Cennet Bekçisi - Sehabe

Beni düşlerime gömün, gülüşlerimdeki solmuş papatya falımla

Seviyor, sevmiyor artık ne önemi var

Umut denen yalancı karanlıktan siyah

Her yer karanlık, herkes yabancı

Zamanı durdurun dönmesin bu dünya

İçimde büyük bir sızı kalbi sıkıştırır

Nefes almak can yakar canımdan ayrı

Tadım tuzum bir damla yok, yarım kaldım

Yanaklarım kurur mu, diner mi bu yağmur?

Kader gözüme bağlamış gökkuşağını

Siyahlarda ıslanan körebe oyunu benim

Meleğim inanmak istemem söyle nerdesin?

(-Öhö öhö)

Demek hayat bu kadar basit

Kader, kısmet yazılan çekilir tamam dedik nasip

«Ama olmuyor be» demekle olmuyor

Susmak bile asil değil tüm cevaplar sefil

Sabır selamet ayrı gayrı sen ve ben gibi

Ölüm yalnızlık kokan karanlık bir zifir

Göz göletlerimde can bulurken nilüfer

Karlar yağar ölüm soğuk ve ben küçük bir kardelen

Anlatamaz cümleler.

Hali bitap herif ben

Ayaz vurursa yalnızlığa üşümez mi kardelen

Uğurlamakta karanfiller bir meleği

Susmak eylemsizliğimin en büyük eylemi

Hüzün kokuyor tertemiz, el kol bağlı çaresiz

Gözlerimden gitmiyor, kirpiklerimi sardı sis

Tanınamayacak kadar yıkık, dağılmış haldeyim

Sormadılar «kimsiniz?»

Zaten ben bir kimsesiz

Entiérrame en mis sueños, con mi margarita marchita en mis sonrisas

Le gusta, no ama, ¿qué importa ya?

Negro de la falsa oscuridad llamada esperanza

Está oscuro en todas partes, todo el mundo es un extraño

Detén el tiempo, no dejes que este mundo gire

Un gran dolor dentro de mí aprieta el corazón

Me duele respirar lejos de mi alma

No hay una gota de mi sabor a sal, estoy a mitad de camino

¿Se secarán mis mejillas o se irá esta lluvia?

El destino ha atado el arcoiris a mis ojos

Soy el juego ciego empapado en negro

Ángel mío, no quiero creer, dime ¿dónde estás?

(-Tos tos)

Así que la vida es así de simple

Destino, destino, lo que está escrito se llevará, dijimos ok

No pasa diciendo "Pero no pasa"

Incluso el silencio no es noble, todas las respuestas son miserables

Paciencia, paz, como tú y como yo

La muerte es un tono oscuro que huele a soledad

Mientras mis ojos cobran vida en mis estanques, el loto

Nieva, la muerte es fría y yo soy un pequeño campanilla de invierno

Oraciones inexplicables.

todavía estoy exhausto

Si cae la escarcha, ¿no sería la campanilla de invierno fría para la soledad?

Los claveles se despiden de un ángel

El silencio es el mayor acto de mi inacción

Huele a tristeza, limpio, manos atadas, indefenso

No se va de mis ojos, la niebla cubrió mis pestañas

Estoy roto más allá del reconocimiento

No preguntaron "¿quién eres?"

Soy un vagabundo de todos modos