Kosmos - SKUBAS

Spogląda jak świat w oddali

Rozmywa się, lecz ciągle trwa

Nie ma go już w nim wcale

Choć przenieść się by tam chciał

Odkąd podąża w nieznane

Lśnią jego oczy złaknione

Nie zazna szczęścia wśród planet

Chłodnych niebieskich ciał

Zwiedził już cały kosmos

To co się mieni w otchłani

Niewielkie jest jak jego łza

Czas, który mierzył latami

Znika za mgławicą gwiazd

Odkąd podąża w nieznane

Lśnią jego oczy złaknione

Nie zazna szczęścia wśród planet

Chłodnych niebieskich ciał

Zwiedził już cały kosmos

Parece el mundo en la distancia.

Se difumina, pero aún persiste

Ya no está allí en absoluto.

Aunque le gustaría mudarse allí.

Desde ir a lo desconocido

Sus ojos hambrientos brillan

No será feliz entre los planetas.

Frescos cuerpos azules

Ya ha explorado todo el cosmos.

Lo que brilla en el abismo

es pequeña como su lágrima

Tiempo medido en años

Desaparece detrás de la nebulosa de estrellas.

Desde ir a lo desconocido

Sus ojos hambrientos brillan

No será feliz entre los planetas.

Frescos cuerpos azules

Ya ha explorado todo el cosmos.