Skała samobójców - Eldo

Gdzieś na skale samobójców spotkałem trzech pijaków

Jeden pił ze smutku, drugi ze szczęścia, trzeci pił ze strachu

Byli dobrzy w swoim fachu, noc młoda

Mleczna droga towarzyszyła w ich pijackim szlaku

Ten, co pił ze smutku położył spać syna

I wpadł na skałę pomyśleć, jak szybko przemija

A przeszłość, choć tak miła, na zawsze przepadła

A treści życia nie wypełni najpełniejsza szklanka

Puścił coś z telefonu, bit zagrał w cichą noc

Tak daleko od domu zagłuszać duszy głos

I zmuszać mózg do uśmiechu, gdy chce się wyć

A zmieniasz to w dziki taniec i drzesz pysk, a w głowie znowu nic

Nic niewarte te drogi do destrukcji

Chociaż żyje z fartem, w dłoni trzyma wypis z obdukcji

Los tak gra, dzisiaj scrabble na emocjach

Do świtu, by nową nadzieję dostać od słońca

Są takie miejsca, gdzie łatwiej myśli zebrać

Tam możesz śnić o jutrze lub z «wczoraj» się pożegnać

Tam możesz wszystko, wiesz, że nie możesz przegrać

Gdy wieczność jest świadkiem, trzeba wierzyć, a nie żebrać

Ten, co pił ze szczęścia przesuwał ręką gwiazdy

Nakręcany przez miłość niszczył granice wyobraźni

Szum fal dawał mu spokój, jakby znikał

Chociaż zwykle to ten typ, co nie lubi stać z boku

Myśli, a w nich tańczyła walca w sukni z piór

Jakby zdjęta z chmur zapraszała do tańca

Polał szklankę wódki, odpalił papierosa

Znowu zniknął, oczy pokryła rosa, taka noc

Wspomnienia tańczą wokół nas na linie

A myśli ciągle walczą, by przetrwać tę godzinę

Minie niewiadome, to niewarte troski

Choć dobrze wiesz, że najmocniej w łeb dostajesz od miłości

Kubek emocji wart oceany sukcesu

Śmiech z komentatorów, oglądają go zza pleców

Trzech na skale, w tle marzenia, troski, żale

Z nową nadzieją, którą podaruje im poranek

Ten, co pił ze strachu chciał zamaskować swój strach

Założył kamuflaż, pierwszy punkt — uśmiech na ustach

Drugi — brak trosk, cynizm i ironia

Wszystkie chwyty dozwolone, byle nie spaść z tego konia

Czuł presję, jakby plecak ważył coraz więcej

I coraz częściej czuł jak ego szykuje represję

Oplątany drutem utkanym ze wspomnień

Pootwiera tysiąc szuflad, sprawdzi czy jeszcze jest w formie

Przed oczami kalejdoskop, w płucach coraz mniej powietrza

Bo każda gwiazda na niebie miała jej twarz

Nie da odpocząć popis ego i kompleksów

Dziki masochizm bez spokoju i bez sensu

Trzech ich było, wyszli z myślami na spacer

W noc gwiaździstą serca płonęły jak race

Skała samobójców — drobny w życiu przystanek

Ruszyli w swój świat, nową nadzieję dał poranek

En algún lugar de una roca suicida me encontré con tres borrachos

Uno bebió de tristeza, el otro de felicidad, el tercero bebió de miedo

Eran buenos en su trabajo, la noche era joven.

La vía láctea los acompañó en su ruta de borrachos

El que bebió por pena puso a dormir a su hijo

Corrí hacia la roca al pensar en lo rápido que pasa

Y el pasado, tan bonito como era, se fue para siempre

Y el vaso más lleno no llenará el contenido de la vida.

Soltó el teléfono y un ritmo sonó en la noche silenciosa.

Para ahogar mi alma tan lejos de casa

Y haz que tu cerebro sonría cuando quiera aullar

Y lo conviertes en un baile salvaje y te arrancas la boca y nada en la cabeza otra vez

Sin valor de estos caminos a la destrucción

Aunque vive con suerte, tiene en la mano un extracto del examen forense.

El destino juega así, hoy scrabble en las emociones

Hasta el amanecer, para obtener una nueva esperanza del sol

Hay lugares donde es más fácil ordenar tus pensamientos

Allí puedes soñar con el mañana o despedirte del "ayer"

Puedes hacer cualquier cosa allí, sabes que no puedes fallar

Cuando la eternidad es testigo, hay que creer, no rogar

El que bebía feliz movía las estrellas con la mano

Atormentado por el amor, destruyó los límites de la imaginación.

El sonido de las olas le dio paz, como si fuera a desaparecer

Aunque por lo general es del tipo al que no le gusta quedarse al margen

Ella estaba pensando, y en ellos bailaba un vals con un vestido de plumas.

Como sacado de las nubes te invitaba a bailar

Se sirvió un vaso de vodka y encendió un cigarrillo.

Se había ido otra vez, los ojos estaban cubiertos de rocío, una noche así

Los recuerdos bailan a nuestro alrededor en la cuerda

Y los pensamientos todavía están luchando para pasar esta hora

Las incógnitas pasarán, no vale la pena preocuparse

Aunque sabes muy bien que el amor te da el golpe más duro

Una taza de emociones vale un océano de éxito

Risas de los comentaristas, viéndolo desde atrás.

Three on the rock, sueños, preocupaciones y arrepentimientos de fondo

Con nueva esperanza que la mañana les dará

El que bebía por miedo quería enmascarar su miedo

Se puso camuflaje, el primer punto - una sonrisa en sus labios

El segundo: sin preocupaciones, cinismo e ironía.

No hay restricciones mientras no me caiga de este caballo

Sintió la presión como si la mochila pesara cada vez más

Y cada vez más a menudo sentía que el ego se preparaba para la represión.

Enredado en alambre tejido de recuerdos

Abrirá mil cajones, comprobará si todavía está en forma.

Hay un caleidoscopio frente a los ojos, cada vez menos aire en los pulmones

Porque cada estrella en el cielo tenía su rostro

Es imposible descansar un show de ego y complejos

Masoquismo salvaje sin paz y sin sentido

Eran tres, salieron a caminar con sus pensamientos

En la noche estrellada, los corazones ardían como bengalas

Rock of Suicides: una parada menor en la vida

Partieron hacia su mundo, la mañana les dio nuevas esperanzas