trzy strzałki wskazujące nam punkt centralny

Pulsują jak wirtualny wskaźnik, nad nim gwiazdy

Połącz kropki w szlaczki, no I mamy kształty!

Zwierzyniec, wielkie zoo, zoom zrób!

Szlag by te gady trafił!

Szlaki nie są zodiakami, nadpisz to!

No i mamy mapę w mózgu, bierz łopatę, kuj grób!

Nie swój, tylko Faraona;

on ma klucz, to strażnik ognia

Ten stary sarkofag, okaż mu szacunek

Osadź go na jednej z oaz, popatrz!

Co my tu mamy?

Ramki damy złote, oceń, tombak

Dostałem go od gościa, co trzyma wielbłąda

Dobra, trzymaj obraz, biegnę odpalić rakietę

Choć jeszcze nie wiem, czy Cię nią wystrzelę, refren!

Napijemy się z Picasso (co?!)

Może mnie usłyszy Van Gogh (co?!)

Michał Anioł pewnie śpi, a da Vinci?

Leczy lud cóż, napijemy się we dwóch

Oddalimy się z El Greco (co?!);

Dali nam niepełną wieczność (co?!)

Mam pomysł, gdzie Cię zabrać, stoimy w skafandrach

Teraz zamknij oczy i skaczemy w portal światła!

Otwórz oczy, to jest stan nieważkości

Nasza stacja, otwarta czakra, a nie lubię się powtarzać

Lubię wracać, tak, wracać lubię

Ta myśl w czasoprzestrzeni zna subkierunki świata, mówię:

Dobra nasza zatem!

Statek jest w kształcie

Twojej lampy, kładź się, horyzontalnie nogami do ściany

Widzisz obrazy, sufit jest pełen gwiazd

Te plastikowe utraciły już swój blask!

Spadły, odrapane od tapety

Same czarne dziury widzisz pięknie!

zaklej je śmiechem

Nie da się?

Trzeba zaszpachlować wzrokiem, laser!

Superman!

Leć, ścigamy się dookoła naszych planet!

Albo nie leć, czekaj, nie leć!

Masz aparat I odklej obraz od jeziora, wydobędziesz kosmos

Schowaj kopię chwil I wykopuj ją, gdy stracisz siły

Tym wymażemy zło, zwyciężymy!

Soy un tren, voy arrastrando la palabra por la vía

Crearé una canción a partir de ellos y la arrastraré por el monitor.

¡Ciuff, ciuff!

El hijo de puta está montando;

va, va orgulloso

Le agregaré un puente, déjalo tener un túnel.

Estoy en Winamp, desplácese

Es una locomotora, un tren en números

¿Dónde está el túnel que cruzó?

desaparece!

Dejo un espacio negro debajo del píxel, deslice la dirección

El humo de la chimenea envuelve el pulso del coche.

Cincuenta y seis segundos, creo imágenes

Uso mis tambores para cerrar mis pies, boca y manos.

Levántate, cambiamos de lugar, siéntate, ¡mira!

La ecualización no es tan plana allí, me estoy cayendo en la distancia.

Estoy en decibelios, es como un ascensor

Winamp es un fenómeno cuando se mira de cerca

Está bien, te sacaré de aquí, ahora orah

Uno, dos, tres, contenga la respiración;

¡Uno, dos, tres!

Estabas bajo el agua, antes estabas seco, hacía calor

Giza, esta pirámide parece diferente porque

ella esta boca abajo

Tres flechas mostrándonos el punto central

Parpadean como un puntero virtual, estrellas encima

¡Conecta los puntos en patrones y tenemos formas!

¡Zoológico, gran zoológico, haz zoom!

¡Malditos sean estos reptiles para golpear!

Los senderos no son zodiacos, ¡sobrescríbelos!

¡Bueno, tenemos un mapa en el cerebro, toma tu pala, magulla la tumba!

no mía, sino de Faraón;

tiene la llave, es el bombero

Ese viejo sarcófago, muéstrale respeto.

¡Ponlo en uno de los oasis, mira!

¿Qué tenemos aquí?

Señora marcos dorados, tarifa, tombac

Lo obtuve del tipo que sostiene el camello.

De acuerdo, mantén la imagen, estoy corriendo para disparar el cohete.

¡Aunque no sé si voy a dispararte con él todavía, coro!

Beberemos con Picasso (¡¿qué?!)

Tal vez Van Gogh me escuche (¡¿qué?!)

Probablemente Miguel Ángel esté dormido, ¿y da Vinci?

Él cura a la gente, bueno, los dos tomaremos un trago

Nos vamos a ir de El Greco (¡¿qué?!);

Nos dieron una eternidad incompleta (¡¿qué?!)

Tengo una idea a dónde llevarte, estamos parados en trajes.

¡Ahora cierra los ojos y saltamos al portal de luz!

Abre los ojos, esto es ingrávido

Nuestra estación, chacra abierta, y no me gusta repetirme

Me gusta volver, sí, me gusta volver

Este pensamiento en el espacio-tiempo conoce las subdivisiones del mundo, digo:

Bien lo nuestro entonces!

El barco está en forma.

Tu lámpara, acuéstate horizontalmente con los pies contra la pared.

Ves las pinturas, el techo está lleno de estrellas

¡Las de plástico han perdido su brillo!

Se cayeron, en mal estado del papel tapiz.

¡Puedes ver los agujeros negros a la perfección!

sellarlos con la risa

¿No es posible?

¡Tienes que llenarte de vista, láser!

¡Superhombre!

¡Vuela, estamos corriendo alrededor de nuestros planetas!

¡O no vueles, espera, no vueles!

Tienes una cámara y quitas la imagen del lago, obtienes el cosmos

Esconde una copia de los momentos y desentiérrala cuando te quedes sin fuerzas

Con esto borraremos el mal, ¡lo venceremos!