Тост за прышласць - Sciana

Нас злучаць рыфмы лёсаў, і тады

Я асэнсую – звыш наканавана

Глытаць пажоўклыя і стылыя гады,

Змяніць усё, што мне імпанавала.

Я зразумею, што спадзеў накшталт

Глытка вады, калі пяршыць у горле.

Я буду шчырым носбітам парад –

Адзінае – на што яшчэ я буду здольны.

І нас памірыць удасканалены вэрлібр,

Калі пачнем шукаць паміж радкамі

Ўсе тыя словы, што раней былі,

А мы ў жыццёвым тлуме прапускалі.

Нас злучаць рыфмы лёсаў.

І гады.

Але пасля – яшчэ бязмежнасьць часу.

На тым баку яе – адны крыжы,

На гэтым – мы сёння п’ем за прышласць нашу.

Estaremos conectados por las rimas del destino, y luego

Entiendo - está predestinado

Traga los años amarillentos y helados,

Cambiar todo lo que me gustaba.

Voy a entender lo que estaba esperando

Un sorbo de agua cuando la garganta pica.

Seré un sincero portador de consejos:

Lo único es de qué más seré capaz.

Y seremos reconciliados por el perfecto Verlibre,

Si empezamos a mirar entre líneas

Todas esas palabras que solían ser

Y lo perdimos en la multitud de la vida.

Estaremos conectados por las rimas del destino.

y años

Pero después de eso todavía hay una infinidad de tiempo.

En el otro lado de la misma - sólo cruces,

En esto, hoy bebemos por nuestro futuro.