Żeglarzu - Medium

Żeglarzu, co wieje ci we snach,

Płyń sam na statku, uważaj na wiatr.

On dmucha w żagle, ale ty trzymasz ster,

Zrób zwrot na cel, dmij wietrze, wiej.

Tylko bom może ci zawrócić w głowie,

Patrz na pogodę, nie patrz na prognozę.

Mój dobry Boże, dziękuję Ci za wodę,

To człowiek zakłócił jej bieg jak kilwater.

Płyń na wyspę, gdzie ptaki są bezpieczne,

Wpisz swoje imię na życiodajnej trzcinie.

Patrz do przodu jak forluk, nie do tyłu.

Synu, on podpowie Ci, gdzie jest twój azymut.

Zanim twój okręt zacumuje w porcie,

Ufaj latarni morskiej, a wyśle promień.

Nie myśl o wiośle i ratunkowym kole,

Zostaw silnik, przypłyń sam, nie truj innych.

Żeglarzu!

Żeglarzu, zadbaj o swój kokpit.

Mapę chroń pod pokładem, zmienisz horyzonty.

W bakiście masz przybornik — to przedmioty.

One służą do pomocy, Ty sam pilnuj drogi.

Żaden szkwał nie zaczeka na uwagę,

On po to wieje w twarz, abyś wiedział co jest ważne.

Tylko człowiek jeszcze określa go skalą,

Bo brakowało mu metafor by określić wartość.

To zbyteczne, bo każdy ma znaczenie,

Każdy wiatr wepchnie Cię na inną przestrzeń, level.

Myśl o żaglach, dbaj o powłokę,

Bo jeśli zdewastujesz okręt utoniesz samotnie.

Szanuj inne łodzie — są zasady,

Niektórzy jeszcze w swoim porcie bawią się na plaży.

Jak widzisz gwiazdy, to kieruj się ich tropem,

Ale tylko te prawdziwe wskażą dobrą drogę.

Żeglarzu!

Wiesz, tak się zastanawiam teraz,

Czemu to dostrzegam, z tego odległego miejsca — Ziemian?

Nie okiełznasz sumienia bez pomocy dłoni,

Otworzysz oczy tylko w pełni świadomy.

Widzę fabryki, samochody, bloki,

Wojny, samosądy w imię trzycyfrowych.

Stań, odłącz się, wtedy będziesz gotów,

Poczuj…

A Ty żeglarzu zmierzaj do portu.

I tylko śmierć jednoczy nas i stawia nas na równi,

A cel różni nas.

Czas się dłuży,

I tylko śmierć przychodzi po nas punktualnie.

Zabierz mnie stąd… Zabierz…

Marinero, que sopla en tus sueños,

Navega solo en el barco, cuidado con el viento.

Él sopla las velas, pero tú sostienes el timón

Activa el objetivo, sopla el viento, sopla.

Solo porque puedo marearte

Mira el clima, no mires el pronóstico.

Dios mío, gracias por el agua.

Era un hombre que interrumpía su curso como un velorio.

Navega a la isla donde los pájaros están a salvo.

Escribe tu nombre en la caña que da vida.

Mire hacia adelante como un tenedor, no hacia atrás.

Hijo, él te dirá dónde está tu azimut.

Antes de que su barco atraque en el puerto

Confía en el faro y te enviará un rayo.

No pienses en el remo y el salvavidas

Deja el motor en paz, no envenenes a los demás.

¡Marinero!

Marinero, cuida tu cabina.

Protege el mapa debajo de la cubierta, cambiarás de horizonte.

Tienes una caja de herramientas en tu relicario: estos son artículos.

Ellos están ahí para ayudar, tú mismo miras el camino.

Ningún chubasco espera atención

Lo sopla en la cara para hacerte saber lo que es importante.

Sólo el hombre todavía lo define por escala,

Porque carecía de metáforas para definir el valor.

Es superfluo porque todos importan

Cada viento te empujará a un espacio diferente, nivel.

Piensa en las velas, cuida el caparazón,

Porque si devastas el barco, te ahogarás solo.

Respeta a otros barcos - hay reglas,

Algunas personas todavía juegan en la playa de su puerto.

Cuando veas las estrellas, sigue su ejemplo,

Pero solo los reales mostrarán el camino correcto.

¡Marinero!

Sabes que me estoy preguntando ahora

¿Por qué puedo verlo desde este lugar lejano - Terrícolas?

No puedes domar tu conciencia sin la ayuda de tus manos,

Sólo abrirás los ojos plenamente consciente.

Veo fábricas, autos, bloques

Guerras, linchamientos en nombre de números de tres dígitos.

Levántate, desconecta, luego estarás listo

Sentir ...

Y tú, marinero, dirígete al puerto.

Y solo la muerte nos une y nos iguala,

Y el objetivo es diferente para nosotros.

El tiempo continúa

Y sólo la muerte nos llega a tiempo.

Sácame de aquí... Sácame...