Psy z lasu śpiewającego - Eldo

Łazi za nami, gapi się głęboko w oczy

Ciągnie nas za nogawki, skamle, błaga i prosi

Nie odpędzisz, bo nie masz serca, lecz też dobrze wiemy

Że nie możemy go nakarmić, chociaż bardzo tego chcemy

Nocą chce kąsać i gryźć dusze

Rankiem się przymila i wyjada z nas emocje nieposłuszne

Budzi iluzje, kładzie na wzrok ciemne kurtyny

Utkane z marzeń, waruje wiernie, kiedy śpimy

I tak ciągle, czasami chcielibyśmy wziąć kij

I przegonić, bo on nam szykuje trzy rozbiory

Knuje i broi, gotów dokonać czwartego

I będzie bezwzględny, nie poczeka nawet do siedemnastego

Taka słabość, on ją wykorzysta

Wielki niepokój, który ciągle mieszka w naszych myślach

I niesie ból, wstyd i brak nadziei

Ale robi to dla nas, mówi, że tak potrzebujemy

Snuje się za nami jeden zbój

Chce kierować dniem i zakrada się do naszych snów

Jest za każdym rogiem, ten wieczny świadek

Zabiera rozum, ciągle psuje równowagę

Nie pamiętam, kiedy go spotkałem pierwszy raz

Ale w walkmanie na bank rapował Tede i Numer Raz

I może nawet była to sobota wtedy

Doprowadził mnie do biedy, do dziś jestem w kłopotach

Mówią - akceptacja to cnota, ja chcę być ten «the sad»

Bo on już czeka i chce przeprowadzić desant

I bye, bye rozsądku, motyl w żołądku

Ja mam stado szerszeni, baterie dział prosto z frontu

Nieopatrznie daliśmy mu naszą uwagę

Dał nam śmiertelną powagę, mieliśmy to za zabawę

Braliśmy garściami i noc czy dzień był

Goniliśmy chmury, strząsaliśmy z ciał gwiezdny pył

Odpowiedzialność gdzieś spała sobie w kącie

Nieważne, bo kto o niej myśli przy wolnej sobocie?

Pijani szczęściem, patrzyliśmy jak czas biegnie

Skutki?

Nieważne!

Wyjaśnienia?

Niepotrzebne!

I nagle otwieramy ministerstwo wojny

A on stoi tu bezczelny i dziwnie spokojny

I gdziekolwiek, w zakamarki świata chcę mu uciec

Wychodzi zza rogu, a rozum zamienia się w próżnię

Znowu, kolejny raz nie rozumiem celu

Ni przyczyny, łyk rycyny w łóżku, w kolejnym hotelu

Wiem, że rano będzie drań czekał pod drzwiami

Cholerna iluzja, która snuje się za nami

Dzień w dzień…

Nos sigue, nos mira fijamente a los ojos.

Nos tira de las piernas, gime, suplica y suplica

No te alejarás porque no tienes corazón, pero también sabemos bien

Que no podemos darle de comer, aunque queramos

De noche quiere morder y morder almas

Por la mañana, él engatusó y las emociones desobedientes se nos comieron.

Despierta ilusiones, pone cortinas oscuras en los ojos

Tejido de sueños, llora fielmente mientras dormimos

Y así sucesivamente, a veces nos gustaría tomar el palo

Y ahuyentarnos, porque nos prepara tres divisiones

Está golpeando y defendiendo, listo para hacer un cuarto

Y será despiadado, ni siquiera esperará hasta las cinco

Tal debilidad, se aprovechará de ella.

Gran ansiedad que aún vive en nuestros pensamientos.

Y trae dolor, vergüenza y desesperanza.

Pero lo hace por nosotros, dice que lo necesitamos de esa manera

Hay un ladrón detrás de nosotros

Quiere correr el día y se cuela en nuestros sueños

Está a la vuelta de cada esquina, ese eterno testigo

Te quita la mente, constantemente destruye tu equilibrio

No recuerdo la primera vez que lo conocí.

Pero en el Bank Walkman, Tede y Number Raz rapearon

Y tal vez incluso era sábado entonces

Me ha llevado a la pobreza, y hasta el día de hoy estoy en problemas.

Dicen - la aceptación es una virtud, quiero ser este "el triste"

Porque está esperando y quiere realizar el aterrizaje.

Y había, adiós, una mariposa en el estómago

Tengo una manada de avispones, baterías de cañones directamente desde el frente.

Sin darnos cuenta le dimos nuestra atención

Nos dio una seriedad mortal, lo teníamos por diversión

Tomamos puñados y era de noche o de día

Perseguimos nubes, sacudimos el polvo de nuestros cuerpos

La responsabilidad estaba en algún lugar dormido en la esquina

No importa, porque ¿quién piensa en eso un sábado libre?

Embriagados de felicidad, vimos pasar el tiempo

¿Consecuencias?

¡No importa!

explica?

¡Innecesario!

Y de repente abrimos el Ministerio de Guerra

Y él se para descarado y extrañamente tranquilo aquí

Y donde sea, a los rincones del mundo, quiero escapar de él

Viene a la vuelta de la esquina y la mente se convierte en un vacío

Una vez más, una vez más no entiendo el propósito

No hay razón, un sorbo de ricina en la cama en otro hotel

Sé que el cabrón estará esperando en la puerta por la mañana.

La maldita ilusión que nos sigue

Día tras día…