Gdy jestem sam - Eldo

Nie bój;

nie mniej intensywne, zapraszam Cię do środka

Król egzystencjalistów jakbym na imię miał Albert

Bez sznytów na rękach bo blizny mam na kartce

Piszę, myślę, czytam, czasem robię głupoty

Chodzę i pytam, odpowiedzi przynoszą synkopy

Siędzę, wpatruję się w szybę;

emocje pod samą szyję

Pośród znikających dni chciałbym złapać każdą chwilę

Mocno w dłonie, nie wypuścić nigdy tych skarbów

Lecz mijam je codziennie;

fale z perspektywy statku

Nie ma przypadków, nie wierzę w wielki incydent

W sumę pierwiastków, pusty świat bez skrzydeł

Odwiedza mnie niepokój, odwiedza mnie zwątpienie

Po co to robię?

Po co tu jestem?

Czy coś dzisiaj ma znaczenie?

Można zgubić sens gdy odchodzi ktoś kto był wszystkim

Mam kota i depresję od sześciu lat;

Kaczyński

Nagrałem «Chi «, chwilę potem pochowałem matkę do ziemi

Wylądowałem w rzeczywistości duchów i cieni

Nie można zmienić, szkoła akceptacji, błąd w przestrzeni

By nie dać się zwariować i nie krzyczeć do kamieni

Staram się przepracować strach nad kartką me terapie

Noce pełne porażek, szukam sensu, chcę przelać na papier

Resztki talentu pozostałości nadziei

W świecie martwych prezydentów nie dać światu się zmienić

Łatwo powiedzieć kiedy tysiąc razy w historii

Mówiłem jedno, robiłem odwrotnie;

wieczny opornik

Pod prąd — nie ważne ile razy będą śmiać się

Tysiąc razy pod rząd, nie wahaj się kiedy masz rację

Popadam w nostalgię, natychmiast wieję z jej objęć

Od trzydziestu siedmiu lat cierpliwie piszę swą historię

Swoich zwycięstw nie waham dzielić się przez głośnik

Zgaś światło w pokoju, usiądź w fotelu, zamknij oczy — posłuchaj

No tengas miedo;

no menos intenso, te invito adentro

Rey de los existencialistas, como si mi nombre fuera Albert

No tengo cortes en las manos porque tengo cicatrices en la página.

Escribo, pienso, leo, a veces hago estupideces

Camino y pregunto, los síncopes traen respuestas

Me siento y miro el cristal;

emociones hasta el cuello

En los días que desaparecen, quiero atrapar cada momento

Firmemente en tus manos, nunca sueltes estos tesoros

Pero los paso todos los días;

olas desde la perspectiva del barco

No hay coincidencias, no creo en el gran incidente.

En la suma de los elementos, un mundo vacío sin alas

Me visita la ansiedad, me visita la duda

¿Para qué estoy haciendo esto?

¿Para qué estoy aquí?

¿Algo importa hoy?

Se puede perder el sentido cuando se va alguien que lo fue todo

Tengo un gato y estoy deprimido desde hace seis años;

Kaczynski

Grabé "Chi", un momento después enterré a mi madre en el suelo.

Aterricé de hecho fantasmas y sombras

No puedo cambiar, escuela de aceptación, error en el espacio.

Para no enloquecer y gritar a las piedras

Trato de trabajar a través de mi miedo sobre la página de mis terapias

Noches llenas de fracasos, busco sentido, quiero ponerlo en papel

Restos de talento, restos de esperanza

En un mundo de presidentes muertos, no dejes que el mundo cambie

Es fácil decir cuando mil veces en la historia

Dije una cosa, hice lo contrario;

resistencia eterna

Contra la corriente, no importa cuántas veces se rían

Mil veces seguidas, no dudes cuando tengas razón

Caigo en la nostalgia, de inmediato le soplo el abrazo

Durante treinta y siete años, he estado escribiendo pacientemente mi historia.

No dudo en compartir mis victorias a través del altavoz.

Apaga la luz de la habitación, siéntate en el sillón, cierra los ojos, escucha.