Sparta - Eldo

— Nic nie mów ja.

ja wiem co czujesz, wiem, że ci jest przykro

Mógłbym powiedzieć, żebyś się nie przejmował, że to nie twoja

Wina, ale nie powiem ci, bo… bo jest ważniejsza sprawa w tym wszystkim.

Widzisz… musisz wiedzieć, że takie rzeczy będą ci

Się teraz często przydarzać, a ty musisz na przód iść

Jak czujesz, że masz rację to wszystko inne jest nieważne

Jesteś wrażliwy to ci będzie ciężko, ale musisz tak robić cały czas jak czujesz

Nie dałem sobie wmówić, że nie mogę

Bóg dał mi wolę by samemu wybrać drogę

Wierzę w to, wiem, że wiara dzisiaj śmieszy wielu

Śmiej się ile chcesz, a mi pozwól wybrać samemu

Nie dałem by zabili moje marzenia

Nie ma takich warunków, których nie można pozmieniać

Nie patrz na mnie, jestem tylko typem co ma farta

Pół życia na żywo, drugie pół na kartkach

Nie gaś w sobie żadnej pasji, bo to zbrodnia

Dusza musi po prostu płonąć w tobie jak pochodnia

Mam tak, smakuje to wybornie, uwierz

Nie zaglądam do sumień, swojego słucham opornie

Moja droga to ślady upadków na bruku

Tak bywa, gdy głos rozsądku znasz tylko ze słuchu

Cokolwiek by nie dał los, nie tracą oddechu, zdrowia

Idę pisać.

Anioł nie schodzi z parapetu

Być sobą wśród królów i miernot mam czelność

Zdjąć im z oczu bielmo, ogarnąć nieśmiertelność

Przy okazji tworząc własny kanon

Bo nic tak nie kręci, gdy wymykasz się ramom

Być sobą wśród królów i miernot mam czelność

Zdjąć im z oczu bielmo, ogarnąć nieśmiertelność

Taki wybór z uśmiechem dźwigam na barkach

Moje życie, krew, moja prawda, moja Sparta

Mówili, że nie będę chodził

Dzisiaj biegnę przez świat, który ciągle budzi podziw

I nucę te ballady, chce zatrzymać czas w dłoni

Biegnę na Parnas, próbuj- może dogonisz

Chciałbym by słowa mogły spełniać marzenia

By było łatwiej- naiwny JA, aż do korzenia

I nawet na kolanach doszukać się swojej prawdy

Bo ktoś powiedział «gdy rozum zawodzi, bądź odważny»

Oglądam w lustrze tę twarz błazeńską

Główkując jak tej którą kocham dać bezpieczeństwo

W tym świecie temporalnych prawd i masek

Gdzie nie wolno ci głosić niepoprawnych haseł

Tu chodzi o ich normę, wymiar i schemat

A tak naprawdę to fortel, żebyś nie słuchał sumienia

Bądź sobą, spróbuj, choć nieprosta to dziś sprawa

Dobranoc, mówił Eldoka, miasto stołeczne Warszawa

Być sobą wśród królów i miernot mam czelność

Zdjąć im z oczu bielmo, ogarnąć nieśmiertelność

Przy okazji tworząc własny kanon

Bo nic tak nie kręci, gdy wymykasz się ramom

Być sobą wśród królów i miernot mam czelność

Zdjąć im z oczu bielmo, ogarnąć nieśmiertelność

Taki wybór z uśmiechem dźwigam na barkach

Moje życie, krew, moja prawda, moja Sparta

- No digas nada.

Sé cómo te sientes, sé que lo sientes

Podría decirte que no te importa si no es tuyo

Culpa, pero no te lo digo porque… porque hay algo más importante en todo esto.

Mira… tienes que saber que estas cosas serán para ti

Sucede a menudo ahora, y tienes que seguir adelante

Si te sientes bien, todo lo demás es irrelevante

Si eres sensible te costará, pero tienes que hacerlo tanto como te sientas.

No me dejé persuadir de que no podía

Dios me dio la voluntad de elegir mi propio camino

Yo lo creo, yo se que la fe hoy hace reir a mucha gente

Ríete tanto como quieras y déjame elegir por mí mismo.

No dejé que mis sueños me mataran

No hay condiciones que no se puedan cambiar.

No me mires, solo soy del tipo afortunado

La mitad de una vida viva, la otra mitad en las páginas

No apagues ninguna pasión, porque es un crimen.

El alma solo tiene que arder dentro de ti como una antorcha

Lo tengo, sabe delicioso, créeme.

No miro en mis conciencias, escucho a regañadientes a las mías

Mi querida son las huellas de las caídas en el pavimento

Esto es lo que pasa cuando solo escuchas la voz de la razón

Sea lo que sea el destino, no pierden el aliento ni la salud.

voy a escribir

El ángel no sale del alféizar de la ventana.

Me atrevo a ser yo mismo entre reyes y a la mediocridad

Quita el endospermo de sus ojos, abraza la inmortalidad

Por cierto, creando tu propio canon.

Porque nada gira cuando escapas del marco

Me atrevo a ser yo mismo entre reyes y a la mediocridad

Quita el endospermo de sus ojos, abraza la inmortalidad

Llevo esta elección sobre mis hombros con una sonrisa.

Mi vida, mi sangre, mi verdad, mi Esparta

Dijeron que no caminaría

Hoy recorro un mundo que aún inspira admiración

Y canto estas baladas, quiero llevar el tiempo en mi mano

Estoy corriendo a Parnassus, intente, tal vez lo alcance

Desearía que las palabras pudieran hacer realidad los sueños

Para que me sea más fácil, hasta la raíz

E incluso encontrar tu verdad de rodillas

Porque alguien dijo "cuando tu mente falle, se valiente"

Miro esta cara de payaso en el espejo

Pensando cómo el que amo debería estar a salvo

En este mundo de verdades temporales y máscaras

Donde no se le permite predicar contraseñas incorrectas

Se trata de su estándar, dimensiones y esquema.

Es realmente un truco para mantener tu conciencia lejos de ti.

Sé tú mismo, inténtalo, aunque hoy no es una cuestión sencilla.

Buenas noches, dijo Eldoka, la ciudad capital de Varsovia.

Me atrevo a ser yo mismo entre reyes y a la mediocridad

Quita el endospermo de sus ojos, abraza la inmortalidad

Por cierto, creando tu propio canon.

Porque nada gira cuando escapas del marco

Me atrevo a ser yo mismo entre reyes y a la mediocridad

Quita el endospermo de sus ojos, abraza la inmortalidad

Llevo esta elección sobre mis hombros con una sonrisa.

Mi vida, mi sangre, mi verdad, mi Esparta