Yüzüstü - Sehabe

Hayat toz pembe olsa kesin renk körü olurdum

Doktor bana bakıp eserinle gurur duy

Güzel cümleler bekleme büyülenip

Ben yalan söyleyecek kadar büyümedim

22'sine kadar iyi biriydim

Sonradan öldüm

Ama iyi biriydim

Fazla abartıyorlar nefes almayı falan

«Nasılsın?»

dediler…

Dedim: «İyi bilirdim»

Hepinizden daha içten gülerdim oysa

Benim suçum yok siyahtan saklanamıyorsam

Bi' şey diycem ama

Mutluluk muazzamdır bitinceye kadar!

Yarın geç olacak bugün gülmemiz gerekir!

Bugün gülmüyorsak, kesin dün kalp temizledik

Hayat basitti ellerimden tutmasaydı

Keşke mutlu etmeyi unutmasaydım…

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Mutluluğu değil hep hüznü hak ettik

Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Beni unutmak akıl işi değildi

Bu yüzden hep delileri sevdim

Artık bana dokunan her yeri yaktım

Kabul etmem gerekir berbattım

Kötü biri olduk biz de özleyip

Artık beddualarındaki gizli özneyim…

Dürüsttüm, doğruydum, hoşa gittim

Emekleri, umutları boşa gitti

Sevgi denen illet yüzümü güldürmedi

Ben de kimsenin yüzünü güldürmedim

Ben bir dala tutundum, o dal kırıldı

Ağaç bana niye küstün anlamadım?

Ben bi' ağaç yüzünden gidip tüm ormanı yaktım

Bu şair bu şiirinden utanmakta haklı…

«Dertlisin kederi bırak» diyorlar

Bıraksalar güleceğim, bırakmıyorlar

Kurşun değilim öyle bakma

Kurusıkıdır kalbim atmıyo' bak…

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Mutluluğu değil hep hüznü hak ettik

Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Beni unutmak akıl işi değildi

Bu yüzden hep delileri sevdim

Ölüm gibi gittin ama abartmayalım

Uzun zaman oldu gökyüzüne bakmayalı

Bazen yıldızlar bile unutur yolunu

Sakın boşluğa düşme uçurumun olurum…

Öyle lanetliyim ki hatırıma ne diycen?

Hangi omuzda uyursan uyu aklına gelicem!

Ama diyemem «Ellerimi bul»

Birçok kötülüğüm dokundu en büyüğü bu…

Bunu hak etmedin ama hak edenler mutlu!

Neden kötü biriyim ben bile unuttum

Ve artık cam gibi değil kan gibiyim;

parçalansam kırılmıyorum

Keşke diyebilseydim: «Gel terk edelim!»

Hala biliyorken saçının her telini…

Beni unut…

Yapamam bu dansı

Seni üzen şairler utansın!

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Mutluluğu değil hep hüznü hak ettik

Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Beni unutmak akıl işi değildi

Bu yüzden hep delileri sevdim

Si la vida fuera color de rosa, definitivamente sería daltónico.

Doctor mírame y siéntete orgulloso de tu trabajo

No esperes frases bonitas, déjate fascinar

No soy lo suficientemente mayor para mentir

Yo era una buena persona hasta el 22

morí después

pero yo era una buena persona

Exageran demasiado sobre la respiración o algo así.

"¿Cómo estás?"

ellos dijeron…

Dije: "Yo sabía bien"

Aunque me hubiera reído más sinceramente que todos ustedes.

No es mi culpa si no puedo esconderme del negro

voy a decir algo pero

¡La felicidad es grande hasta que se acaba!

¡Mañana será tarde, hoy hay que reír!

Si hoy no nos reímos, seguro que ayer limpiamos corazones

La vida era simple si no tomabas mi mano

Ojalá no me hubiera olvidado de hacerte feliz...

Un día, mi padre me dejó en el mar, aprendí a nadar.

Alguien me decepcionó, aprendí a molestar

Merecemos tristeza, no felicidad.

Si la pena es el único cigarro, yo siempre fui un paquete

Un día, mi padre me dejó en el mar, aprendí a nadar.

Alguien me decepcionó, aprendí a molestar

Olvidarme no fue sabio

Por eso siempre me gustó la locura

Ahora he quemado todo lo que me toca

Debo admitir que me equivoqué

Nos convertimos en malas personas, también lo extrañamos

Ahora soy el sujeto secreto de sus maldiciones...

Fui honesto, tenía razón, me gustó.

Sus esfuerzos y esperanzas fueron en vano.

La enfermedad llamada amor no me hizo sonreír

Tampoco hice sonreír a nadie.

Me aferré a una rama, esa rama se rompió

No entiendo por qué el árbol está enojado conmigo.

Fui y quemé todo el bosque por culpa de un árbol.

Este poeta tiene razón en avergonzarse de este poema...

Dicen: "Estás atribulado, deja ir tu dolor"

Me reiré si se sueltan, no se sueltan

No soy plomo, no luzcas así

Mira, mi corazón no está latiendo...

Un día, mi padre me dejó en el mar, aprendí a nadar.

Alguien me decepcionó, aprendí a molestar

Merecemos tristeza, no felicidad.

Si la pena es el único cigarro, yo siempre fui un paquete

Un día, mi padre me dejó en el mar, aprendí a nadar.

Alguien me decepcionó, aprendí a molestar

Olvidarme no fue sabio

Por eso siempre me gustó la locura

Te has ido como la muerte pero no exageremos

Ha pasado mucho tiempo desde que miré al cielo

A veces incluso las estrellas olvidan su camino

No caigas al vacío, yo seré tu abismo...

Estoy tan maldita que ¿qué le dirías a mi memoria?

¡Cualquiera que sea el hombro en el que duermas, vendré a tu mente!

Pero no puedo decir "Encuentra mis manos"

He tocado muchas malas acciones, esta es la más grande...

¡No te merecías esto, pero los que se lo merecen son felices!

¿Por qué soy una mala persona incluso lo olvidé?

Y ya no soy como el vidrio, sino como la sangre;

No me romperé si me rompo

Ojalá pudiera decir: "¡Vámonos!"

Mientras aún lo sabes, cada mechón de tu cabello...

Olvidame…

no puedo hacer este baile

¡Qué vergüenza los poetas que te molestan!

Un día, mi padre me dejó en el mar, aprendí a nadar.

Alguien me decepcionó, aprendí a molestar

Merecemos tristeza, no felicidad.

Si la pena es el único cigarro, yo siempre fui un paquete

Un día, mi padre me dejó en el mar, aprendí a nadar.

Alguien me decepcionó, aprendí a molestar

Olvidarme no fue sabio

Por eso siempre me gustó la locura