List z ziemi - Eldo

Chciałbym wykrzyczeć swoje grzechy,

By z nowym dniem budzić się czystym,

A nie z coraz większym garbem.

Gdzieś to dziewictwo niewinności zniknęło,

Taka była przeszłość, teraz jest tych chwil przemoc.

Dzieci swojej epoki bez recepty na jutro,

Nadmiar percepcji i strach za całą ludzkość.

Piszę ten list ze skażonych pól swego serca,

Krzyk bezradności zanim śmierć zabierze nas z tego miejsca.

Zobacz, karmi nas kultura ideałami,

Wkłada nam te wszystkie bzdury w usta.

I co?

Też chcę wierzyć w miłość, w coś, co da mi szansę,

Pokaże sens, by daleć prowadzić tą walkę.

Widzę tragedię, gdy wiara w Boga zabiera życie

Ludziom, co zamiast niego znaleźli religię.

To list z ziemi jak Twaina, bo chcę to spisać,

Łez atramentem namaluję swój obraz 'Guernica'.

Tak pragnę życia, tak pragnę ufać, poradzić sobie,

Tak pragnę żyć, by wrzasku metropolis nie słuchać,

Znaleźć harmonię;

by świat był częścią mnie,

Bez systemu, bez potwora, który zjada moje serce.

Wciąż chcę wierzyć w te ideały,

Wciąż wierzyć, że jest sens tej naszej pracy,

Że tak naprawdę ziemia jest tylko przelotnym momentem,

Krótkim przystankime do stacji wieczne szczęście.

Otwieram oczy i niestety wciąż jestem tutaj,

I tylko marzyć może mi się świat tonący w uczuciach.

Chodź, zabiorę cię tam, gdzie w kolorach jest świat,

Choć na chwilę zapomnij…

Otulę ciebie szalem, ciepłym tak doskonale,

Gdzie czas z przestrzenią stykają się zmieniając bieg.

Utulę cię do snu, byś choć na chwilę mógł

Odpocząć od ciężaru ludzkich spraw.

Oddaj się w me ramiona, już nadeszła pora,

By przestać toczyć syzyfowy głaz.

Quisiera gritar mis pecados

Para despertar limpio con un nuevo día,

Y no con una joroba creciente.

En algún lugar esa virginidad de la inocencia se ha ido

Eso fue el pasado, ahora quedan esos momentos de violencia.

Niños de su edad sin receta para mañana,

Demasiada percepción y miedo para toda la humanidad.

Estoy escribiendo esta carta desde los campos contaminados de mi corazón,

Un grito de impotencia antes de que la muerte nos saque de este lugar.

Mira, la cultura nos alimenta de ideales,

Él pone toda esta basura en nuestras bocas.

¿Y qué?

Yo también quiero creer en el amor, algo que me dé una oportunidad.

Mostraré el sentido de continuar esta lucha.

Veo una tragedia cuando la fe en Dios quita la vida

Gente que encontró la religión en su lugar.

Es una carta desde el suelo como la de Twain porque quiero escribirla

Pintaré mi cuadro 'Guernica' con tinta de lágrimas.

Sí, quiero la vida, así que quiero confiar, hacer frente

Quiero vivir de tal manera que no escuche el grito de la metrópolis,

Encuentra la armonía;

para que el mundo sea parte de mi

Sin sistema, sin monstruo que se coma mi corazón.

Todavía quiero creer en estos ideales

Todavía creyendo que hay un punto en este trabajo nuestro,

Que la tierra es realmente solo un momento pasajero

Breve escala en la estación Eternal Happiness.

Abro los ojos y lamentablemente sigo aquí

Y solo puedo soñar con un mundo ahogado en sentimientos.

Vamos, te llevaré donde el mundo está en colores,

Olvidate por un momento...

Te envolveré en un chal cálido tan perfectamente

Donde el tiempo y el espacio se encuentran cambiando de rumbo.

Te pondré a dormir, para que puedas aunque sea por un momento

Tómese un descanso de la carga de los asuntos humanos.

Ponte en mis brazos, ha llegado el momento

Para dejar de rodar la roca de Sísifo.