Coraz więcej - Smolasty

Coraz więcej mam, coraz więcej chcę

Coraz więcej mam, coraz więcej chcę

Coraz więcej gram, już nie zjada stres

Ciągle taki sam, rocznik 95

Twoje chwile są ulotne, ja tu pracuję na swoje

To co kiedyś było szczytem, teraz jest tylko na dole

Dzisiaj nie staję na głowie już, a i tak robię to dobrze

Chciałeś do kogoś porównać mnie i odebrało Ci mowę

Znowu wynoszę się na dzień, moje hotelowe love

Moje marzenia i plany, stały się życiem na co dzień

Mam swoje cele jak każdy, to nie zdarzenia losowe

Mam swoje cele jak każdy, to nie zdarzenia losowe

Coraz więcej mam, coraz więcej chcę

Coraz więcej mam, coraz więcej chcę

Coraz więcej gram, już nie zjada stres

Ciągle taki sam, rocznik 95

Coraz więcej mam, coraz więcej chcę

Wiem, że nie jestem w tym sam, choć nie patrzę na grę

Tamto co robisz to chłam, ej

Nie mogę znieść, nie mogę znieść Cię

Nie spotkamy się na mieście, ej

Twoje oczy mówią prawie wszystko

Nie znasz siebie i nie wierzysz w przyszłość

Nie znam Ciebie, sorry, że tak wyszło

Znajdę więcej, no bo widzę więcej

Dawno nie patrzę na rzeczywistość

Znajdę więcej, no bo widzę więcej

Twoje outro, no to moje intro

Coraz więcej mam, coraz więcej chcę

Coraz więcej mam, coraz więcej chcę

Coraz więcej gram, już nie zjada stres

Ciągle taki sam, rocznik 95

Tengo más y más, quiero más y más

Tengo más y más, quiero más y más

Juego cada vez más, el estrés ya no me carcome

Sigue siendo el mismo, nacido en el '95

Tus momentos son fugaces, yo trabajo aquí por mi cuenta

Lo que una vez fue la parte superior ahora está solo debajo

Hoy ya no me paro de cabeza, y lo hago bien de todos modos

Quisiste compararme con alguien y te quedaste sin palabras

Estoy fuera por el día otra vez, mi amor de hotel

Mis sueños y planes se han convertido en la vida cotidiana.

Tengo objetivos como todos los demás, estos no son eventos aleatorios.

Tengo objetivos como todos los demás, estos no son eventos aleatorios.

Tengo más y más, quiero más y más

Tengo más y más, quiero más y más

Juego cada vez más, el estrés ya no me carcome

Sigue siendo el mismo, nacido en el '95

Tengo más y más, quiero más y más

Sé que no estoy solo en esto, aunque no estoy mirando el juego

Lo que haces es una mierda, ey

No te soporto, no te soporto

No te encontraremos en la ciudad, hey

Tus ojos lo dicen casi todo.

No te conoces a ti mismo y no crees en el futuro

No te conozco, lamento que haya resultado así.

Encontraré más porque puedo ver más

Hace mucho que no miro la realidad

Encontraré más porque puedo ver más

Tu outro, esta es mi intro

Tengo más y más, quiero más y más

Tengo más y más, quiero más y más

Juego cada vez más, el estrés ya no me carcome

Sigue siendo el mismo, nacido en el '95