Spojrzenia na Nas - PIH

Spojrzenia, spojrzenia, spojrzenia na nas są

Spojrzenia, spojrzenia, spojrzenia na nas są

Tak po prostu człowieku, co masz kurwa zamordować?

Aha, a, a

Złowrogie spojrzenia skupione na nas

Jak skuty w kajdanach, zamknięty w suce

Wiozą na komendę dwie mordy wredne

Ufa upałów widok znosić muszę

Wyciągają mnie, to samo robią z moim ziomkiem

Chcę mu nawinąć, ale w żebrach czuję tonfę

W pokoju przesłuchań, w oczy światło, musztra

Czuję wzrok zza weneckiego lustra

Nie jeden zakręt życia, dwa pochodzenie

Bo młodo odchodzić powinno z bloków pokolenie

Trzy za prawdę, cztery niesubordynacje

Wulgarny jestem, więc oni mają rację

Tracę przytomność, wiesz to nie blef

Rzucą mnie wodą, słyszę ich śmiech

Moje słowa, wersje to zbrodnia, przestępstwo

Wloką mnie do celi jak na elektryczne krzesło

Widzę przyjaciela też nie mówi nic

Poza słowami: «żyj» i «pozwól żyć»

Patrzysz na mnie, zobacz, ej patrzysz na mnie

Jakbym ci zabił matkę i ojca co najmniej

Właśnie to tak wygląda

Robię rap to jak najcięższa zbrodnia

Patrz ty, tutaj różnimy się w poglądach

Ty byś zakuł mnie w kajdany najchętniej

Najchętniej w ogóle to byś zamknął mi gębę

Gratuluję pomysłu, lecz tak nie będzie

Bo zobacz, do kurwy nędzy nasz rap jest wszędzie

O nas słychać to ta muzyka jest, jak powietrze

Ty wiesz, że to miasto nią oddycha

Bez nas byłaby lipa i tyle, a ty się patrzysz

Coś pieprzysz pod nosem, się gapisz

Wytykasz zwady nam, a nic nie potrafisz

Sam jesteś jak, zresztą mówić nic nie chcę

Ostatnim wersem, sprawię, żebyś znikł

Poza słowami: «człowieku żyj i pozwól żyć»

Posłuchaj tego, to jest tak, dokładnie tak

Patrzę, widzę, jak pies idzie, znasz mnie

Znasz tekst to o tym, że nienawidzić łatwiej

Niż normalnie być, niż współczuć

Niż współgrać, niż kurwa nerwa

Bo co mam laba, ty patrzysz, gdzie przerwa

Na Fugla to się wkurwiaj, bądź zawistny

Jak te wszystkie inne pizdy

Mnie znasz?

A że w rapie siedzi to przekreślasz

Co ty?

Robię, bo modne, bo jest popyt

To ty myślisz tak o tym, a my jesteśmy tu lata

Swoje gramy, mamy zdanie o takich, jak ty

Mamy swoich ludzi, jak ty

Mamy wrogów, jak ty

Mamy, ale wrogów bez powodu

Jak ty to bez sensu jakby

Jak P.I.H., gram w otwarte karty

Jak nikt z was mam powód, żeby to napisać

Pewnie ci, co o nich piszę

Nie pomyślą, że to o nich, nie

Pewnie ci, co o nich myślą, pytasz: «Kto to?»

Przecież wiesz, wkurwieni, bo z tej samej ziemi

Ale inni jedzą chleb, pierdoleni

Hay miradas, miradas, miradas hacia nosotros

Hay miradas, miradas, miradas hacia nosotros

Solo así, hombre, ¿qué carajo vas a asesinar?

Ah, un, un

Miradas siniestras centradas en nosotros

Como esposado, encerrado en una perra

Traen dos asesinatos mezquinos a la sede

Debo soportar el calor de la vista

Me sacan, hacen lo mismo con mi homie

Quiero decirle, pero siento tonfa en las costillas.

En la sala de interrogatorios, luz en los ojos, taladro.

Siento los ojos detrás del espejo veneciano

Ni un recodo de la vida, dos orígenes

Porque una generación debería salir joven de los bloques de pisos

Tres por verdad, cuatro por insubordinación

Soy vulgar, así que tienen razón.

Estoy perdiendo el conocimiento, sabes que no es un farol

Me tirarán agua, puedo oírlos reír

Mis palabras, las versiones son un crimen, un crimen

Me arrastran a una celda como una silla eléctrica

Veo que un amigo tampoco dice nada.

Más allá de las palabras "vive" y "deja vivir"

Me estás mirando, mira, oye, me estás mirando

Como si hubiera matado a tu madre y a tu padre al menos

eso es lo que parece

Estoy haciendo rap es como el crimen mas serio

Mírate, aquí diferimos en puntos de vista

Me pondrías grilletes de buena gana

Prefiero que me cierres la boca

Felicidades por la idea, pero no será

Porque, mira, nuestro maldito rap está en todas partes

Puedes escuchar sobre nosotros, esta música es como el aire.

Sabes que esta ciudad lo respira

Sin nosotros no habría tilo y ya está, y estás buscando

Murmuras algo por lo bajo, miras

Señalas peleas con nosotros y no puedes hacer nada.

Eres como, de todos modos, no quiero decir nada

Con el último verso, te haré desaparecer

Más allá de las palabras: "hombre, vive y deja vivir"

Escucha esto, es así, exactamente así

Miro, veo al perro paseando, me conoces

Conoces el texto que es más fácil odiar

Que ser normal, que simpatizar

Que armonizar, que joder nervio

Porque qué soy bueno, mira donde está el quiebre

Enojarse con Fugla, tener envidia

Como todos esos otros coños

¿me conoces?

Y como está en el rap, lo tachas

¿Qué vas a?

Lo hago porque está de moda, porque hay demanda

Tú eres el que piensa en ello, y llevamos años aquí.

Jugamos nuestros juegos, tenemos una opinión sobre personas como tú.

Tenemos nuestra gente como tú

Tenemos enemigos como tú

Tenemos, pero enemigos sin razón

Como tú, no tiene sentido

Como P.I.H., juego cartas abiertas

Como ninguno de ustedes, tengo una razón para escribir esto

Seguro que los que escriben sobre ellos

No pensarán que se trata de ellos, no

Probablemente quienes piensan en ellos pregunten: «¿Quién es este?»

Ya sabes, cabreado, porque de la misma tierra

Pero otros comen pan, hijos de puta