Павешаным у 1863 г. - Sciana

Калі ідуць на абардаж,

І поўніць полымя прасцяг

Да верху мачты — экіпаж

Цвікамі прыбівае сцяг.

Даўно здалася — нават сталь,—

І толькі зараз — мы памром

Пад сцягам, што ў прадонні хваль

Знікае разам з караблём.

Ў крыві краіны нашай бель,

Прыходзіць час смяротных сноў,

І нашай волі карабель,—

Няскораны,— ідзе на дно.

І сёння ў вечны наш працяг,

У неба на світанні дня

Уздымуць нас, як волі сцяг,

Якога й богу нельга зняць.

Al embarcar,

Y la llama llena la expansión

A lo alto del mástil — la tripulación

La bandera está clavada con clavos.

Me di por vencido hace mucho tiempo, incluso el acero, -

Y solo ahora - moriremos

Bajo la bandera que está en las olas

Desaparece con el barco.

En la sangre de nuestro país es blanco,

Llega la hora de los sueños mortales

y el barco de nuestra voluntad,—

Invicto - va al fondo.

Y hoy en la eternidad nuestra continuación,

Al cielo al amanecer

Nos levantarán como una bandera,

Qué clase de dios no se puede quitar.